Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να εξέδωσε μια ανακοίνωση στην οποία αναφέρει ότι δεν προτίθεται να αμφισβητήσει το αποτέλεσμα των εκλογών διότι όπως υποστηρίζει εμπιστεύεται τους θεσμούς της Δημοκρατίας. Αυτούς δηλαδή που διακαώς επιδιώκει να αποδομήσει με κάθε ευκαιρία ή χωρίς να χρειαστεί καν αφορμή.
Το παιχνίδι που έχει στηθεί είναι επικίνδυνο. Οδηγεί σε μονοπάτια εμφυλιοπολεμικά και αποτελεί την τροφή για τους Qanon και τους κάθε είδους ψεκασμένους ακραίους οπαδούς. Και αυτό διότι ο Αλέξης Τσίπρας και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ρίχνουν τον σπόρο της αμφισβήτησης.
Διαμορφώνουν δηλαδή μεθοδικά θα έλεγε κανείς εκείνες ακριβώς τις παραμέτρους μέσα στις οποίες οι ακραίοι οπαδοί που ζούν με την ρητορική του μίσους και της αδιαλλαξίας και των συνθημάτων «ή αυτοί ή εμείς», θα κινηθούν μετά από ένα αρνητικό αποτέλεσμα. Ο Τραμπισμός αλά γκρέκα σε όλο του το μεγαλείο.
Το θέμα έχει ανοίξει από τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα. Τον Νοέμβριο του 2022 καλούσε τον Κυριάκο Μητσοτάκη να αναλάβει τις ευθύνες που ο ίδιος φυσικά του προσάπτει «ώστε η θεσμική και πολιτική κρίση που ο ίδιος προκάλεσε να μην μετατραπεί σε μείζονα πολιτειακή κρίση εμπιστοσύνης του δημοκρατικού κεκτημένου στη χώρα μας»
Ήταν 4 Νοεμβρίου όταν καλούσε τον πρωθυπουργό να αποδεχθεί το αίτημα του για ένα ελάχιστο πλαίσιο ενεργειών «που θα αποκαταστήσουν, έστω εν μέρει την δημοκρατική ομαλότητα και θα διασφαλίσουν την δημοκρατική και αδιάβλητη διεξαγωγή» των επόμενων εκλογών.
Όπως έκανε και την Πέμπτη από τον τηλεοπτικό σταθμό έτσι και τότε ζητούσε «να τερματίσει άμεσα τη λειτουργία του κακόβουλου λογισμικού και να θεσμοθετήσει τη καθολική απαγόρευση της εμπορίας του από εταιρίες στην χώρα μας»
Και δεν σταματούσε εκεί. Απαιτούσε:
-Να αντικαταστήσει άμεσα με πρόσωπο κοινής αποδοχής τον διοικητή της ΕΥΠ κ. Δεμίρη.
-Να ζητήσει από το Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο την άμεση αντικατάσταση της αρμόδιας για την ΕΥΠ εισαγγελέως κας Βλάχου η οποία φέρει τεράστιες ευθύνες για την εκτροπή.
-Να δεσμευτεί ότι με την επίσημη έναρξη της προεκλογικής περιόδου θα διοριστεί με διακομματική συναίνεση υπηρεσιακός υπουργός Προστασίας του Πολίτη ο οποίος θα έχει αυτονόητα την αρμοδιότητα της ΕΥΠ και όλων των υπηρεσιών της ελληνικής αστυνομίας που διαθέτουν συστήματα παρακολουθήσεων, καθ’ όλη τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου».
Τα παραπάνω τα είχε χαρακτηρίσει ως τις «ελάχιστες προϋποθέσεις και εγγυήσεις για την ομαλή διεξαγωγή» των εκλογών.
Ήταν επί της ουσίας το πρώτο βήμα. Ακολούθησαν και άλλες σχετικές αναφορές. Κυρίως όμως η αμφισβήτηση της Δικαιοσύνης. Ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Ισίδωρος Ντογιάκος, βρέθηκε στο στόχαστρο του ΣΥΡΙΖΑ διότι «τόλμησε» να προχωρήσει σε γνωμοδότηση επί θεμάτων που αφορούν στο ιερό τοτέμ της Κουμουνδούρου και του Αλέξη Τσίπρα, της ΑΔΑΕ και του προέδρου της.
Ακολούθησε μια πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης το αποτέλεσμα της οποίας δεν άρεσε στον Αλέξη Τσίπρα που αποφάσισε να χτυπήσει το κοινοβουλευτικό πολίτευμα της χώρας στο μαλακό του υπογάστριο. Απέσυρε το κόμμα του από τις ψηφοφορίες κινούμενος με μια ακτιβίστικη λογική άμεσα συνδεδεμένη με την αντιπολίτευση του… πεζοδρομίου και των πλατειών των αγανακτισμένων.
