Ο ανασχηματισμός για το πολιτικό ρεπορτάζ είναι το απόλυτο αφροδισιακό. Απογειώνει την πολιτική λίμπιντο σε σημείο που η διέγερση της φαντασίας όσων γράφουν και σβήνουν ονόματα, εν προκειμένω των δημοσιογράφων που «διευκολύνουν» τους ενδιαφερόμενους, να τελεί υπό συνεχή οργασμό.
Ενίοτε τα ονόματα βγαίνουν κυριολεκτικά από τις κοιλιές των ρεπόρτερς, αλλά για να είμαι δίκαιος τη φαντασία τους εξάπτουν οι διαρροές «κύκλων» προσκείμενων ή υπερκείμενων στο Μαξίμου. Το ωραίο είναι ότι ο πρωθυπουργός, ο εκάστοτε πρωθυπουργός, τα ονόματα τα μαθαίνει πάντα τελευταίος.
Δεν ξέρω αν έχει πλάκα, και πόση πλάκα έχει, αλλά εδώ και μερικές ημέρες η κυβέρνηση έχει αλλάξει πάνω από τρεις φορές, ενώ ο πρωθυπουργός λίγο ακόμη και γυρνώντας από το Ισραήλ θα προήδρευε ενός Υπουργικού Συμβουλίου που αντ’ αυτού είχαν επιλέξει τα ΜΜΕ. Το πλέον κωμικό είναι ότι οι ίδιοι που κατασκεύασαν τα σενάρια και… διόρισαν υπουργούς, μόλις τους έκοψε τη φόρα ο πρωθυπουργός, μέμφονται την κυβέρνηση γιατί οδηγεί… σε φιάσκο τον ανασχηματισμό! Όπερ μεθερμηνευόμενον εστί, στήνουν ανασχηματισμούς για να πιέσουν τον Μητσοτάκη και μετά τον κατηγορούν γιατί τους διαψεύδει!
Αντιλαμβάνομαι ότι ο ανασχηματισμός είναι… διεγερτικός, αλλά το… χειροποίητο όσο και να αποτελεί ευχάριστη ενασχόληση δεν συνεπάγεται ότι μπορεί να υποκαταστήσει το πραγματικό. Και είτε αρέσει είτε δεν αρέσει σε όσους ανασχηματίζουν καθ’ έξην και καθ’ εκάστη την κυβέρνηση, μόνο ο πρωθυπουργός και κανείς άλλος ξέρει πότε θα γίνει, ποιοι θα φύγουν, ποιοι θα έρθουν και ποιοι θα μετακινηθούν. Αλλά είναι τουλάχιστον φαιδρό να απολογείται η κυβέρνηση για τους… χειροποίητους ανασχηματισμούς.
Easy Writer
