Σε συνεχείς γκάφες πέφτει το ΠΑΣΟΚ επιδιδόμενο σε μια πολιτική τύπου «ράβε-ξήλωνε», κατά τα πρότυπα της πολιτικής Ανδρέα Παπανδρέου, με τα «ΘΑ» και τις κούφιες υποσχέσεις να επαναλαμβάνονται σε όλα τα μείζονα προβλήματα της κοινωνίας. Αυτήν τη φορά, οΝίκος Ανδρουλάκης επέλεξε το πεδίο της οικονομίας προκειμένου να καταθέσει ανεφάρμοστες προτάσεις, χωρίς πόρους και αντοχή εντός προϋπολογισμού. Τρανταχτό παράδειγμα αποτελεί η πρόταση για τη μείωση του ΦΠΑ, με στελέχη του ΠΑΣΟΚ να δείχνουν αδυναμία να αντιληφθούν τους νέους δημοσιονομικούς κανόνες και τις οροφές δαπανών.
Είναι χαρακτηριστικό ότι η αρχική (ακοστολόγητη προφανώς) εξαγγελία περί 2% μείωσης ΦΠΑ, μέσα σε ένα 24ωρο έγινε τμηματική μείωση «βάσει μελέτης». Σημειώνεται ότι ο Νίκος Ανδρουλάκης έχει κάνει την παραπάνω πρόταση, που θα επαναξιολογηθεί σε τρία χρόνια, χωρίς ωστόσο να υπολογίσει ότι αυτό το μέτρο κοστολογείται περίπου στα 3 δισ. ευρώ και χωρίς να δώσει απαντήσεις για το πού θα βρει τα χρήματα. Σε μια προσπάθεια ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, έσπευσε αμέσως μετά να διευκρινίσει ότι η μείωση θα είναι τμηματική και βάσει μελέτης θα επαναξιολογείται ανά τρίμηνο ή/και ανά έτος, αμφισβητώντας παράλληλα την κοστολόγηση των 3 δισ. (1,5 ανά μονάδα ΦΠΑ), αλλά χωρίς να αναφέρει πόσο το κοστολογούν οι ίδιοι, αφού αυτό θα το έδειχνε η μελέτη που δεν έχει γίνει ακόμα και ποτέ ουδείς κατάλαβε αν θα προηγηθεί της μείωσης ή όχι.
Οι γκάφες είχαν και συνέχεια, με το στέλεχος του ΠΑΣΟΚ Χρήστο Μέγα να παίρνει τη σκυτάλη τονίζοντας ότι τελικά δεν προτείνουν μείωση 2% ΦΠΑ, αλλά 6% στα τρόφιμα. Μετά βγήκε ο κ. Νικητιάδης και αποκάλυψε αυτό που έκρυβαν επιμελώς: ότι τα 4 δισ. που κοστίζουν συνολικά οι οικονομικές προτάσεις τους (εκ των οποίων τα 3 δισ. είναι από τη μείωση ΦΠΑ) θα έρθουν από τις αυξήσεις φόρων. Χθες, ο εκπρόσωπος Τύπου του κόμματος, Κ. Τσουκαλάς, προσπάθησε να εξηγήσει ότι η αύξηση φόρων που προανήγγειλε ο κ. Νικητιάδης αφορά τους φορολογικούς συντελεστές των μερισμάτων άνω των 100.000 ευρώ, χωρίς να είναι σε θέση να απαντήσει ούτε πόσες επιχειρήσεις ακουμπά το συγκεκριμένο μέτρο ούτε πόσα έσοδα θα εισφέρει. Γενικώς, μια πολιτική μπάχαλο.