Δεν είναι η πρώτη φορά που αμφισβητεί τη Βουλή και τον κοινοβουλευτισμό έστω και με αυτόν τον έμμεσο τρόπο. Άλλωστε ο ίδιος είχε ζητήσει την εποχή της πανδημίας να σταματήσει το νομοθετικό της έργο και να μην προχωρά έτσι το κυβερνητικό. Το μήνυμα που στέλνει με αυτή την κίνηση συνδέεται άμεσα με τον σπόρο που πέφτει για να φυτρώσει το βράδυ των εκλογών εφόσον το αποτέλεσμα δεν είναι αρεστό.
Και ποιό είναι αυτό; Μα η πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ. Κάθε άλλο είναι σε βάρος της χώρας, όπως δήλωσε την Παρασκευή και ο Δημήτρης Τζανακόπουλος. Ήδη ο Αλέξης Τσίπρας φωνάζει και δηλώνει πως ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μπροστά. Ταυτόχρονα δέ καταγγέλλει τις δημοσκοπήσεις ως… πετσωμένες, τις αμφισβητεί ανοιχτά (το έκανε και από την Καρδίτσα την Παρασκευή το βράδυ) και υποστηρίζει σε όλους τους τόνους πως ότι ακούγεται και ότι πιστεύουν οι πολίτες είναι λάθος.
Οι επιθέσεις του στους θεσμούς, πέραν του βασικού του δημοκρατικού πολιτεύματος της χώρας, συνδέονται άμεσα με τα παραπάνω. Η δικαιοσύνη αλά καρτ αποτελεί για τον ΣΥΡΙΖΑ βασική γραμμή. Σε γενικές όμως γραμμές για τους οπαδούς αποτελεί κόκκινο πανί. Ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας δεν παρέλειψε και την Παρασκευή το βράδυ να ρίξει τον σπόρο της αμφισβήτησης με αφορμή την απόφαση του Αρείου Πάγου για τα Funds. Απόφαση που ουσιαστικά δηλώνει πως ο νόμος που ο ίδιος έφερε και οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ψήφισαν δίνει το δικαίωμα σε αυτά και στους servicers να εμφανίζονται ως αντίδικοι και να μην απαιτείται η συμμετοχή των τραπεζών από τις οποίες έχουν αγοράσει τα δάνεια.
Τι είπε; Τα εξής: «Μπορεί ένας πολίτης να κάνει πολλά χρόνια να βρει το δίκιο του, αλλά η απόφαση του Αρείου Πάγου για τα funds βγήκε σε χρόνο ρεκόρ. Είδατε πόσο μπροστά είναι η Ελλάδα του Μητσοτάκη; Το πρόβλημα είναι ότι συνήθως αυτή που απονέμεται με ταχύτητα είναι η αδικία και όχι η δικαιοσύνη». Η ευθεία βολή προς τη δικαιοσύνη είναι αν μη τι άλλο σαφέστατη.
Όπως και οι βολές κατά της ΕΛΑΣ. Μόνιμος στόχο συνολικά του ΣΥΡΙΖΑ οι άνδρες και οι γυναίκες του αστυνομίας που με αήθη τρόπο μετατρέπονται σε σάκο του μποξ. Και με δηλώσεις που δίνουν πολιτικό άλλοθι σε όλους όσοι επιδιώκουν τη διάλυση των σωμάτων που έχουν επιφορτιστεί με την ασφάλεια των πολίτων. Η στήριξη, επισήμως από βουλευτές του κόμματος, των κάθε είδους καταληψιών, μπαχαλάκηδων αλλά και παραβατικών που κινούνται στα πανεπιστημιακά ιδρύματα, επιβεβαιώνει με τον πλέον ηχηρό τρόπο την προσπάθεια αποδόμησης ενός εκ των πυλώνων της σύγχρονης ευνομούμενης πολιτείας.
Τα 3,5 χρόνια και πλέον χρόνια που μεσολάβησαν από την ήττα του 2019 ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κάνει τα πάντα στην πιο ακραία μορφή αντιπολίτευσης που γνώρισε τα χρόνια. Και ναι μέν ο Αλέξης Τσίπρας αναζητεί άλλοθι και διέξοδο μέσα από αναφορές σχετικά με τη δημοκρατία και τις επικείμενες εκλογές προκειμένου να διαχειριστεί την επομένη της εκλογικής του ήττας όμως αυτό που δημιουργεί ως εικόνα και κυρίως ως αίσθηση στους οπαδούς που λυσσομανούν στα σόσιαλ μίντια οδηγεί σε επικίνδυνα μονοπάτια που εμπεριέχουν μεγάλο ρίσκο.
Εκτός αν είναι έτοιμος να το αναλάβει όπως έκανε και με την πανδημία όταν δήλωνε πως είναι διατεθειμένος να αναλάβει το ρίσκο της διασποράς και καλούσε τον κόσμο να κατέβει σε πορείες συλλαλητήρια και κάθε άλλου είδους ανάλογες εκδηλώσεις εν μέσω της κορύφωσής της.
