Ενα γεγονός όπως αυτό στην Οδησσό θα μπορούσε να προκαλέσει απρόβλεπτες εξελίξεις στην περίπτωση που ο ρωσικός πύραυλος χτυπούσε την ελληνική αποστολή, επικεφαλής της οποίας ήταν ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης. Και ενώ το γεγονός έλαβε μεγάλες διαστάσεις στον διεθνή Τύπο, στην Ελλάδα, πέραν της καταγραφής σε επίπεδο ρεπορτάζ, ουδείς ασχολήθηκε με τις διεθνείς προεκτάσεις του. Τα πολιτικά κόμματα κώφευσαν δείχνοντας πόσο ειλικρινά τους απασχολεί ο πόλεμος στην Ουκρανία. Στάση που άπτεται των διαχρονικά φιλικών αισθημάτων μερίδας του πολιτικού κόσμου με τη Ρωσία, αλλά και των ιδιαίτερων σχέσεων που διατηρούν κάποια κόμματα με τον Πούτιν.
Το ανησυχητικό, με αφορμή αυτό το περιστατικό, είναι ότι στη Συνθήκη του ΝΑΤΟ δεν προβλέπεται η συνδρομή των κρατών-μελών της Συμμαχίας στην περίπτωση που ο ηγέτης ενός μέλους δεχθεί επίθεση σε έδαφος τρίτης χώρας. Θα συνιστούσε απειλή (άρθρο 4) για την ασφάλεια και την εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας η πυραυλική επίθεση με στόχο την ελληνική αποστολή; Ούτε ως υπόθεση δεν θέλουμε να σκεφθούμε το μοιραίο για μερικές δεκάδες μέτρα, αλλά το γεγονός οφείλει να προβληματίσει το ΝΑΤΟ και να θυμίσει σε όσους ξεχνούν ότι στην Ουκρανία δοκιμάζονται οι αντοχές της Δημοκρατίας και της ελευθερίας.
