Αυτά έχει η Ζωή: να φαίνεται τραγωδία σε κοντινό πλάνο, αλλά και κωμωδία σε μακρινό πλάνο, όπως είχε πει ο Τσάρλι Τσάπλιν. Εκτός, όμως, από τραγωδία και κωμωδία είναι και Πλεύση Ελευθερίας. Και αέρας στα πανιά της Ζωής Κωνσταντοπούλου, που οι δημοσκοπήσεις τα φούσκωσαν σε τέτοιο βαθμό ώστε να πετάξει… στου δρόμου την άκρη, εν προκειμένω να βγάλει από τα ψηφοδέλτια όσους έχουν πιθανότητα εκλογής για να βολευτούν (και να βουλευτούν) οι δικοί της: μεταξύ άλλων και ο Μπιμπίλας του ΣΕΗ.
Σε κάθε περίπτωση, η πλεύση έχει τις δυσκολίες της και το πλήρωμα οφείλει να ξέρει ότι τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο έχει η κυβερνήτης. Και μην ακούτε ότι η Ζωή βλέπει διαφορετικά τη ζωή από τότε που έφυγε από τον ΣΥΡΙΖΑ. Το αντίθετο: είναι βαθιά ΣΥΡΙΖΑ και σύντομα θα φανεί εάν και εφόσον μπει στη Βουλή για να εκπροσωπήσει την αντισυστημική ψήφο. Για όσους δεν έχουν καταλάβει, θα τους κάνει τη ζωή δύσκολη.
Γιατί η Ζωή δεν είναι μόνο «άπονη», όπως αισθάνονται όσοι βρέθηκαν σε άλλες θέσεις από αυτές που τους κατέταξαν οι ψηφοφόροι, αλλά είναι και… δίκαιη. Διότι, εδώ που τα συζητάμε, θα
ήταν άδικο ένας αγωνιστής καλλιτέχνης του διαμετρήματος Μπιμπίλα, που έχει δώσει μάχες στα πρωινάδικα, να μείνει εκτός Βουλής! Εμείς ευχόμαστε καλά ταξίδια και καλές θάλασσες, αλλά
καλού-κακού μη βγάλετε τα σωσίβια κατά τη διάρκεια της Πλεύσης. Ποτέ δεν ξέρει κανείς του τι επιφυλάσσει… η Ζωή.
Easy Writer
