Ξεκινάμε ζητώντας συγγνώμη για το... «ρε» στον τίτλο, εν τούτοις είναι αυτό που ταιριάζει στα περί… αυτοοργάνωσης που ανέφερε ο Αλέξης Τσίπρας αλλάζοντας και την κοινή λογική αφού η «αυτοοργάνωση» δεν γίνεται με άνωθεν εντολές.
Θα πει κανείς εδώ έβαζε τους συντρόφους να ξαναψηφίσουν όταν τολμούσαν να καταψηφίσουν κάποια πρότασή του στο κόμμα. Ναι, αλλά οι σύντροφοί του είναι αυτοί που είδαμε να τους στέλνει στον εξώστη στη θεατρική παράσταση που έδωσε στο «Παλλάς» κατά την παρουσίαση του βιβλίου του και όχι απλά δεν είπαν κάτι, αλλά χειροκροτούσαν όταν τους έλεγε ότι είναι αποτυχημένοι.
Το θέμα είναι πως η αυτοοργάνωση που θέλει ξεκινά από τη βάση. Όχι κατόπιν εντολής. Και συνήθως δεν υπάρχει ο… ηγέτης, αλλά αυτό που ζητούσε για παράδειγμα ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, δηλαδή ένα όργανο που λαμβάνει αποφάσεις και καθορίζει την πορεία.
Για παράδειγμα αυτοοργάνωση του είδους που ζητεί ο Αλέξης Τσίπρας υπήρχε στην Κούβα επί Κάστρο και στην πάλαι ποτέ Σοβιετική Ένωση επί Στάλιν, του… αριστερού πατερούλη που διέγραφε συντρόφους από κοινές φωτογραφίες,
Αυτοοργάνωση έκανε και ο Ανδρέας Παπανδρέου με τις οργανώσεις βάσεις που έγιναν κλαδικές και στη συνέχεια μοίραζαν πράσινες… κάρτες για να μπορεί κάποιος να μπει στο Δημόσιο ή να κάνει δουλειές ως επιχειρηματίας ή ελεύθερος επαγγελματίας.
Βέβαια, ο Ανδρέας Παπανδρέου έκανε πολλές φορές την… εμφάνισή του στην πορεία του Αλέξη Τσίπρα. Μέχρι και τη φωνή του έχει μιμηθεί. Ακόμη και αφίσες στο ίδιο στιλ έβγαλε. Λέμε πάντα, με αφορμή τον πρώην πρωθυπουργό, πως είναι άλλο το 2015 και άλλο το 2025, τώρα ίσως πρέπει να προσθέσουμε και το είναι άλλο το 1974 και άλλο το 2025.
Βέβαια, ο Αλέξης Τσίπρας έβαλε τέλος στη μεταπολίτευση και μίλησε για «νέα μεταπολίτευση», αυτή που ψάχνει ο Νίκος Ανδρουλάκης από πέρυσι όταν δήλωνε και αυτός ότι «έχουμε ανάγκη μια νέα Μεταπολίτευση».
Τώρα γιατί θέλει μια νέα μεταπολίτευση; Ουδείς γνωρίζει. Ίσως ούτε και ο ίδιος. Ίσως επειδή τη μεταπολίτευση την κατήργησε τον περασμένο Μάιο ο Στέφανος Κασσελάκης…
