Ο Αλέξης Τσίπρας (ξανα)μίλησε και (ξανα)είπε τα ίδια, δείχνοντας πως έχει διαμορφώσει μια δική του πραγματικότητα αναφορικά με τα όσα έκανε το πρώτο εξάμηνο του 2015 και οδήγησαν τη χώρα στο χείλος του γκρεμού, φέρνοντας στη συνέχεια ένα τρίτο μνημόνιο προκειμένου να μη βρεθούμε έρμαια μιας χρεοκοπίας.
Ο πρώην πρωθυπουργός και πρώην πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ –που δείχνει να ετοιμάζει την επιστροφή του στην κεντρική πολιτική σκηνή φτιάχνοντας ένα νέο κόμμα– «φτιάχνει» τη δική του αλήθεια και επαναλαμβάνει τα ίδια μήπως και πείσει τους πολίτες να ξεχάσουν όσα έκαναν αυτός και οι συνεργάτες του, διαλύοντας τη μεσαία τάξη και βάζοντας όποιον φόρο μπορούσαν να σκεφτούν πετώντας στον κάλαθο των αχρήστων τις υποσχέσεις για σκίσιμο μνημονίων και μνημονιακών νόμων με έναν νόμο και ένα άρθρο.
Και ενώ ο μήνας που διανύουμε είναι επετειακός, αφού ξεκίνησαν επί συγκυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ οι διαδικασίες που οδήγησαν στο δημοψήφισμα και εν συνεχεία στα capital controls, οι μνήμες μάλλον έχουν διαγραφεί από τους σκληρούς δίσκους της πρώτης φοράς Αριστερά. Διότι όταν ο Αλέξης Τσίπρας υποστηρίζει πως έσωσε τη χώρα ξεχνά ή ίσως αφήνει στην άκρη κάποια δεδομένα.
Στις 26 Ιουνίου, Παρασκευή βράδυ αργά, ο Αλέξης Τσίπρας ανακοίνωνε με έναν «δραματικό τόνο» τη διενέργεια του δημοψηφίσματος για τις 5 Ιουλίου του 2015. Το βράδυ της Κυριακής 28 Ιουνίου 2015, με ισχύ από τη Δευτέρα 29 Ιουνίου, ξεκινούσαν τα capital controls, οι τράπεζες έκλειναν και στα ΑΤΜ σχηματίζονταν ουρές με συνταξιούχους να λιποθυμούν μπροστά σε αυτά.
Και ενώ ο ίδιος έκανε τις γνωστές ομιλίες υπέρ του Όχι στο δημοψήφισμα, όταν είδε το αποτέλεσμα σύμφωνα με τότε συνεργάτες του, τρόμαξε και το μετέτρεψε σε Ναι. Στις 13 Ιουλίου επέστρεψε από εκείνη τη γνωστή διαπραγμάτευση των 17 ωρών μαζί με έναν έρπητα και ένα τρίτο μνημόνιο που θα ήταν αχρείαστο αν δεν είχε προηγηθεί το 6μηνο σόου με το άσετ του Αλέξη Τσίπρα, τον Γιάνη Βαρουφάκη.
Γιατί τα υπενθυμιζουμε όλα αυτά και τι σχέση έχουν με τα όσα λέει ο Αλέξης Τσίπρας; Για την αλήθεια. Διότι ο Αλέξης Τσίπρας στις 15 Αυγούστου του 2019 κατάφερνε να πάρει 222 ψήφους στο μνημόνιο, που είχε φέρει ώστε να μη χρεοκοπήσει η χώρα εκεί που την είχε οδηγήσει, διότι ψήφισαν ΝΔ και το τότε ΠΑΣΟΚ.
Διότι ο Αλέξης Τσίπρας είχε χάσει σε εκείνη την ψηφοφορία 43 βουλευτές του κόμματός του μεταξύ των οποίων η Ζωή Κωνσταντοπούλου, ο Γιάνης Βαρουφάκης, ο Παναγιώτης Λαφαζάνης και άλλοι πολλοί που αρνήθηκαν να συμπράξουν στη διάσωση της χώρας που ήταν ήδη πάνω από τον γκρεμό.
Διότι εκείνη την περίοδο αν τα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν έδειχναν πόσο θεσμικά κινούνται και δεν σκέφτονταν το μικροκομματικό και μικροπολιτικό συμφέρον τους τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά.
Πολύ διαφορετικά για όλους. Βέβαια, ο Αλέξης Τσίπρας και τότε δεν τήρησε τη δέσμευση που είχε λάβει να μην προσφύγει σε εκλογές ώστε να εφαρμοστεί το μνημόνιο και να ξεφύγει από τον κάβο η χώρα προκαλώντας προβλήματα και προσχωρώντας στη λογική της μετατροπής του στο –όπως είχε πει και ο Βαγγέλης Βενιζέλος– καλύτερο delivery boy των δανειστών.
Η πραγματικότητα είναι καταγεγραμμένη. Και οι μνήμες δεν είναι τόσο κοντές.
