Τέτοια μέρα πριν πέντε χρόνια εγκρίθηκε από την πλειοψηφία των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ το περίφημα Δημοψήφισμα στο πλαίσιο της δήθεν υπερήφανης διαπραγμάτευσης που έκαναν Τσίπρας – Βαρουφάκης . Ήταν ένα Δημοψήφισμα παρωδία, δίχως ερώτημα που να υφίσταται, που που έγινε με διαδικασίες ευτελιστικές για Δημοκρατία και όπου καλεστήκαμε να ψηφίσουμε με ψηφοδέλτια που το μισό κείμενο ήταν γραμμένο στα αγγλικά.
του Ζαχαρία Ζούπη*
Οι Τράπεζες είχαν κλείσει από την Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ , είχαν επιβληθεί capital controls και η Οικονομία πλήρωνε τον τυχοδιωκτισμό ψευτοαγωνιστών που οδηγούσαν την χώρα στον γκρεμό. Οι μέρες που μεσολάβησαν μέχρι την ημέρα της ψηφοφορίας θα μου μείνουν πάντα στο μυαλό για την αντιδημοκρατικότητα των υποστηρικτών του OXI. Δεν τολμούσα να γράψω μία άποψη και από κάτω 30-40 έβριζαν, με έλεγαν νενέκο, υποτακτικό του Συστήματος, ευρωλιγούρη και άλλα πολλά. Τα ίδια υπέφεραν όλοι όσοι υπερασπιστήκαμε τότε την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας.
Τελικά το δημοψήφισμα έγινε, το ΟΧΙ κυριάρχησε συντριπτικά, το ΟΧΙ έγινε ΝΑΙ μέσα σε λίγες ώρες και ο Che Guevara της Ελλάδας έγινε ο πιο μνημονιακός όλων. Μας έφερε ένα σκληρό και αχρείαστο τρίτο Μνημόνιο, μας έφερε ουσιαστικά και 4ο Μνημόνιο αφού δεσμεύτηκε για επιτόκια μέχρι το 2060, δέχτηκε το Υπερταμείο για 100 χρόνια που κανείς ” υποτακτικός” δεν είχε δεχτεί, δημιούργησε ζημιά στην Οικονομία γύρω στα 80- 100 δισ. ευρώ και μας γονάτισε στην υπερφορολόγηση για τεσσεράμισι χρόνια… Οι δε αγωνιστές λούφαξαν – πλην κάποιων που έφυγαν από τον ΣΥΡΙΖΑ με τους οποίους διαφωνώ αλλά σέβομαι ότι άφησαν την Βουλή και τα Υπουργεία για να σώσουν την αξιοπρέπειά τους- και η Περιστέρα μας είπε ότι κάθε τέτοια μέρα κλαίει! Οι αγωνιστές λούφαξαν για να χορτάσουν λίγο ακόμα εξουσία.
Και πως τα φέρνει η ζωή. Στην επέτειο αυτού του ψευτοδημοψηφίσματος αποκαλύπτεται όλο το παρακράτος, όλο το παραδικαστικό κύκλωμα, όλο το στήσιμο σκευωρίας κατά δέκα κορυφαίων πολιτικών προσώπων, όλος ο κύκλος όσων έπαιζαν με τους θεσμούς, με την Δημοκρατία εν γνώσει του Αλέξη Τσίπρα. Αποκαλύπτεται ότι η τοξικότητα, η επικινδυνότητα των τότε κυβερνώντων δεν είχε να κάνει με τα παιχνίδια για την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας και την Οικονομία της, αλλά και με την Δημοκρατία.
Αυτά για την ιστορία .., αλλά και για το παρόν και το μέλλον.
Τα γεγονότα δεν είναι και τόσο μακρινά.
ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ , ΤΟΝ ΤΥΧΟΔΙΩΚΤΙΣΜΟ, ΤΟΝ ΛΑΙΚΪΣΜΟ, ΤΟΝ ΚΙΝΔΥΝΟ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΕ ΤΟΤΕ Η ΙΔΙΑ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.
*Ο Ζαχαρίας Ζούπης είναι πολιτικός αναλυτής-υπεύθυνος ερευνών της Opinion Poll
