«Δεν συνηθίζω να βάζω το κάρο μπροστά από το άλογο. Η πρότασή μας δεν εξαιρεί κανέναν, πέραν της Ν.Δ., του κ. Βελόπουλου και φυσικά της Ακροδεξιάς» ανέφερε ο Αλέξης Τσίπρας στη συνέντευξη που παραχώρησε πρόσφατα στην Καθημερινή αναφορικά με το με ποιον θα συνεργαστεί για να δημιουργήσει την… προοδευτική κυβέρνηση, βάζοντας μέσα εκτός από το ΠΑΣΟΚ του Νικου Ανδρουλακη και το ΜέΡΑ25 του πάλαι ποτέ συντρόφου Βαρουφάκη που ήδη σχεδιάζει πως θα βγάλει τη χώρα από το ευρώ και θα κλείσει τις… τράπεζες.
Γράφει ο ΤΑΣΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ
Το κατά Τσίπρα asset, ο Γιάνης Βαρουφάκης δηλαδή, έχει ξεδιπλώσει αυτό το Σαββατοκύριακο όλο το προεκλογικό του πλάνο. Και μπορεί να δηλώνει «καλύτερα να μου κοπεί το χέρι από το να στηρίξω μια συγκυβέρνηση» εξακολουθεί να τονίζει πως αυτό που ο ίδιος θέλει είναι να υπάρξουν προγραμματικές συμφωνίες πριν τις εκλογές.
Και ενώ τα περί κλεισίματος των τραπεζών, εξόδου από το Ευρώ και εφαρμογής του θρυλικού σχεδίου ΔΗΜΗΤΡΑ κυριαρχούν στην πολιτική συζήτηση ο Αλέξης Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ δέν έχουν πει λέξη. Ούτε ένα στέλεχος δεν έχει στηλιτεύσει τα όσα ο Γιάνης Βαρουφάκης περιφέρει ως προγραμματική πρόταση. Αντιθέτως. Ο Αλέξης Τσίπρας τόσο από το Βερολίνο όσο και από τη Θεσσαλονίκη επανέλαβε τα περί σχηματισμού “προοδευτικής κυβέρνησης” με τα κόμματα του “δημοκρατικού τόξου”.
Άλλωστε ο Γιάνης Βαρουφάκης επί της ουσίας αποκαλύπτει όχι μόνο το προγραμματικό του σχέδιο, αλλά και τι θα γίνει αν ο Αλέξης Τσίπρας κληθεί με οποιονδήποτε τρόπο να εφαρμόσει το δικό του. Να κάνει πράξη δηλαδή αυτά που υπόσχεται σε ένα ριμέικ του προγράμματος Θεσσαλονίκη. Ένα πρόγραμμα που με πρόχειρους υπολογισμούς ξεπερνά τα 45 δισ. ευρώ με παρεμβάσεις που αν εφαρμοστούν θα είναι και η αιτία να γίνει αυτό που λέει ο γραμματέας του ΜέΡΑ25.
Να βρεθεί δηλαδή και πάλι η χώρα μπροστά στο ενδεχόμενο να βρεθεί έξω από το ευρώ με τον Γιάνη Βαρουφάκη, ως εν δυνάμει υπουργό Οικονομικών της κυβέρνησης των ηττημένων να επιστρέφει σπίτι και να λέει στη σύζυγό του «αγάπη μου έκλεισα τις Τράπεζες».
Αλέξης Τσίπρας και Γιάνης Βαρουφάκης μπορούν άνετα να παίξουν ξανά τη χώρα στα ζάρια. Το έκαναν μια φορά και μπροστά στο ενδεχόμενο μια νέας διακυβέρνησης ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να το επαναλάβει μπροστά στην αγωνία που διακατέχει τον ίδιο και τους συνεργάτες του απέναντι σε μια νέα ήττα.
Μια ήττα που μπορεί να τον οδηγήσει στο πολιτικό περιθώριο ανεξάρτητα αν σήμερα δεν υπάρχει στον ορίζοντα κάποιος διεκδικητής της κεντρικής καρέκλας της Κουμουνδούρου (επ αυτού πάντως κάποιοι δεν θα έπαιρναν και όρκο σημειώνοντας πως ο συγκεκριμένος χώρος και στό παρελθόν είχε ηγέτη γυναίκα).
Το ίδιο πρόβλημα πάντως έχει και ο Γιάνης Βαρουφάκης. Η πόλωση της δεύτερης Κυριακής μπορεί να προκαλέσει μια έξοδο του ίδιου και του κόμματός του από την κεντρική πολιτική σκηνή και τα βουλευτικά έδρανα. Και τότε τα πολιτικά σχέδια για το μέλλον θα οδηγηθούν στην “ντουλάπα της ιστορίας|.
