Από τότε που ο πολακισμός άρχισε να κάνει κουμάντο στον ΣΥΡΙΖΑ, το κόμμα αυτό συρρικνώθηκε και θα συνεχίζει να συρρικνώνεται. Ολα άρχισαν μετά τον πρώτο χρόνο διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Πολάκης άρχισε να ισχυροποιείται εσωκομματικά, στο Διαδίκτυο τα κομματικά «τρολ» ανέλαβαν την εξόντωση όσων ήταν απέναντί του και τα ΜΜΕ που στήριζαν τον ΣΥΡΙΖΑ εμφάνιζαν τον πολακισμό ως μια υγιή πολιτική τάση που θα έφερνε την κάθαρση στο πολιτικό σύστημα!
Η πραγματικότητα αποδείχθηκε στη συνεδρίαση της ΚΕ το Σαββατοκύριακο. Μια σειρά από ιστορικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ έφυγαν για δύο βασικούς λόγους:
1. Επειδή η συμπεριφορά του Κασσελάκη παραπέμπει στην πιο άγρια περίοδο του πολακισμού στη χώρα και
2. επειδή ο ίδιος ο Πολάκης στην πραγματικότητα κάνει το κουμάντο στο περιβάλλον του Κασσελάκη και αυτός είναι που αποφασίζει τελικά για τη γραμμή του κόμματός του.
Από όποια πλευρά και αν το δει ο καλόπιστος πολίτης, ένα είναι το συμπέρασμα. Ο πολακισμός οδηγεί τον ΣΥΡΙΖΑ σε συρρίκνωση και στο τέλος σε διάλυση, επιστρέφοντας σε μονοψήφια ποσοστά. Οπως καταλαβαίνετε, μετά τις ευρωεκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δεν θα διαθέτει εκλογική δύναμη, η οποία θα του δίνει αξιοπρεπή ποσοστά για ένα κόμμα που κυβέρνησε τη χώρα, αλλά θα τεθεί σοβαρό ερώτημα εάν θα πρέπει το κόμμα αυτό να συνεχίζει να υπάρχει.
Αυτή είναι η ωμή πραγματικότητα για τον ΣΥΡΙΖΑ. Η τοξικότητα που εκπέμπει από τη λογική και την πρακτική πολιτική Πολάκη, σε συνδυασμό με το κυβερνητικό παρελθόν του, το οποίο η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών δεν θέλει ούτε να θυμάται, καθιστά το κόμμα αυτό κόμμα υπό διάλυση, υπό συρρίκνωση και υπό εξαφάνιση στο τέλος.
Τη δράση του πολακισμού ως πολιτική συμπεριφορά την είδαν σχεδόν όλοι κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου στη συνεδρίαση της ΚΕ. Μπορεί οι συνεργάτες του Στέφανου Κασσελάκη και τα «τρολ» του ΣΥΡΙΖΑ να πανηγυρίζουν επειδή απαλλάχθηκαν από τους μη αρεστούς, η «Ομπρέλα» να αποχωρεί από το κόμμα και να προαναγγέλλει νέο, η Εφη Αχτσιόγλου και ο Διονύσης Τεμπονέρας να μένουν μέχρι να φύγουν και η κοινή γνώμη να παρακολούθησε αποσβολωμένη πού μπορεί να οδηγήσουν η παρακμή, η απόγνωση και το αδιέξοδο ένα κόμμα και τα στελέχη του, αλλά υπάρχει και συνέχεια.
Από χθες Δευτέρα ο ΣΥΡΙΖΑ μετρά δύο βουλευτές και 126 μέλη της Κεντρικής Επιτροπής λιγότερα, ενώ οι πολακικές απειλές του νέου προέδρου προς τους Ευκλείδη Τσακαλώτο και Πέτη Πέρκα να παραδώσουν την έδρα τους στη Βουλή και προς τον Στέλιο Κούλογλου να παραδώσει την έδρα στην Ευρωβουλή δεν έπιασαν τόπο. Ποιος από όλους αυτούς θα ήθελε να επιστρέψει σε ένα κόμμα που στην πραγματικότητα κάνουν κουμάντο όσοι γοητεύονται από τον πολακισμό; Και ποιο από αυτά τα στελέχη που έφυγαν από τον ΣΥΡΙΖΑ θα δεχτούν να είναι κάτω από τον Παύλο Πολάκη και τη Δώρα Αυγέρη; Κανείς και γι’ αυτό προφανώς έφυγαν.
Πλέον ο ΣΥΡΙΖΑ θα αναγκαστεί να ξεγυμνωθεί πολιτικά. Θα αναγκαστεί να πορευτεί με τον πολακισμό γιατί όσοι έμειναν στο κόμμα αυτό το έκαναν επειδή δεν είχαν άλλη πρόταση εναλλακτική. Θα μείνουν δηλαδή ακόμα και αν μέσα τους διαφωνούν με τέτοιες λογικές, μόνο και μόνο για να εξασφαλίσουν προς το παρόν το πολιτικό τους μέλλον. Μόνο που δεν έχουν καταλάβει όσοι παραμείνουν στον ΣΥΡΙΖΑ ότι από εδώ και πέρα θα στιγματιστούν πολιτικά. Κανένας δεν θα τους θέλει μαζί του και αυτό θα τους συνοδεύει σε όλη την πολιτική σταδιοδρομία τους.
