Την Κυριακή ξαναπάμε στις κάλπες με σκοπό να εκλέξουμε κυβέρνηση και τη νέα Βουλή. Όσο κι αν υποτιμούμε την εξουσία που έχουμε, αυτή μας δίδεται και, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, δεν μπορεί να μας την πάρει κανένας. Ο λαός πολλές φορές στην ιστορία και ιδιαίτερα σε περιόδους κρίσης εγκατέλειπε την εμπιστοσύνη του προς την πολιτεία. Αυτό αποτυπώνεται και στην κάλπη. Ο κόσμος βλέπει την πολιτική σαν ένα είδος εχθρού του, που εξυπηρετεί άλλα συμφέροντα.

Δεν θα έπρεπε επ' ουδενί. Πολλά πράγματα στην καθημερινότητα έγιναν λόγω πολιτικών αποφάσεων και πολλά άλλα αντίστοιχα δεν έγιναν.

Το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να επιλέξουμε σωστά (πάντα υποκειμενικά - δεν είναι για όλους σωστά τα ίδια πράγματα). Η σωστή επιλογή γίνεται με μια διαδρομή. Έχεις μια πολιτική κατεύθυνση με κάποιες αρχές. Βλέπεις ποια κόμματα τις καλύπτουν προγραμματικά. Διαβάζεις μόνος σου τα προγράμματά τους. Βλέπεις ποιο έχει μεγαλύτερη συνέπεια ή αν αυτά που λέει είναι εφαρμόσιμα. Αν δηλαδή είναι στο πλαίσιο της λογικής. Μάθε να ξεχωρίζεις την πολιτική από τον λαϊκισμό. Με το να «τσιμπάς» με κάθε υβριστή και διαμαρτυρόμενο ή οποιονδήποτε σηκώνει τη φωνή του, δίνεις δύναμη σε αυτούς που δεν θες. Σε εκείνα τα σκοτεινά συμφέροντα που με όπλο την προβατοποίηση πάνε να καταλάβουν εξουσία. Θα σε ξαφνιάσω, αλλά δεν ενδιαφέρονται για σένα.

Η ψήφος διαμαρτυρίας -όσο κι αν σου φαίνεται παράξενο- είναι εκείνη που εξυπηρετεί συμφέροντα. Αυτό γιατί κανένας σχηματισμός -αυτοπροσδιορισμένος ως αντισυστημικός- δεν έρχεται στην επιφάνεια χωρίς τη στήριξη συμφερόντων. Αν δεν την είχαν, δεν θα ήξερες την ύπαρξή του. Κατ' εμέ άλλο ένα λάθος είναι η ψήφος για ανταγωνισμό άλλου. Αυτό δίνει δύναμη σε κάτι που δεν πιστεύεις.

Επίσης, πρέπει να προσπαθήσουμε να παίρνουμε μόνοι μας τις αποφάσεις αλλά και να κρίνουμε τα πεπραγμένα ή τις παγίδες που μπορεί να κρύβουν τα προγράμματα των κομμάτων χωρίς να επηρεαζόμαστε από τα λόγια των αντιπάλων τους. Αυτό διότι η πολιτική έχει εξελιχθεί σε ένα reality όπου εκείνος που θα καταφέρει να κατηγορήσει καλύτερα τον άλλον κερδίζει το παιχνίδι ενώ οι ψηφοφόροι έχουν πειστεί από κάτι που είτε ισχύει σε μικρό βαθμό είτε καθόλου. Πολλά είναι τα κόμματα που στηρίζουν όλη την προεκλογική τους καμπάνια στη λάσπη. Είναι δε τόσο εξοικειωμένοι όχι απλά στο να κατηγορούν, αλλά πολλές φορές αφήνουν και αιχμές ότι κάτι ακούγεται, αλλά δεν είμαστε σίγουροι αν ισχύει οπότε, σε περίπτωση που διαψευστούμε, έφταιγε η φήμη και όχι εμείς. Βέβαια, το να διακινείται σε δημόσιο λόγο μια φήμη -ειδικά από πολιτικά πρόσωπα- καταλαβαίνουμε όλοι πόσο επικίνδυνο είναι. Προσπάθησε να μην είσαι στη μάζα και να κρίνεις μόνος.

Υγ.: Υποτιμάς την ίδια την ύπαρξή σου αν προτιμήσεις να κάνεις κάτι άλλο πέραν της συμμετοχής στις εκλογές.

  • Ο Δασκαλάκης Εμμανουήλ είναι γεωλόγος, MBAER, με σπουδές σε θέματα ασφάλειας