Το ημερολόγιο έγραφε 18 Ιουλίου 2002, όταν ο τότε αρχηγός της Ελληνικής Αστυνομίας, αντιστράτηγος Φώτης Νασιάκος, ανακοίνωνε πως ύστερα από έκρηξη χειροβομβίδας στα χέρια του Σάββα Ξηρού, στις 29 Ιουνίου στο λιμάνι του Πειραιά, οι Αρχές είχαν καταφέρει να εξαρθρώσουν την τρομοκρατική οργάνωση-φάντασμα μέχρι τότε, «17 Νοέμβρη». Ο Νασιάκος απέδιδε ρόλο καθοδηγητή και συγγραφέα των προκηρύξεων στον Αλέξανδρο Γιωτόπουλο. Την ίδια ημέρα, κάτω από πρωτοφανή για τη χώρα μας μέτρα ασφαλείας, οδηγούνταν ενώπιον του εισαγγελέα Πρωτοδικών, Σωτήρη Μπάγια, οι τρεις πρώτοι κατηγορούμενοι. Επρόκειτο για τους Βασίλη και Χριστόδουλο Ξηρό και τον Διονύση Γεωργιάδη. 

Στις 22:25 της 29ης Ιουνίου 2002 μια έκρηξη που σημειώθηκε πίσω από τα εκδοτήρια της Hellas Flying Dolphins στο λιμάνι του Πειραιά, αναστατώνει την περιοχή. Αστυνομικοί που φτάνουν στο σημείο εντοπίζουν έναν άνδρα αιμόφυρτο, βαριά τραυματισμένο, τον οποίο μεταφέρουν στο Τζάνειο. Στις 23:30 οι αστυνομικοί εντοπίζουν και δεύτερο εκρηκτικό μηχανισμό σε κοντινή απόσταση, ενώ δίπλα του βρίσκουν σάκο με δύο χειροβομβίδες, ένα περίστροφο και κλειδιά κατοικίας. Ο άνδρας, όπως αποδεικνύεται, είναι ο αγιογράφος Σάββας Ξηρός.

Την 1η Ιουλίου διαπιστώνεται πως πιστόλι που είχε στην κατοχή του είχε κλαπεί μετά τη δολοφονία του αστυφύλακα Χρήστου Μάτη από τη «17 Νοέμβρη», στα Πετράλωνα το 1984. Τότε τα στελέχη της Αστυνομίας συνειδητοποιούν πως έχουν στα χέρια τους ένα μέλος της οργάνωσης που σκορπούσε τον θάνατο και τον τρόμο για 27 ολόκληρα χρόνια και αποτελούσε τη μακροβιότερη ένοπλη τρομοκρατική ομάδα σε όλη την Ευρώπη.

Από εκείνη τη στιγμή και μετά, οι εξελίξεις είναι καταιγιστικές. Στις 3 Ιουλίου τα στελέχη της Αστυνομίας εντοπίζουν σε ισόγειο διαμέρισμα της οδού Πάτμου στα Πατήσια μια γιάφκα της οργάνωσης. Εκεί βρίσκουν τη σημαία της «17 Νοέμβρη», προκηρύξεις και αντιαρματικές ρουκέτες. Στις 7 Ιουλίου εντοπίζεται και δεύτερη γιάφκα, στην οδό Δαμάρεως 73 στο Παγκράτι, όπου βρίσκουν το υπόλοιπο οπλοστάσιο της οργάνωσης. Όταν σημειώθηκε η έκρηξη στον Πειραιά, μέλη της οργάνωσης προσπάθησαν να «ξεπλύνουν» τα δακτυλικά τους αποτυπώματα από τα όπλα, ρίχνοντάς τα μέσα σε μπανιέρα γεμάτη με νερό.

Στις 17 Ιουλίου συλλαμβάνεται στους Λειψούς, όπου παραθέριζε στη χαρακτηριστική ροζ βίλα, ο Αλέξανδρος Γιωτόπουλος ή «Λάμπρος», όπως ήταν το κωδικό του όνομα μεταξύ των τρομοκρατών. Χαρακτηρίζεται από τις Αρχές ως ο αρχηγός της οργάνωσης. Ηδη και το όνομα του Δημήτρη Κουφοντίνα ή «φαρμακοχέρη», καθώς αυτός αναλάμβανε τις εκτελέσεις, μπαίνει στο κάδρο των ερευνών.

