Η καταδίκη των πρώην κουκουλοφόρων –που έτυχαν καθεστώτος προστατευόμενου μάρτυρα στο πλαίσιο της σκευωρίας της Novartis– επιβεβαίωσε ότι ήταν ψευδομάρτυρες για όσα υποστήριξαν στην ελληνική Δικαιοσύνη αναφορικά με πολιτικά πρόσωπα. Και όμως ο ΣΥΡΙΖΑ, ο πρώην πρόεδρος του οποίου τους είχε χαρακτηρίσει «ήρωες», επιμένει.
Η ανακοίνωση που εξέδωσε ο ΣΥΡΙΖΑ –μετά από αυτήν του Παύλου Πολάκη– αναφέρει ότι «στη χώρα μας συμβαίνει κάτι εξαιρετικά επικίνδυνο: ο θεσμός των προστατευόμενων μαρτύρων, μια διεθνής καλή πρακτική που οδηγεί σε αποκαλύψεις σκανδάλων και απατών, καταργείται στην πράξη λόγω της κομματικής ιδιοτέλειας της ΝΔ, οδηγώντας σε μεγάλη οπισθοδρόμηση το Κράτος Δικαίου».
Ναι, σύντροφοι του ΣΥΡΙΖΑ, διεθνώς πρόκειται για «καλή πρακτική». Πότε όμως; Όταν οι προστατευόμενοι μάρτυρες καταθέτουν συγκεκριμένα στοιχεία και συμβάλλουν στην αντιμετώπιση φαινομένων διαφθοράς. Ισχύει αυτό στην περίπτωση των πρώην κουκουλοφόρων; Σύμφωνα με την απόφαση της Δικαιοσύνης, όχι. Σαφές και ξεκάθαρο.
Βέβαια και από όσα είχαν καταθέσει ήταν σαφές. Μιλούσαν για τροχήλατες βαλίτσες που πήγαιναν στο Μαξίμου, μιλούσαν για φακέλους με χρήματα που… ξεχείλιζαν, για τσέπες υπουργών στις οποίες φαίνονταν τα χρήματα που έβαζαν σε αυτές. Οι ίδιοι που κατέληξαν στο δικαστήριο να δηλώνουν «μου είπαν», «άκουσα», «έμαθα από κάποιους» και άλλα τινά, για να φανεί η σκευωρία.
Όμως φάνηκε ότι οι μαρτυρίες τους ήταν ψεύτικες. Οπότε τι ακριβώς ήθελε ο ΣΥΡΙΖΑ; Να γίνουν δεκτές προκειμένου να μη φανεί η μεγάλη σκευωρία που στήθηκε στη λογική του «μεγαλύτερου σκανδάλου από ιδρύσεως του ελληνικού κράτους» και κατέληξε να καταρριφθεί με κρότο;
Και κάτι ακόμη. Πότε κινδυνεύει, σύντροφοι, το Κράτος Δικαίου; Όταν αποκαλύπτονται οι ψευδομάρτυρες ή όταν μια κίνησή τους υιοθετεί με το σκεπτικό «να μπουν πολιτικοί αντίπαλοι στη φυλακή για να κερδίσουμε τις εκλογές;».
Μια συγγνώμη θα ήταν ίσως δείγμα μετάνοιας και αυτοκριτικής. Αλλά πού;
