Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Νίκος Ανδρουλάκης από το βήμα της Βουλής επέλεξε ξανά τον εύκολο δρόμο της φλυαρίας, παρουσιάζοντας υπερβολές αντί για πραγματικά επιχειρήματα. Η ομιλία του για τη 4η φρεγάτα Belharra ήταν γεμάτη πολιτικά πυροτεχνήματα χωρίς ουσία, προσπαθώντας να δημιουργήσει εντυπώσεις ενώ αγνοεί πλήρως την πραγματικότητα των εθνικών αναγκών άμυνας.
Στην επίθεση κατά της κυβέρνησης για την Τουρκία, ο Ανδρουλάκης αγνοεί τα δεδομένα και τις διεθνείς δεσμεύσεις. Η προσπάθειά του να παρουσιάσει ως «αποτυχία» τις ευρωπαϊκές θέσεις για την προστασία των συνόρων είναι κενή περιεχομένου και αναδεικνύει μόνο την πρόθεσή του να εκμεταλλευτεί πολιτικά ένα σοβαρό εθνικό ζήτημα.
Η κριτική του για την ελληνική αμυντική βιομηχανία είναι αβάσιμη. Η κυβέρνηση εξασφαλίζει στρατηγικές συμφωνίες και συνεργασίες με διεθνείς κατασκευαστές, ενισχύοντας ταυτόχρονα την αποτρεπτική ισχύ της χώρας. Η προσπάθεια του Ανδρουλάκη να εμφανίσει τις αγορές εξοπλισμού ως «έλλειψη παραγωγής» στην Ελλάδα είναι επικοινωνιακή υπερβολή, χωρίς κανένα πραγματικό υπόβαθρο.
Τέλος, η τοποθέτησή του για τη Γάζα και το Παλαιστινιακό περιορίζεται σε φωνές εντυπώσεων και μονοδιάστατες καταγγελίες. Αντί να προτείνει ρεαλιστικές λύσεις ή να αναδείξει την εθνική στρατηγική, ο Ανδρουλάκης επιλέγει μικροπολιτικά παιχνίδια, εκθέτοντας τον ίδιο πολιτικά και καθιστώντας σαφές ότι η κριτική του δεν υπηρετεί το εθνικό συμφέρον.
