Η επανέναρξη του πολέμου στη Συρία αναδεικνύει ξανά τις δυναμικές που διαμόρφωσαν την αιματοχυσία από το 2011, με πρωταγωνιστές όπως η Τουρκία, η Ρωσία και το Ιράν. Οι συνομιλίες στη Ντόχα μεταξύ των τριών χωρών για τις εξελίξεις δείχνουν την ένταση της κρίσης, ενώ ο Μπασάρ αλ-Άσαντ επέλεξε να μην συμμετάσχει, σύμφωνα με δηλώσεις του Τούρκου Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Ο Ερντογάν και η στήριξη στους Τζιχαντιστές
Η πολιτική του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν διατηρεί μια διαρκή αντιπαλότητα με το καθεστώς Άσαντ. Η Τουρκία στηρίζει ανοιχτά την αντιπολίτευση, μεταξύ των οποίων και ριζοσπαστικές ισλαμιστικές ομάδες. Ο Τούρκος πρόεδρος έχει δηλώσει ότι «η προέλαση της αντιπολίτευσης συνεχίζεται», επιδιώκοντας τη δημιουργία εσωτερικών αναταραχών στη Συρία. Αυτή η στρατηγική συνδέεται με την πάγια ανησυχία της Τουρκίας για τη δημιουργία ενός αυτόνομου κουρδικού κράτους, που θα μπορούσε να ενισχύσει τις φιλοδοξίες των Κούρδων στη δική της επικράτεια.
Η Ρωσία και το καθεστώς Άσαντ
Η Ρωσία στηρίζει σταθερά το καθεστώς Άσαντ με στρατιωτική βοήθεια, γεγονός που διαμορφώνει έναν σαφή γεωπολιτικό διαχωρισμό με την Τουρκία. Παρόλο που οι δύο χώρες έχουν έρθει σε επαφή για τη Συρία, τα συμφέροντά τους συγκρούονται. Η Άγκυρα επιθυμεί την απομάκρυνση του Άσαντ, ενώ η Μόσχα τον θεωρεί βασικό σύμμαχο στη Μέση Ανατολή.
Η Ρωσία, ήδη πιεσμένη από τον πόλεμο στην Ουκρανία, αντιμετωπίζει τη δυσκολία να διαχειριστεί ταυτόχρονα τη στήριξη στη Συρία και τη συνεχιζόμενη στρατιωτική της εκστρατεία. Ωστόσο, η δέσμευσή της στο καθεστώς Άσαντ δείχνει τη γεωπολιτική της πρόθεση να διατηρήσει την επιρροή της στην περιοχή.
Το Ιράν και η περιφερειακή σταθερότητα
Το Ιράν παραμένει σταθερός σύμμαχος του Άσαντ, βλέποντας τη Συρία ως στρατηγικό έρεισμα στη Μέση Ανατολή. Η συμμαχία αυτή ενισχύεται από την κοινή τους αντιπαλότητα με το Ισραήλ, καθιστώντας τη Συρία κρίσιμο παράγοντα στην περιφερειακή γεωπολιτική ισορροπία.
Γεωπολιτικές επιπτώσεις
Η αναζωπύρωση του πολέμου επιβαρύνει τόσο το καθεστώς Άσαντ όσο και τους συμμάχους του, δημιουργώντας πιθανά σενάρια πολιτικής ανατροπής στη Συρία. Η σύγκρουση όμως δεν είναι μόνο εσωτερική: αναδεικνύει την ένταση μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας, δύο χωρών που συχνά επιλέγουν να «πατούν σε δύο βάρκες», όπως επισημαίνουν αναλυτές.
Δυστυχώς, το μέλλον της Συρίας παραμένει αβέβαιο, με τη συνεχιζόμενη ανάμειξη ξένων δυνάμεων να διατηρεί τη χώρα σε καθεστώς αστάθειας.
