Απαντήσεις που άπτονται στο ευαίσθητο ζήτημα των προβλημάτων γονιμότητας καθώς και αναλυτικές οδηγίες στα ζευγάρια που επιθυμούν να γίνουν γονείς, έδωσε σε συνέντευξη στο «Μανιφέστο» ο μαιευτήρας - γυναικολόγος και διευθυντής στη Μονάδα Εξωσωματικής Γονιμοποίησης «ΡΕΑ» Αλέξανδρος Τζεφεράκος. Βήμα βήμα ο ειδικός εξήγεί πότε ένα ζευγάρι οφείλει να επισκεφθεί έναν γιατρό που ειδικεύται πάνω στο επίμαχο ζήτημα, ποιές είναι οι θεραπευτικές επιλογές που υπάρχουν καθώς και τις αντενδείξεις που μπορεί να εντοπιστούν από έναν ειδικό ώστε να μην προχωρήσει μια γυναίκα σε εξωσωματική. Ακολουθεί η συνέντευξη στο «Μανιφέστο»:
Πότε πρέπει ένα ζευγάρι να συμβουλευτεί έναν γιατρό ειδικό σε θέματα γονιμότητας;
Σε ένα ζευγάρι που η γυναίκα είναι έως 36 ετών αν δεν προκύψει εγκυμοσύνη μετά από ένα χρόνο ελεύθερων σεξουαλικών επαφών τότε πρέπει να υποβληθούν σε ειδικούς ελέγχους. Ωστόσο ζευγάρια που παρουσιάζουν ενδείξεις ότι πιθανώς υπάρχει πρόβλημα (π.χ. ιστορικό φλεγμονών ή επεμβάσεων στο γεννητικό σύστημα, διαταραχές στον κύκλο, ιστορικό αποβολών, ηλικία γυναίκας πάνω από 36 ετών και άντρες με προβλήματα σπέρματος, διαταραχές στύσης και ηλικίες περί τα 50 θα πρέπει να απευθύνονται στον γιατρό τους μετά από ένα εξάμηνο ή ακόμα και πριν από την έναρξη της προσπάθειας.
Ποιες είναι οι θεραπευτικές επιλογές για να επιτύχει εγκυμοσύνη ένα ζευγάρι;
Απλές θεραπευτικές επιλογές υποβοηθούμενης αναπαραγωγής είναι η σε φυσικό κύκλο ή με πρόκληση ωοθυλακιορρηξίας διαδικασία για προγραμματισμένες επαφές ή ενδομήτριο σπερματέγχυση.
Α) Η πρόκληση ωοθυλακιορρηξίας ενδείκνυται σε γυναίκες με διαταραχές ωοθυλακιορρηξίας και περιλαμβάνει τη χορήγηση φαρμάκων και τον υπερηχογραφικό έλεγχο της ανάπτυξης των ωοθυλακίων. Όταν τα ωοθυλάκια φτάσουν στο επιθυμητό μέγεθος, προγραμματίζεται η επαφή με τον σύντροφο.
Β) Η ενδομήτριος σπερματέγχυση (IUI) περιλαμβάνει την παρακολούθηση της ανάπτυξης των ωοθυλακίων και επιπλέον την επεξεργασία του σπέρματος στο εργαστήριο, με σκοπό τον διαχωρισμό των κινητών σπερματοζωαρίων από τα ασθενώς κινούμενα ή ακίνητα. Και οι δύο τεχνικές έχουν το πλεονέκτημα ότι είναι ελάχιστα παρεμβατικές και έχουν μικρότερο κόστος, ωστόσο έχουν χαμηλότερα ποσοστά επιτυχίας σε σχέση με την εξωσωματική γονιμοποίηση και δεν μπορούν να εφαρμοστούν σε γυναίκες με αποφραγμένες σάλπιγγες ή σε σοβαρά προβλήματα ανδρικού παράγοντα (πολύ χαμηλός αριθμός ή κινητικότητα σπερματοζωαρίων).
Γ)Η τεχνική της εξωσωματικής γονιμοποίησης αποτελεί τη σπουδαιότερη επεμβατική μέθοδο υποβοηθούμενης αναπαραγωγής και χωρίζεται σε 3 στάδια:
1) την παραγωγή «πολλών» ωαρίων από τις ωοθήκες με τη χρήση της κατάλληλης ορμονικής θεραπείας, τα οποία στη συνέχεια παραλαμβάνονται με τη διαδικασία της ωοληψίας,
2) την ένωση του ωαρίου με το σπερματοζωάριο στο εμβρυολογικό εργαστήριο και την εκκόλαψη σε ειδικούς επωαστικούς κλιβάνους έως το στάδιο της βλαστοκύστης.
3) την αξιολόγηση και επιλογή των εμβρύων με ειδική πολυσύνθετη διαδικασία τεχνητής νοημοσύνης, εν συνεχεία την μεταφορά του εμβρύου που δημιουργήθηκε με ειδικό καθετήρα μέσα στη μήτρα (εμβρυομεταφορά).
Πώς επιλέγουμε μια μονάδα υποβοηθούμενης αναπαραγωγής;
Η επιλογή της κατάλληλης μονάδας εξωσωματικής γονιμοποίησης θα πρέπει να γίνεται με βάση αντικειμενικά κριτήρια. Τα αποτελέσματα του κέντρου, η επιστημονική αρτιότητα του ιατρικού προσωπικού, αλλά και οι σύγχρονες τεχνολογικές υποδομές θα πρέπει να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη στην απόφαση της επιλογής. Μετά από 32 χρόνια στον χώρο της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής η άποψή μου είναι ότι η αίσθηση της ασφάλειας που παρέχεται στη γυναίκα μπορεί να είναι καθοριστικής σημασίας. Η μονάδα γονιμότητας που θα επιλεγεί θα πρέπει να παρέχει όλη την ιατρική φροντίδα εντός αυτής, ώστε να μην υπάρχει αναγκαιότητα μετακίνησης σε άλλες εξωτερικές μονάδες, αν απαιτηθεί…
Ποιες είναι οι αντενδείξεις για να μην προχωρήσει μια γυναίκα σε εξωσωματική;
Δεν υπάρχουν απόλυτες αντενδείξεις για τη διαδικασία της εξωσωματικής γονιμοποίησης. Ωστόσο, δεν πρέπει να πραγματοποιείται σε γυναίκες που έχουν σημαντικό κίνδυνο νοσηρότητας και θνησιμότητας κατά την εγκυμοσύνη.Αντενδείκνυται σε καρδιοπνευμονικές παθήσεις όπως καρδιακή ανεπάρκεια και πνευμονική υπέρταση. Θα πρέπει να υπάρχει συμβουλευτική υποστήριξη και αξιολόγηση πριν από τη σύλληψη για τέτοιες καταστάσεις. Σε τέτοιους ασθενείς, μπορούν να χρησιμοποιηθούν επιλογές όπως η παρένθετη μητέρα.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Δ. ΤΖΕΦΕΡΑΚΟΣ
Μαιευτήρας - Γυναικολόγος
Διευθυντής στη Μονάδα Εξωσωματικής Γονιμοποίησης "ΡΕΑ"
Αντιπρόεδρος Δ.Σ. "ΡΕΑ"
Πρόεδρος Δ.Σ. Δημοτικής Ραδιοφωνίας Πειραιά
