Υπάρχουν στιγμές που μια χώρα χρειάζεται κάτι περισσότερο από απλές αλλαγές, χρειάζεται μια νέα αίσθηση κατεύθυνσης και τα τελευταία χρόνια, η Ελλάδα φαίνεται να ξαναχτίζει αυτήν την αυτοπεποίθηση, όχι μέσα από θεωρίες, αλλά μέσα από μεθοδική δουλειά. Έτσι, όσο κι αν δεν θέλω να κάνω το άρθρο καθαρά πολιτικό, δεν μπορώ να αγνοήσω ότι πολλές από αυτές τις τομές έρχονται μέσα από τη φιλοσοφία διακυβέρνησης που εκφράζει η Νέα Δημοκρατία.
Οι μεταρρυθμίσεις του Κυριάκου Πιερρακάκη, είτε στο ψηφιακό κράτος είτε στον τρόπο που λειτουργεί η οικονομία, δεν αποτελούν απλώς έργα υποδομής. Από το Gov.gr μέχρι την μείωση της γραφειοκρατίας, η αίσθηση ότι «κάτι προχωράει» χωρίς να πρέπει να χαθείς σε χαρτιά και ουρές, δημιουργούν ένα περιβάλλον πιο ανθρώπινο και πιο σύγχρονο.
Και για να είμαστε προσγειωμένοι κανείς δεν μίλησε για θαύματα εν μία νυκτί. Η οικονομία όμως δείχνει σημάδια αντοχής και προοπτικής. Η ανάπτυξη που προβλέπεται για τα επόμενα χρόνια δεν είναι προϊόν τύχης, είναι αποτέλεσμα ενός πλαισίου που προσπαθεί να εδραιώσει σταθερότητα, συνέπεια και σοβαρότητα. Και αυτά τα στοιχεία είναι κρίσιμα, ανεξάρτητα από το τι ψηφίζει κανείς.
Αυτό δεν σημαίνει ότι όλα λύθηκαν. Η καθημερινότητα πολλών πολιτών εξακολουθεί να είναι απαιτητική. Αλλά αν κάτι έχει αλλάξει τα τελευταία χρόνια, είναι ότι υπάρχει πλέον ένα υπόβαθρο πάνω στο οποίο μπορείς να χτίσεις. Ένα περιβάλλον στο οποίο ο σχεδιασμός δεν αλλάζει κάθε έξι μήνες και οι ψηφιακές δομές λειτουργούν αντί να υπονομεύουν την καθημερινότητα.
Και εδώ βρίσκεται η ουσία, δεν χρειάζεται να είσαι ούτε κομματικός ούτε ενθουσιώδης για να αναγνωρίσεις μια προσπάθεια που φέρνει αποτέλεσμα. Η Ελλάδα έχει ακόμα δρόμο μπροστά της αλλά έχει βγει από το τούνελ. Και αυτό, για πρώτη φορά μετά από καιρό, δεν μοιάζει απλώς με καποιο τσιτάκι σε TikTok-story, αλλά με πραγματικότητα που χτίζεται βήμα-βήμα.
