Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Σωκράτης Φάμελλος σε συνέντευξη, στο πλαίσιο του Olympia Forum VI με τη σιγουριά ενός πολιτικού που νομίζει πως αρκεί η καταγγελία για να παράγει πολιτική. Η ρητορική του περιορίστηκε στο γνωστό αφήγημα της «καταστροφικής κυβέρνησης Μητσοτάκη», χωρίς ούτε ένα συγκεκριμένο μέτρο, ούτε ένα νούμερο, ούτε ένα σχέδιο. Η εμμονή του με το «να φύγει τώρα η κυβέρνηση» αποκαλύπτει την πλήρη απουσία στρατηγικής: μια αντιπολίτευση που ζει από τη φθορά των άλλων και όχι από τη δική της δημιουργικότητα.
Με ύφος ηθικού κηδεμόνα, ο Φάμελλος επιχείρησε να ντύσει την αδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ–ΠΣ με βαρύγδουπες λέξεις περί «προοδευτικής διακυβέρνησης». Στην πράξη, όμως, ούτε πρόταση για την οικονομία παρουσίασε, ούτε ρεαλιστική λύση για την ανάπτυξη της περιφέρειας. Επικαλέστηκε «κοινωνική δικαιοσύνη» την ίδια στιγμή που το κόμμα του δεν μπορεί να συνεννοηθεί ούτε στο εσωτερικό του. Μίλησε για «νάρκες στην ανάπτυξη», αλλά ξέχασε ότι οι μεγαλύτερες νάρκες μπήκαν την εποχή της δικής του διακυβέρνησης.
Ακόμη πιο αποκαλυπτική ήταν η επίκληση του «13ου και 14ου μισθού», σαν να μπορεί να προκύψει με ένα μαγικό ραβδί. Καμία αναφορά στο πού θα βρεθούν τα χρήματα, καμία παραδοχή ότι η δημοσιονομική σταθερότητα της χώρας οφείλεται ακριβώς στην πολιτική που εκείνος απορρίπτει. Η διαφορά είναι ξεκάθαρη: η κυβέρνηση Μητσοτάκη επενδύει στην ανάπτυξη και τη διεθνή αξιοπιστία, ενώ ο Φάμελλος επενδύει στη φαντασία του ακροατηρίου του.
Η εικόνα που άφησε ήταν ενός πολιτικού εγκλωβισμένου στο χθες, που αναζητά ρόλο μέσα από την καταγγελία και όχι από την πράξη. Ο ΣΥΡΙΖΑ–ΠΣ του Φάμελλου μοιάζει περισσότερο με λέσχη νοσταλγών της εξουσίας παρά με εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης. Κι όσο ο ίδιος προσπαθεί να μιλήσει για «δημιουργία εξελίξεων», τόσο αποδεικνύει ότι απλώς παρακολουθεί τις εξελίξεις από μακριά.