Και το ΠΑΣΟΚ;
Ο ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζει πως δεν θα επιχειρήσει να σχηματίσει κυβέρνηση αν δεν είναι πρώτο κόμμα ακόμη και αν βγαίνουν τα κουκιά. Εν τούτοις δεν πείθει κανέναν, ούτε καν τους συντρόφους της Κουμουνδούρου που μάλιστα φέρονται διατεθειμένοι να εμείνουν σε αυτή τη θέση αν οι συσχετισμοί δυνάμεων επιτρέπουν την επιστροφή στην εξουσίας. Πολύ δε περισσότερο όταν το ΠΑΣΟΚ, δια του Νίκου Ανδρουλάκη έχει αναφέρει ότι ο Τσίπρας με αυτή τη στάση «σβήνει» την ουσία της απλής αναλογικής.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης έχει κατηγορήσει τον Αλέξη Τσίπρα πως «θέτει ως προϋπόθεση την πρωτιά του, καταστρατηγώντας τη φιλοσοφία της απλής αναλογικής που εκείνος θέσπισε». Θέση που παραπέμπει σε μια θετική στάση έναντι της δημιουργίας μιας κυβέρνησης ηττημένων.
Άλλωστε, ο ίδιο ο Νίκος Ανδρουλάκης πέραν του όρου να μην είναι πρωθυπουργός ο αρχηγός του πρώτου κόμματος (στην περίπτωση κυβέρνησης ηττημένων αυτό έχει πολλές αναγνώσεις) η προυπόθεση που έχει θέσει «για να μπούμε στη συζήτηση για σχηματισμό κυβέρνησης» είναι μια. Ποιά; «Να έχουμε ισχυρό ποσοστό ώστε να μπορούμε να επιβάλουμε το προγραμματικές μας προτεραιότητες».
Το ζήτημα είναι πως για μια κυβέρνηση ηττημένων απαιτούνται τουλάχιστον τρία κόμματα (αν φυσικά τα ποσοστά είναι τέτοια που να οδηγούν σε ενδεχόμενο σχηματισμού, όπως δηλαδή τα περιέγραψαν Δραγασάκης και Τσακαλώτος). Στην περίπτωση αυτή ο Ανδρουλάκη θα πρέπει να κάνει την καρδιά του πέτρα και να συνεταιριστεί με τον… δραχμιστή Βαρουφάκη. Είναι αυτό εφικτό;
Οπως έχει πεί ο Αλέξης Τσίπρας όσα λέγονται πριν τις εκλογές είναι «λόγια του αέρα». Όλα θα κριθούν και θα αποφασιστούν μετά τα αποτελέσματα το βράδυ της Κυριακής της 21ης Μαΐου (κάτι που στο τέλος της ημέρας ισχύει και για τον ίδιο). Ο Νίκος Ανδρουλάκης είναι επίσης ένας αρχηγός και νέος μάλιστα που ενδόμυχα ανησυχεί για το πολιτικό του μέλλον. Η δική του στρατηγική θα κριθεί και επ αυτής θα κληθεί να απολογηθεί αν τα πράγματα δεν πάνε όπως τα έχει υπολογίσει.\
Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως Νίκος Ανδρουλάκης είναι και ο πολιτικός αρχηγός που επιμένει για το σχηματισμό κυβέρνησης από τις πρώτες εκλογές και το λέει ανοιχτά άσχετα με τις προυποθέσεις που θέτει τώρα για την επόμενη μέρα.
Με βάσει τα παραπάνω πάντως το σενάριο της κυβέρνηση ηττημένων, μόνο ως ακραίο δεν πρέπει να χαρακτηρίζεται.
Το δίλημμα των εκλογών
Το ερώτημα που πλέον τίθεται είναι αν οι πολίτες θα στραφούν σε κόμματα που διεκδικούν ψήφο με γνώμονα την προσωπική τους επιβίωση, έτοιμα να παίξουν τη χώρα στα ζάρια, χωρίς κάποιο ενιαίο πρόγραμμα για το μέλλον της χώρας, με μόνη συγκολλητική ουσία την εξουσία ή αν θα επιλέξουν ένα κόμμα και έναν ηγέτη που καταθέτει τα διαπιστευτήριά του μέσα από το έργο της τετραετούς διακυβέρνησης που ολοκληρώνεται και προτείνει συγκεκριμένο πρόγραμμα για αλλαγή σελίδας της χώρας με γνώμονα τη συνέχιση της προόδου που έχει συντελεστεί και που αναγνωρίζεται πλέον διεθνώς.
Όσο πλησιάζουν οι εκλογές και όσοι οι πολιτικοί αρχηγοί εκτίθενται στο κοινό τόσο αποσαφηνίζεται πως υπάρχουν δύο επιλογές που επιβεβαιώνουν το δίλημμα που θέτει ο Κυριάκος Μητσοτάκης προτάσσοντας την αυτοδυναμία της επόμενης κυβέρνησης για να μπορεί να κυβερνηθεί εν μέσω διεθνών και διμερών κρίσεων η χώρα.
