ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, Νέα Αριστερά και Πλεύση Ελευθερίας έκαναν τουλάχιστον τρεις ημέρες προκειμένου να συμφωνήσουν στο περιεχόμενο της πρότασης δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης.
Κατά τη διάρκεια της συζήτησης που ολοκληρώθηκε με την καταψήφιση της εν λόγω πρότασης εμφανίστηκαν οι αρχηγοί των κομμάτων της αντιπολίτευσης να ζητούν εκλογές ή έστω… πολιτική αλλαγή.
Και ναι μεν ο πρωθυπουργός ξεκαθάρισε πως οι εκλογές θα γίνουν το 2027, αλλά ας σκεφθούμε τι θα γινόταν αν προκηρύσσονταν εκλογές με βάση πάντα τα σημερινά δημοσκοπικά ποσοστά των κομμάτων και κυρίως με ένα στοιχείο που αποφεύγεται να συζητηθεί.
Σε πρώτη φάση, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Αριστερά δεν συγκεντρώνουν μαζί καν το ποσοστό της κυβερνώσας παράταξης. Απαιτείται η συνδρομή της Ζωής Κωνσταντοπούλου, κάτι που φυσικά δεν δύναται να πραγματοποιηθεί, για να προηγηθούν της ΝΔ. Και πάλι όμως με τα δεδομένα τα σημερινά κυβέρνηση δεν φτιάχνουν. Άρα;
Άρα ακυβερνησία. Δηλαδή το πιθανότερο νέες εκλογές και φυσικά η χώρα θα πηγαίνει με κλίμα διχασμού, αφού το βασικό θέμα θα είναι τα Τέμπη και το τραγικό δυστύχημα. Και άντε και σχηματίζουν κυβέρνηση. Ποιο θα είναι το θέμα; Τα Τέμπη; Και η χώρα; Πού θα συμφωνήσουν στα υπόλοιπα; Στα εθνικά θέματα, στις διεθνείς σχέσεις αλλά και στην οικονομία;
Αλλά και για τα Τέμπη. Μια εκλογική διαδικασία πολύμηνη δεν θα πάει πίσω ακόμη και την Προανακριτική; Πότε θα ξεκινήσει και πότε θα ολοκληρωθεί; Ποιον άραγε θα εξυπηρετούσε αυτή η εξέλιξη αν όχι όλους όσοι θέλουν να μένει στο προσκήνιο που προκαλεί φθορά στην κυβέρνηση; Εκτός αν το θέμα είναι αυτό. Να καθυστερήσει η διαλεύκανση και να μη γίνουν γνωστά όλα τα δεδομένα.
Πάντως, είναι σίγουρο ότι, αν το αίτημα για εκλογές γινόταν αποδεκτό, και η χώρα και η οικονομία και η πορεία ανάταξης θα πήγαιναν όχι μήνες αλλά χρόνια πίσω και η διαλεύκανση της τραγωδίας των Τεμπών θα αντιμετώπιζε καθυστερήσεις σημαντικές ως προς το αποτέλεσμα.
*Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην έντυπη έκδοση του «Μανιφέστο».