Η χώρα έχει κάνει τεράστια άλματα τα τελευταία χρόνια στην ενεργειακή ασφάλεια και τη διεθνοποίηση του ενεργειακού της ρόλου. Την ώρα που η Ευρώπη ψάχνει νέες πηγές ενέργειας, η Ελλάδα εξελίσσεται σε στρατηγικό κόμβο, χάρη σε έργα όπως το LNG, η Ρεβυθούσα, η Αλεξανδρούπολη, οι αγωγοί που ήδη λειτουργούν, αλλά και οι νέες υποδομές που βρίσκονται σε τροχιά υλοποίησης.
Σε αυτό το περιβάλλον, η δημιουργία του τερματικού σταθμού «ΑΡΓΩ» από τη Mediterranean Gas ΑΕ δεν είναι μια «προβληματική περιβαλλοντική ιδέα», όπως την παρουσιάζουν οι εγχώριοι επαναστάτες του «όχι». Είναι ένα έργο που ενισχύει την ενεργειακή ασφάλεια της χώρας, διαφοροποιεί τις πηγές τροφοδοσίας, δημιουργεί νέες θέσεις εργασίας και αναβαθμίζει συνολικά τον ρόλο της Ελλάδας στα Βαλκάνια και στη ΝΑ Ευρώπη.
Αυτό που αμελούν αρκετοί είναι πως οι υποδομές LNG είναι πλέον πλήρως λειτουργικές. Είναι η βάση πάνω στην οποία Ευρώπη και ΗΠΑ χτίζουν τη νέα εποχή ενέργειας. Η Ελλάδα δεν έχει καμία πολυτέλεια να μείνει πίσω, ούτε να χαρίζει ευκαιρίες σε άλλες χώρες επειδή οι γνωστοί άγνωστοι του αντι-επενδυτικού λόγου έχουν βγάλει τα νταούλια.
Οι αντιδράσεις που ακούγονται τον τελευταίο καιρό στη Μαγνησία θυμίζουν κάτι από παλιές εποχές, όπου κάθε επένδυση «θα μας καταστρέψει», κάθε έργο «θα είναι βόμβα» και κάθε πρόοδος «θα φέρει το τέλος του κόσμου». Από το ΚΚΕ, το οποίο έχει μόνιμη αλλεργία σε οτιδήποτε περιλαμβάνει τη λέξη «ανάπτυξη», μέχρι τον νέο περιφερειάρχη, Δημήτρη Κουρέτα, που μιλά για «πόλεμο» και «casus belli», έχουμε πάλι μπροστά μας το ίδιο σκηνικό.
Κακά τα ψέματα, δεν μπορεί εν έτει 2025 η δημόσια συζήτηση για σύγχρονες ενεργειακές υποδομές να γίνεται με όρους... παλαιολιθικούς. Δεν γίνεται να επικαλούνται όλοι την επιστήμη, αλλά να την προσπερνούν όταν αυτή δεν συμφωνεί με την ατζέντα τους. Και φυσικά, δεν γίνεται ένας περιφερειάρχης να προαναγγέλλει... εμφυλίους επειδή το κράτος εξετάζει ένα έργο ενεργειακής στρατηγικής.
Ακόμη και τα επιχειρήματα περί «κλειστού κόλπου» έχουν απαντηθεί από πραγματικούς ειδικούς, όχι από οργίλες δηλώσεις. Οι εγκαταστάσεις LNG παγκοσμίως λειτουργούν σε εξίσου ή περισσότερο ευαίσθητα περιβάλλοντα, με τεράστιες δικλίδες ασφαλείας και διεθνείς προδιαγραφές. Αν όλος ο πλανήτης μπορεί να διαχειριστεί σύγχρονα έργα, αλλά όχι ο Παγασητικός, τότε μάλλον δεν φταίει ο Παγασητικός. Φταίει η μικροπολιτική μερικών.
Η κυβέρνηση έχει ξεκαθαρίσει κάτι πολύ απλό: πριν από οποιαδήποτε απόφαση, οι υπηρεσίες οφείλουν να ολοκληρώσουν τις διαδικασίες αδειοδότησης, περιβαλλοντικής αξιολόγησης και τεχνικού ελέγχου. Αυτό λέγεται σοβαρή διοίκηση. Οι βουλευτές της ΝΔ στη Μαγνησία έθεσαν με σαφήνεια την αντίθεση της κοινωνίας στη χωροθέτηση στον Παγασητικό, και το έκαναν θεσμικά, υπεύθυνα, όπως ορίζει ο ρόλος τους. Ωστόσο, άλλο η κριτική για μια συγκεκριμένη θέση υλοποίησης και άλλο η υστερική δαιμονοποίηση ενός ολόκληρου έργου.
Ας θυμηθούμε επίσης ότι ο ίδιος ο Αχιλλέας Μπέος, πριν από τα πολιτικά μποφόρ της συγκυρίας, είχε αναγνωρίσει από το 2020 τη σημασία μιας τέτοιας επένδυσης για τον Βόλο, μιλώντας για έργο υψηλής αποδοτικότητας, κύρους και ασφάλειας. Το ότι τώρα κάποιοι εμφανίζονται να... νίπτουν τας χείρας τους δεν αναιρεί ότι η πόλη είδε τότε –και βλέπει ακόμη– τα πραγματικά οφέλη.
Η «ΑΡΓΩ» μπορεί να επιφέρει θέσεις εργασίας, αναβάθμιση του λιμανιού, επενδυτικές ροές, νέα εξειδίκευση και μια σαφή τοποθέτηση του Βόλου στον χάρτη της ενεργειακής Ευρώπης. Αντίθετα, αν η περιοχή γίνει ακόμη μία φορά «φρούριο αντίδρασης», το μόνο που θα καταφέρει είναι να δει το έργο –και τα οφέλη του– να μεταφέρονται αλλού: στην Κόρινθο, τη Θεσσαλονίκη, την Αλεξανδρούπολη, όπου αντί για σφυροδρέπανα και θεωρίες καταστροφής οι τοπικές κοινωνίες δείχνουν διάθεση να προσεγγίσουν την ανάπτυξη με πιο ορθολογικό τρόπο.
Η Μαγνησία έχει μπροστά της μια ευκαιρία. Το ερώτημα είναι αν θα επιλέξει τη λογική ή τον θόρυβο... Σε μια εποχή που η Ευρώπη αλλάζει, που οι ενεργειακές ισορροπίες ξαναγράφονται, η Ελλάδα δεν δικαιούται να μείνει θεατής. Η κυβέρνηση, μεθοδικά και χωρίς τυμπανοκρουσίες, προχωρά σε ένα σχέδιο που θωρακίζει τη χώρα.
Αν κάποιοι θέλουν να παίζουν τους «επαναστάτες χωρίς αιτία», δικαίωμά τους. Αλλά δεν έχουν δικαίωμα να εμποδίσουν την πρόοδο της περιοχής τους ούτε να μετατρέπουν την ανάπτυξη σε σκιάχτρο.
Η ενέργεια είναι το αύριο της Ελλάδας. Και το αύριο δεν χτίζεται με φόβο. Χτίζεται με σχέδιο, ασφάλεια και τόλμη.
