Σε αντίθεση με την πραγματική ζωή, στη μαθηματική επιστήμη τα νούμερα είναι αμείλικτα. Το τελευταίο διάστημα, είδαν το φως της δημοσιότητας τρεις μεγάλες πανελλαδικές δημοσκοπήσεις (GPO, Alco, Metron Analysis). Σε όλες τις μετρήσεις αποτυπώνεται μικρή φθορά της κυβέρνησης, κάτι που σύμφωνα με τους ειδικούς θεωρείται φυσιολογικό μετά από έξι χρόνια διακυβέρνησης.
Το πλέον αξιοσημείωτο εύρημα πάντως, δεν είναι η αναμενόμενη σχετική δημοσκοπική κάμψη της Νέας Δημοκρατίας. ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, οι δύο εν δυνάμει διεκδικητές της εξουσίας, χάνουν ποσοστά σε κάθε μέτρηση γεγονός που δείχνει ότι δεν καρπώνονται την οργή και την απογοήτευση των ψηφοφόρων.
Ποιος καρπώνεται λοιπόν την οργή που αποτυπώνουν οι μετρήσεις; Στη δημοσκόπηση της GPO για τα Παραπολιτικά 90,1 καταγράφεται ενίσχυση του αντισυστημισμού εξαιτίας της υπόθεσης των Τεμπών (άποψη με την οποία συμφωνεί το 64,8% του δείγματος). Η τραγωδία στα Τέμπη αποτέλεσε την αφορμή για την επανεμφάνιση της διαχρονικής δυσπιστίας των πολιτών προς το κράτος, εξέθρεψε την αμφισβήτηση προς τους θεσμούς και γιγάντωσε το έλλειμμα εμπιστοσύνης απέναντι σε οτιδήποτε συγκροτεί τη λεγόμενη «συστημικότητα». Σύμφωνα με την έρευνα, ως έννοια ο αντισυστημισμός έχει θετική χροιά για το 39,8% της κοινωνίας, σε αντίθεση με το 51%, που τον συνδέει με αρνητικούς συνειρμούς.
Ως όρος, ο αντισυστημισμός καλλιεργεί ενδόμυχα μια φαντασίωση. Η ιδέα πως υπάρχει μια αόρατη εξουσία (το σύστημα) στην οποία κάποιοι αντιστέκονται και δεν πειθαρχούν, κατασκευάζει μια ισχυρή φαντασίωση επαναστάσεως. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης βοηθούν στην ενίσχυση αυτής της φαντασίωσης, μιας και δίνουν βήμα σε κάθε λογής …φαντασιόπληκτους να το παίζουν ηγέτες της ανατροπής.
Για να επιστρέψουμε στα νούμερα της πεζής καθημερινότητας, η πραγματική ζωή δεν είναι στείρα μαθηματικά, πολλώ δε μάλλον δεν είναι φαντασιώσεις. Γι’ αυτό και στην πραγματική ζωή, τα νούμερα αντιμετωπίζονται με την προσήκουσα χλεύη…
