Η υπόθεση της Μαρίας Καρυστιανού, μητέρας θύματος της τραγωδίας των Τεμπών, παίρνει πλέον ξεκάθαρα πολιτική διάσταση, όπως αποκάλυψε ο Ανδρέας Δρυμιώτης στη συνέντευξή του στο Action 24. Σύμφωνα με τον ίδιο, η Ζωή Κωνσταντοπούλου είναι ο βασικός ενορχηστρωτής της ιστορίας υποστηρίζοντας ότι καθοδηγεί την Καρυστιανού, ενώ δεν αποκλείεται καν η κάθοδος της τελευταίας στην πολιτική.
Η αγανάκτηση και ο πόνος των οικογενειών των θυμάτων των Τεμπών είναι απόλυτα δικαιολογημένα. Όμως, όταν ένα τόσο τραγικό γεγονός μετατρέπεται σε εργαλείο πολιτικής στρατηγικής, τα όρια μεταξύ γνήσιας διεκδίκησης και πολιτικής εκμετάλλευσης αρχίζουν να θολώνουν επικίνδυνα.
Η Κωνσταντοπούλου και η στρατηγική της σύγκρουσης
Η Ζωή Κωνσταντοπούλου έχει χτίσει την πολιτική της πορεία πάνω στον ακραίο καταγγελτικό λόγο. Στην υπόθεση των Τεμπών, από την πρώτη στιγμή, επέλεξε να χρησιμοποιήσει τον θυμό και την αγανάκτηση των οικογενειών ως όχημα για να ενισχύσει το δικό της αφήγημα. Παρουσιάζεται ως η μοναδική «αδιάφθορη» φωνή που αντιστέκεται στο «διεφθαρμένο σύστημα», αδιαφορώντας αν η στρατηγική της ουσιαστικά εργαλειοποιεί έναν ανθρώπινο πόνο για μικροπολιτικά οφέλη.
Δρυμιώτης: «Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η Καρυστιανού καθοδηγείται από την Κωνσταντοπούλου. Δεν αποκλείω να ασχοληθεί με την πολιτική - Τα συστημικά κόμματα όσο εργαλειοποιούν αυτό το θέμα, σκάβουν το λάκκο τους». pic.twitter.com/r26sf08l36
— tomanifesto.gr (@tomanifesto) March 10, 2025
Η κ. Καρυστιανού, η οποία αρχικά έγινε γνωστή λόγω της τραγωδίας που βίωσε, σταδιακά φαίνεται να ενσωματώνεται σε αυτή τη στρατηγική. Η αυθόρμητη οργή μιας χαροκαμένης μητέρας μετατρέπεται πλέον σε οργανωμένο πολιτικό αφήγημα, με συγκεκριμένη στόχευση και πιθανώς συγκεκριμένες βλέψεις.
Πολιτική φιγούρα υπό κατασκευή;
Η αποκάλυψη του Ανδρέα Δρυμιώτη ότι δεν αποκλείεται η κάθοδος της Καρυστιανού στην πολιτική δεν πρέπει να προκαλεί έκπληξη. Η Κωνσταντοπούλου, βλέποντας τη δυναμική που έχει αποκτήσει η συγκεκριμένη υπόθεση, ενδέχεται να προσπαθεί να δημιουργήσει μια νέα πολιτική φιγούρα που θα της προσφέρει μεγαλύτερη απήχηση. Αν η Καρυστιανού τελικά διεκδικήσει ρόλο στην πολιτική σκηνή, θα έχει ενδιαφέρον να φανεί αν θα παραμείνει μια ανεξάρτητη φωνή ή αν θα λειτουργήσει ως προέκταση του πολιτικού σχεδιασμού της Κωνσταντοπούλου.
Σε κάθε περίπτωση, η εργαλειοποίηση μιας τόσο μεγάλης τραγωδίας για πολιτικούς σκοπούς δεν είναι απλώς ανήθικη – είναι επικίνδυνη. Η δικαίωση των θυμάτων των Τεμπών δεν μπορεί και δεν πρέπει να μετατραπεί σε πολιτική καριέρα κανενός.
