Την τελευταία της πνοή άφησε η μεγάλη ποιήτρια Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ.
Τον θάνατο της ανακοίνωσε μέσω Facebook ο συγγραφέας Αλέξης Σταμάτης.
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=2784622954929624&set=a.414318315293445&type=3&theater
Ποιά ήταν η Κατερίνα Αγγελάκη – Ρουκ
Eίχε γεννηθεί στην Αθήνα το 1939. Σπούδασε στην Αθήνα, στη Νότια Γαλλία και στην Ελβετία (Πανεπιστήμιο Γενεύης). Ήταν διπλωματούχος της Σχολής Μεταφραστών και Διερμηνέων (αγγλικά, γαλλικά, ρωσικά). Πρωτοδημοσίευσε στο περιοδικό “Καινούργια Εποχή” το 1956. Άρθρα και δοκίμια για την ελληνική ποίηση και τη μετάφραση της ποίησης δημοσίευσε σε πολλά περιοδικά και σε εφημερίδες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Το 1962 τιμήθηκε με το Α΄ Βραβείο Ποίησης της πόλης της Γενεύης (Prix Hensch). Το 1985 τιμήθηκε με το Β΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης. Έδωσε διαλέξεις και διάβασε ποιήματά της σε Πανεπιστήμια των ΗΠΑ και Καναδά (Harvard, Cornell, Daztmouth, N.Y. State, Princeton, Columbia κ.α.) Το 2000 τιμήθηκε με το βραβείο Κώστα και Ελένης Ουράνη (Ακαδημία Αθηνών).
Έργα της έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από δέκα γλώσσες και ποιήματά της βρίσκονται σε πολλές ανθολογίες σε όλο τον κόσμο.
Μεταξύ των βιβλίων της είναι:
Λύκοι και σύννεφα (1963) – Ποιήματα 63-69, (1971) – Μαγδαληνή, το μεγάλο θηλαστικό (1974) – Τα σκόρπια χαρτιά της Πηνελόπης (1977) – Ο θρίαμβος της σταθερής απώλειας (1978) – Ενάντιος έρωτας (1982) – Οι μνηστήρες (1984) – Όταν το σώμα (1988) – Επίλογος αέρας (1990) – Άδεια φύση (1993) – Λυπιού (1995) – Ωραία έρημος ωραία η σάρκα (1996) – Η Ύλη Μόνη (2001) – Μεταφράζοντας σε έρωτα της ζωής το τέλος (2003) – Στον ουρανό του τίποτα με ελάχιστα (2005) – Η ανορεξία της ύπαρξης (2011) – Ποίηση 1963-2011 (ανθολογία), εκδ. «Καστανιώτη» – Της μοναξιάς διπρόσωποι μονόλογοι, 2016 εκδόσεις Καστανιώτη.
