Οι τελευταίες ώρες πριν από τη λαϊκή ετυμηγορία είναι απολύτως βασανιστικές για την Κουμουνδούρου και τα στελέχη της. Από τη μια είναι η μελέτη των ποιοτικών στοιχείων των κυλιόμενων δημοσκοπήσεων σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας από τους ενδιαφερόμενους υποψήφιους βουλευτές και από την άλλη είναι το τέλος της «Πομπηίας» που πλησιάζει. Σειρά προβεβλημένων στελεχών ξέρουν ότι η πολιτική τους ζωή μετά την Κυριακή θα είναι πάρα πολύ διαφορετική.
Γράφει ο Αριστείδης Ζορμπάς
Με δεδομένη την εικόνα που παρουσιάζει σήμερα δημοσκοπικά το κόμμα, η Πόπη Τσαπανίδου, ο πρώην αντιπρόεδρος της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ Γιάννης Δραγασάκης, ο Παύλος Πολάκης, ο Γιάννης Ραγκούσης, ο Γιάννης Αμανατίδης, ο Γιώργος Τσίπρας, η Δώρα Αυγέρη κ.ά. μπορεί να μην είναι καν βουλευτές.
Τις τελευταίες ώρες τα στελέχη αναλώνονται σε διαδικαστικού τύπου λεπτομέρειες για τις συγκεντρώσεις, συζητώντας όμως παράλληλα τα της επομένης ημέρας στο κόμμα. Στον μηχανισμό της Κουμουνδούρου υπάρχει πια ένα ογκούμενο κύμα κατά της κυριαρχίας του πολακισμού, ως βασικής πολιτικής γραμμής του κόμματος, τα χρόνια που προηγήθηκαν.
Τις πρώτες βολές κατά της «προεδρικής φρουράς» τις έριξε ο ευρωβουλευτής Στέλιος Κούλογλου, προετοιμάζοντας τους πάντες για το τι θα ακολουθήσει. Ακόμα όμως και παραδοσιακά στελέχη του κόμματος, προερχόμενα από τα σπάργανα του ΚΚΕ εσωτερικού, μιλούν πια για την αλλοίωση της πολιτικής φυσιογνωμίας του ΣΥΡΙΖΑ, που δεν συνάδει με κόμμα της σύγχρονης Αριστεράς.
Χαμαιτυπείο
Δεν διστάζουν να πουν ότι η πολιτική Τσίπραήταν μια πολιτική χαμαιτυπείου, που αναδύθηκε από τον τελευταίο όροφο της Κουμουνδούρου , μια πολιτική συνώνυμο των λέξεων «παρακμή, ξεφτίλα και αίσχος». Ηταν μια πολιτική που προκάλεσε το δημοκρατικό τόξο της χώρας και που έγινε πολιτικά ταυτόσημη για μια σειρά θεμάτων –ακόμα και εθνικών– της ακραίας πολιτικής αλητείας.
Η επίθεση στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, κάθε εμβέλειας και επιρροής, κατά το πρόσφατο παρελθόν, σε βάρος του τέως πρωθυπουργού και της οικογένειάς του ήταν η επιτομή του σκληρού πυρήνα του πολακισμού στην Ελλάδα, που εκφράστηκε από τα υπόγεια , αλλά και τον τελευταίο όροφο της Κουμουνδούρου. Ο,τι ειπώθηκε, γράφτηκε, υπονοήθηκε σε βάρος του Κυριάκου Μητσοτάκη, της οικογένειάς του, αλλά και στελεχών της Νέας Δημοκρατίας ίσως είναι για κάποιους η αριστερή κανονικότητα, η αυθεντική και η μεγαλοπρεπής, ίσως είναι το αριστερό DNA, ίσως είναι η νοοτροπία με την οποία ζουν και συμπεριφέρονται όλοι όσοι συμπορεύονται με αυτή την πολιτική παράταξη πρωτοκαθεδρίας Τσίπρα και των συνοδοιπόρων του.
Ολο το μίσος, η υποκρισία, η εχθροπάθεια, ο μισανθρωπισμός ίσως έχουν μια δομική σχέση με την Αριστερά τύπου Τσίπρα και τις παραφυάδες της, τύπου Πολάκη, ίσως είναι σύμφυτα με την ιδεολογία της και την πολιτική της πρόταση, ίσως γεννιούνται και εξελίσσονται μαζί της, ίσως υπάρχουν για να την προσδιορίζουν σε όλες της τις εκφράσεις, ίσως είναι η περιβόητη ταξική πολιτική πρακτική απέναντι στην οποία ο κάθε αντίπαλος θα πρέπει να είναι υποψήφιος να θυσιαστεί στον έναν και μοναδικό αριστερό… ηγέτη και στην «προεδρική του φρουρά».
Τοξικότητα
Ηταν αυτοί που γέμισαν τοξικότητα την πολιτική ζωή με τις ύβρεις τους. Ισως προσδοκούσαν την πολιτική εξόντωση του αντιπάλου για να δομήσουν την πολιτική τους ύπαρξη σε συνάρτηση με τη μεγαλοφυή πολακική θεωρία της κατάληψης των «αρμών της εξουσίας».
Το πλήρωμα του χρόνου όμως έφτασε – πιστεύουν οι γνήσιοι αριστεροί της Κουμουνδούρου. Οσο σκληρή και να είναι η αλήθεια, παράλληλα είναι και μοναδικά απελευθερωτική. Από το βράδυ της Κυριακής και έπειτα, οι συνεπείς αριστεροί κινούνται να αποτινάξουν σαν μίασμα από τη μεγάλη ιστορία τους σε αυτόν τον τόπο –αυτό δεν αμφισβητείται– όλα εκείνα της πολιτικής Τσίπρα και των κολλητών του, που την αμαύρωσαν.
Στη μελέτη των στοιχείων των κυλιόμενων δημοσκοπήσεων, όλο και περισσότεροι μιλούν για έκτακτο συνέδριο τον Ιούλιο, αποπομπή της τοξικότητας Τσίπρα και κάλεσμα σε κάθε υγιή αριστερό για νέο ξεκίνημα. Οι φράξιες της «προεδρικής φρουράς» και οι μακιαβελισμοί του… ηγέτη θα καταδικαστούν με το καλημέρα.
Στο κάλεσμα της Αριστεράς, η πρωτοβουλία των ιστορικών στελεχών του χώρου θα συμπεριλάβει κάθε προσωπικότητα που συνεργάστηκε με τον ΣΥΡΙΖΑ και στην πορεία, αηδιάζοντας με τις μεθόδους, διαχώρισε τη θέση της. Σε αυτές τις προσωπικότητες συμπεριλαμβάνεται –μετά τον Γαβριήλ Σακελλαρίδη που δήλωσε παρών– ακόμα και ο Αλέκος Αλαβάνος, που έδωσε το «δακτυλίδι» στον Αλέξη Τσίπρα. Το τέλος της περιόδου Τσίπρα-Πολάκη είναι πλέον αποφασισμένο να γίνει με οποιοδήποτε κόστος, ακόμα και εκείνου της διάσπασης της συγκεκριμένης ομάδας από το κόμμα.
Την ώρα που κάποιοι στον ΣΥΡΙΖΑ ψάχνουν να μελετήσουν μέχρι και το ιδιοκτησιακό καθεστώς των κεντρικών γραφείων της Κουμουνδούρου –ανήκαν έμμεσα στον Φώτη Κουβέλη–, όλα δείχνουν ότι το αποτέλεσμα της Κυριακής είναι κομβικό ακόμα και για τη συνοχή του συγκεκριμένου χώρου.
