Μια αγγλική παροιμία λέει ότι «οι απόντες έχουν πάντα άδικο». Στην Ελλάδα ισχύει για τους απόντες η ρήση του Τζέιμς Τζόις: «Η απουσία είναι η ανώτερη μορφή παρουσίας».
Με τη στάση του ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας έδειξε ότι έχει επίγνωση της ευθύνης να ηγείται μιας μεγάλης παράταξης που διανύει διαδρομή 50 ετών, ζητώντας από όλους όσοι βρέθηκαν στη Ρηγίλλης να τιμήσουν όλους τους αρχηγούς της παράταξης: Παρόντες και απόντες.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ως όφειλε σύμφωνα με τον δικό του κώδικα αξιών, προσκάλεσε τους δύο πρώην προέδρους και πρωθυπουργούς, αν και ο Κώστας Καραμανλής και ο Αντώνης Σαμαράς δεν χρειάζονταν ειδική πρόσκληση για να παραστούν στον εορτασμό μιας ιστορικής διαδρομής, μέρος της οποίας τους ανήκει.
Ωστόσο, επέλεξαν να απέχουν για λόγους που οι ίδιοι γνωρίζουν και είναι σεβαστοί όποιοι κι αν είναι αυτοί. Παρ’ όλα αυτά η επιλογή τους δεν ακυρώνει την προσφορά τους στην παράταξη και στη χώρα. Κάτι που αναγνώρισε ο πρωθυπουργός στην ομιλία του επισημαίνοντας τη «συνέπεια του Κώστα Καραμανλή» και το «αίσθημα ευθύνης του Αντώνη Σαμαρά».
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι κάποιοι θα σπεύσουν να δημιουργήσουν σενάρια αμφισβήτησης του Κυριάκου Μητσοτάκη «χρησιμοποιώντας» ως άλλοθι τους δύο πρώην πρωθυπουργούς. Όπως είναι αναμενόμενο ότι η στάση τους θα εργαλειοποιηθεί προκειμένου να καλλιεργηθεί η αίσθηση στην κοινή γνώμη ότι ο Κώστας Καραμανλής και ο Αντώνης Σαμαράς υπονομεύουν την ενότητα της Νέας Δημοκρατίας!
Εξωφρενικό σε κάθε περίπτωση, αλλά μην έχετε καμία αμφιβολία ότι η σπαρασσόμενη από εσωτερικές έριδες αντιπολίτευση θα εκμεταλλευθεί την ευκαιρία ώστε να κερδίσει χρόνο μέχρι να συνέλθει.
Πάντως, είναι έξω από κάθε λογική το ίδιο βράδυ με τον εορτασμό των 50 χρόνων της Νέας Δημοκρατίας δύο δημοσκοπήσεις να καταγράφουν την πολιτική κυριαρχία της με υψηλά ποσοστά, αλλά διά της απουσίας των δύο πρώην αρχηγών της και πρωθυπουργών να επιχειρείται η αποδόμηση της κυβέρνησης.
Η απάντηση του Κυριάκου Μητσοτάκη βάζει τέλος στα «όνειρα» και στις «φαντασιώσεις»: Πάμε για τρίτη τετραετία! Εννοείται όλοι μαζί, παρόντες και απόντες, χωρίς αποκλεισμούς και εξαιρέσεις όπως ταιριάζει σε μια παράταξη διευρυμένων ορίων.
Κατά τ’ άλλα «είναι φυσιολογικό τα των απόντων να ανήκουν στους παρόντες», σύμφωνα με τα λεγόμενα του Δημοσθένη, «και τα των αμελούντων σε αυτούς που θέλουν να κοπιάσουν και να πάρουν ρίσκα». Και ο πρωθυπουργός με την κυβέρνησή του παίρνουν ρίσκα που αναπόφευκτα επιφέρουν αντιδράσεις και προκαλούν δυσαρέσκειες. Είναι όμως «παρόντες» και αυτό αυξάνει τις ευθύνες τους έναντι των «απόντων» ώστε να διασφαλισθεί η ενότητα της Νέας Δημοκρατίας και να διατηρηθεί η κυριαρχία της κεντροδεξιάς στο μέλλον.
