Εναν 53χρονο λαϊκιστή που αποτελεί μια ακόμη πιο έξαλλη εκδοχή του Ντόναλντ Τραμπ και του Ζαΐρ Μπολσονάρου ψήφισαν οι πολίτες της Αργεντινής για νέο πρόεδρο της χώρας. Ο Χαβιέ Μιλέι χρησιμοποίησε όλα τα γνωστά και δοκιμασμένα τρικ των λαϊκιστών προκειμένου να νικήσει τον «περονιστή» υποψήφιο και νυν υπουργό Οικονομικών Σέρχιο Μάσα και να αναρριχηθεί στην εξουσία.
Ο Μιλέι εκμεταλλεύτηκε τη διαρκώς οικτρή οικονομική κατάσταση της Αργεντινής, η οποία μετά τη θορυβώδη χρεοκοπία του 2001 βρίσκεται και πάλι μια ανάσα από την κατάρρευση, καθώς ο πληθωρισμός τρέχει με 140% και το 40% των πολιτών ζει κάτω από το όριο της φτώχειας. Απέδωσε τα δεινά σε όλες τις κυβερνήσεις «περονιστών» και μετριοπαθών δεξιών τις τελευταίες δύο δεκαετίες, υποσχόμενος ότι το «εξαθλιωμένο μοντέλο της πανταχού παρούσας πολιτείας τελειώνει» και απειλώντας ότι θα είναι πολύ σκληρός με όσους αντισταθούν «βίαια» στις μεταρρυθμίσεις που θα προτείνει.
Ο ίδιος αποκαλεί τον εαυτό του «αναρχοκαπιταλιστή», αλλά πολλοί τον αποκαλούν «el loco», δηλαδή «ο τρελός». Το «el loco» είναι ένα παρατσούκλι που του ταιριάζει περισσότερο αν κρίνει κανείς τις δημόσιες εμφανίσεις και τις δηλώσεις του. Μόνο ένας «τρελός» θα σκεφτόταν να εμφανιστεί στους ψηφοφόρους του κρατώντας αλυσοπρίονο για να δείξει τι θα κάνει με τις δημόσιες δαπάνες.
Σε πολλές ομιλίες του δεν στεκόταν σε πόντιουμ, αλλά προτιμούσε να κινείται στην εξέδρα σαν ροκ σταρ ή σαν κάποιος που χρειάζεται άμεσα εξορκισμό φανατίζοντας ακόμα περισσότερο τους υποστηρικτές του, οι οποίοι τον θεωρούν άμεσο, αυθόρμητο και αυθεντικά λαϊκό. Δηλαδή, ακριβώς το αντίθετο από αυτό που πιστεύουν για το υπόλοιπο πολιτικό προσωπικό της χώρας. Στις συνεντεύξεις του ήταν συγκρουσιακός και απαντούσε σε κάθε ερώτηση με ένταση κουνώντας το κεφάλι για να ανεμίζει η πλούσια και ατημέλητη κόμη του.
Και όταν χρειάστηκε να δείξει πόσο απεχθάνεται οτιδήποτε σχετίζεται με το κοινωνικό κράτος δεν δίστασε να σταθεί μπροστά σε έναν πίνακα στον οποίον είχαν καρφιτσωθεί καρτελάκια με υπουργεία και να τραβήξει με δύναμη εκείνα που είχαν τα ονόματα των υπουργείων Περιβάλλοντος, Αθλητισμού, Πολιτισμού και Γυναικών. Εχει εκφράσει, μάλιστα, την επιθυμία του να βάλει λουκέτο στα υπουργεία Υγείας και Παιδείας.
Η αλήθεια είναι ότι η «τρέλα» του Μιλέι δεν έχει κανέναν αυθορμητισμό. Είναι απολύτως προμελετημένη και σκηνοθετημένη για να ικανοποιήσει τα πιο ταπεινά ένστικτα των ψηφοφόρων που του χάρισαν τη νίκη. Η δήλωσή του ότι «αν έπρεπε να επιλέξω ανάμεσα στο κράτος και τη μαφία, θα επέλεγα τη μαφία επειδή αυτή έχει κώδικες, προσαρμόζεται, δεν λέει ψέματα και –πάνω απ’ όλα– είναι ανταγωνιστική» δεν είναι η δήλωση ενός τρελού, αλλά ενός ανθρώπου που έχει μελετήσει πολύ καλά το εγχειρίδιο του λαϊκισμού που έγραψαν οι πολιτικοί που είχαν έρθει πριν από αυτόν.
Το κοινωνικό κράτος οδεύει σε ναρκοπέδιο
Ο άνθρωπος ο οποίος έχει πολιτική παρουσία μόλις τριών ετών και έχει δηλώσει ότι στο παρελθόν υπήρξε καθηγητής ταντρικού σεξ είναι ένα πρωτόγνωρο φαινόμενο για την πολιτική ζωή της Αργεντινής από την επιστροφή της στη δημοκρατία το 1983 και μετά. Ακόμα και στις πιο σκοτεινές στιγμές της χρεοκοπίας, κανείς πολιτικός από καμία πλευρά του ιδεολογικού φάσματος δεν δεσμεύτηκε με τόσο ακραίο τρόπο για τη διάλυση του κοινωνικού κράτους σε μια χώρα όπου η Παιδεία και η Υγεία είναι δημόσια και δωρεάν για τους πολίτες.
Ο νέος πρόεδρος σχεδιάζει επίσης να άρει όλα τα θεσμικά εμπόδια που δεν επιτρέπουν στις ένοπλες δυνάμεις να αναλαμβάνουν καθήκοντα τα οποία σχετίζονται με την εσωτερική ασφάλεια. Πρόκειται για ένα πολύ ευαίσθητο θέμα σε μια χώρα η οποία θρήνησε δεκάδες χιλιάδες νεκρούς κατά τη διάρκεια της χούντας του Βιντέλα. Ο Χαβιέ Μιλέι, πάντως, είναι ένας από αυτούς που δεν ενοχλούνται από εκείνη την περίοδο. Εχει υποστηρίξει ότι η δικτατορία διέπραξε απλώς «υπερβολές» και ότι ο αριθμός των 30.000 ανθρώπων που εξαφανίστηκαν, σύμφωνα με τις οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αποτελούν «πρόσχημα της Αριστεράς για να συνεχιστεί η κλοπή» των δημόσιων ταμείων.
Για να γίνουν ακόμη πιο σαφείς αυτές οι απόψεις τοποθέτησε στη θέση της αντιπροέδρου τη Βικτόρια Βιγιαρουέλ, η οποία είναι κόρη αξιωματικού, και δήλωσε: «Είναι η πρώτη φορά που η κόρη ενός βετεράνου γίνεται αντιπρόεδρος. Δεν ξέρω τι μπορεί να τους ενοχλεί, τη στιγμή που στο παρελθόν συμμετείχαν παιδιά τρομοκρατών σε κυβερνητικές θέσεις. Αυτοί που ενοχλούνται με την ελευθερία της έκφρασης είναι οι βίαιοι».
