Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ, για ευνόητους πλέον λόγους, να μην καταγγέλλει τις… δημοσκοπήσεις και τα δεδομένα που αυτές καταγράφουν, εν τούτοις η στάση του Αλέξη Τσίπρα και των στελεχών του κόμματος –σε συνδυασμό με την τακτική που ακολουθούν στον δρόμο για τις εκλογές της 25ης Ιουνίου– επιβεβαιώνουν ότι δεν έλαβαν κανένα μήνυμα. Ή ότι και να το έλαβαν, δεν μπορούν να κάνουν οτιδήποτε άλλο παρά να εμμείνουν στον λαϊκισμό, τα fake news και την καταστροφολογία που έχει ενσωματωθεί στο DNA της Κουμουνδούρου…
Η συντριπτική ήττα της 21ης Μαΐου έδειξε πως οι πολίτες δεν είναι διατεθειμένοι να ασχοληθούν με τις… αυταπάτες και τη διχαστική ρητορική του «ή αυτοί ή εμείς», την ώρα που η χώρα όχι απλά πρέπει να κυβερνηθεί, αλλά να κυβερνηθεί με τρόπο που οδηγεί στην επόμενη ημέρα της ανάπτυξης. Και γι’ αυτό επιβράβευσαν αφενός τη συνέπεια του Κυριάκου Μητσοτάκη, αφετέρου τη δυνατότητα διαχείρισης και αντιμετώπισης κρίσεων που, όπως όλα δείχνουν, δεν θα σταματήσουν εδώ.
Οι πολίτες έκλεισαν τα αυτιά στις σειρήνες του λαϊκισμού. Και σε αυτές που έφτιαχναν ένα απροσδιόριστο αφήγημα περί αντισυστημικότητας και άλλων τινών, διανθισμένων με «Δήμητρες» και υποσχέσεις για ένα λεφτόδεντρο, οι… καρποί του οποίου θα διατεθούν αφειδώς προς όλους και όλες. Δεν πήγαν να δουν ξανά τη χιλιοπαιγμένη παράσταση ενός, αυτοπροσδιοριζόμενου αριστερού, θιάσου.
Όμως στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και στο ΠΑΣΟΚ του Νίκου Ανδρουλάκη, εμμένουν στην ίδια λογική. Σε μια καταστροφολογία άνευ προηγουμένου, που διανθίζεται πλέον και με άλλα αφηγήματα. Και αυτό για να πείσει ότι αυτά που θα γίνουν μετά τις εκλογές θα είναι μια… ανείπωτη καταστροφή. Ανάλογη με αυτήν που είχε προαναγγείλει πριν από την πρώτη κάλπη.
Οι δημοσκοπήσεις όμως στέλνουν άλλο μήνυμα στον ΣΥΡΙΖΑ. Από κοντά και στο ΠΑΣΟΚ που εμφανίζεται διά του προέδρου του να έχει μπει στη λογική του Αλέξη Τσίπρα κάνοντας τον λαϊκισμό και δική του σημαία.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης όχι μόνο διατηρεί τα ποσοστά του, ενδέχεται και να τα αυξήσει στις δεύτερες κάλπες. Ο δε Αλέξης Τσίπρας εμφανίζεται να χάνει και το ψυχολογικό όριο του 20% με τον Νίκο Ανδρουλάκη να αδυνατεί να… τσιμπήσει έστω από τις απώλειες του ΣΥΡΙΖΑ.
Οι πολίτες όμως δεν θέλουν άλλες περιπέτειες. Το λένε με σαφήνεια. Δεν τους ενδιαφέρει αν ο Αλέξης Τσίπρας θέλει να είναι αξιωματική αντιπολίτευση ή αν το θέλει κι ο Νίκος Ανδρουλάκης. Κυρίως δεν ακούν καν αυτά που και οι δύο υποστηρίζουν, δηλαδή ότι δεν πρέπει να δοθεί ισχυρή αυτοδυναμία στον Κυριάκο Μητσοτάκη και τη Νέα Δημοκρατία.
Θα μπορούσε κανείς να πει ότι αυτές οι φωνές λειτουργούν και προς την αντίθετη κατεύθυνση: ενεργοποιούν ακόμη και όσους θα σκέφτονταν μια εναλλακτική λύση ή ακόμη και την αποχή με τη σιγουριά ότι ο νικητής έχει προκαθοριστεί.
Το αφήγημα αυτό δεν πείθει.
Γιατί το κάνουν λοιπόν; Δεν καταλαβαίνουν; Το ένα ενδεχόμενο είναι αυτό. Το άλλο είναι πως δεν μπορούν να κάνουν οτιδήποτε άλλο. Αδυνατούν να συμμετέχουν στον πολιτικό διάλογο με προτάσεις και επικεντρώνονται στις φωνές, τον λαϊκισμό και την πόλωση. Πιστεύουν ότι χωρίς κόπο, αλλά με τρόπο θα ξεγελάσουν τους πολίτες και θα υφαρπάξουν την ψήφο τους, όπως έγινε και στο πρόσφατο παρελθόν. Μόνο που οι εποχές έχουν αλλάξει…