Στις 18 Ιουλίου συλλαμβάνονται στη Χιλιαδού Ευβοίας και προσάγονται ο Βασίλης Τζωρτζάτος και ο Θεολόγος Ψαραδέλλης. Στις 21 Ιουλίου ο Κώστας Καρατσώλης στην Ηπειρο, ο Ηρακλής Κωστάρης στην Πρέβεζα και ο Θωμάς Σερίφης στο Μόρφιο Θεσπρωτίας. Ακολουθούν οι συλλήψεις του Κωνσταντίνου Τέλιου, του Πάτροκλου Τσελέντη, του Νίκου Παπαναστασίου και του Σωτήρη Κονδύλη.

Στις 5 Σεπτεμβρίου φτάνει με ταξί στη ΓΑΔΑ ο Δημήτρης Κουφοντίνας λέγοντας στον εμβρόντητο σκοπό: «Με ψάχνετε, είμαι ο Δημήτρης Κουφοντίνας και ήρθα να παραδοθώ». 

Από τα συνολικά 18 άτομα που οδηγήθηκαν στη φυλακή, καθώς καταδικάστηκαν σε πολυετείς ποινές ως μέλη της «17 Νοέμβρη», πέντε παραμένουν έγκλειστοι στις φυλακές. Πρόκειται για τον Αλέξανδρο Γιωτόπουλο, τον Δημήτρη Κουφοντίνα, τα αδέλφια Σάββα Ξηρό και Χριστόδουλο Ξηρό και τον Βασίλη Τζωρτάτο. Αξίζει πάντως να σημειωθεί πως σε επιστολή του στην εφημερίδα «Έθνος» τον Νοέμβριο του 2016 ο Αλέξανδρος Γιωτόπουλος είχε επισημάνει πως υπήρχαν «ακόμη οκτώ ασύλληπτα στελέχη της οργάνωσης», που κανείς δεν έμαθε τα ονόματά τους και ουδέποτε δικάστηκαν για τις πράξεις τους. 

Στυγνοί δολοφόνοι 

Από το 1975, όταν η «17 Νοέμβρη» ξεκίνησε τη δράση της, δολοφόνησε 23 άτομα, Έλληνες και ξένους πολιτικούς, δικαστές, αστυνομικούς, διπλωμάτες, στρατιωτικούς, εκδότες και οικονομικούς παράγοντες της χώρας.

Η πρώτη δολοφονία ήταν αυτή του σταθμάρχη της CIA στην Αθήνα, Ρίτσαρντ Γουέλς, στις 23 Δεκεμβρίου 1975. Στη συνέχεια δολοφονείται ο βασανιστής της χούντας, Βαγγέλης Μάλλιος, στις 14 Δεκεμβρίου 1976, για να ακολουθήσει το λουτρό αίματος στα μετέπειτα χρόνια.

Οι τρομοκράτες της «17Ν» εκτέλεσαν τον βουλευτή Παύλο Μπακογιάννη, στις 29 Σεπτεμβρίου 1989, σε μια κομβική για την οργάνωση στιγμή, ενώ στις 14 Ιουλίου 1992 εκτόξευσαν ρουκέτα κατά του τότε υπουργού Οικονομικών, Ιωάννη Παλαιοκρασσά, στο Σύνταγμα, όπου σκοτώθηκε ο φοιτητής Θάνος Αξαρλιάν. Ο θάνατός του χαρακτηρίστηκε «παράπλευρη απώλεια» για τους τρομοκράτες.

Όπως έγινε γνωστό χρόνια αργότερα, η απόφαση πάρθηκε από τον Δημήτρη Κουφοντίνα, παρότι γνώριζαν τις δυσκολίες, καθώς, όπως ειπώθηκε στη δίκη των μελών της οργάνωσης, «έπρεπε να πάει σε καλοκαιρινές διακοπές». Η τελευταία δολοφονία της οργάνωσης «17 Νοέμβρη» ήταν στις 8 Ιουνίου 2000 με θύμα τον Βρετανό στρατιωτικό ακόλουθο Στίβεν Σόντερς.