Με 159 ψήφους υπέρ, εγκρίθηκε από την Ολομέλεια της Βουλής η κυβερνητική τροπολογία για την προστασία του Μνημείου του Άγνωστου Στρατιώτη, η οποία πλέον αποτελεί νόμο του κράτους. Στην ονομαστική ψηφοφορία συμμετείχαν 293 βουλευτές, σύσσωμη η αντιπολίτευση καταψήφισε.
Η ψήφιση της τροπολογίας ολοκληρώνει μια πρωτοβουλία που στοχεύει στη θεσμική θωράκιση και διαφύλαξη του ιστορικού μνημείου, το οποίο αποτελεί κορυφαίο σύμβολο εθνικής μνήμης και ενότητας. Με τη ρύθμιση οριοθετείται ο χαρακτήρας και η χρήση του μνημείου, ώστε να αποδίδεται ο σεβασμός που αρμόζει σε έναν χώρο τιμής για όσους έπεσαν υπέρ της πατρίδας.
Μιλώντας στο «Μανιφέστο» κυβερνητικοί βουλευτές υπογραμμίζουν ότι η ρύθμιση δεν περιορίζει δικαιώματα, αλλά αποκαθιστά τη θεσμική τάξη και τον σεβασμό προς τα εθνικά σύμβολα. Παράλληλα, τονίζουν ότι η πρωτοβουλία εκφράζει «πράξη εθνικής ευθύνης και δημοκρατικής ευαισθησίας», υπενθυμίζοντας πως το Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη ανήκει σε όλους τους Έλληνες και δεν μπορεί να μετατρέπεται σε χώρο ακτιβισμού ή πολιτικής αντιπαράθεσης.
Δημήτρης Καιρίδης, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ
Με απόλυτο σεβασμό στο δικαίωμα του συνέρχεσθαι
Η νομοθετική παρέμβαση της κυβέρνησης καλύπτει ένα πραγματικό νομικό κενό, οριοθετεί τον χώρο του Μνημείου του Άγνωστου Στρατιώτη και αντιμετωπίζει μια δυσάρεστη κατάσταση, με απόλυτο σεβασμό στο δικαίωμα του συνέρχεσθαι. Η δραματοποίηση της αντιπολίτευσης δεν συνάδει με το εύρος και τον στόχο της διάταξης. Ο Άγνωστος Στρατιώτης ενώνει τους Έλληνες, ακόμα κι όταν τα κόμματα διαφωνούν ή κάνουν πως διαφωνούν.
Δημήτρης Μαρκόπουλος, βουλευτής Β’ Πειραιά
Οι λαϊκιστές ζητούν πολιτική ρεβάνς
Με τα μνημόνια και τις «πάνω» και «κάτω πλατείες», ζήσαμε τη «Δημοκρατία της οργής». Στη μεταμνημονιακή περίοδο περνάμε στη «Δημοκρατία του συναισθήματος». Προφανώς, είναι βαθύς ο πόνος που προέκυψε από την απώλεια 57 συνανθρώπων μας. Η αυθόρμητη και αυτοσχέδια παρέμβαση για τα θύματα των Τεμπών στο μνημείο-κενοτάφιο του Άγνωστου Στρατιώτη είχε στοιχεία συναισθηματικά. Το γεγονός πως η θεωρία του ξυλολίου κατέρρευσε δεν οδήγησε σε περίσκεψη και ο ακτιβισμός συνεχίστηκε. Κατόπιν, οι δίκαιες διεκδικήσεις του γονέα Πάνου Ρούτσι ικανοποιήθηκαν από τη Δικαιοσύνη, παρά το ότι ελάχιστοι γονείς άσκησαν το δικαίωμα της εκταφής, όπως αποκάλυψε προχθές ο πρωθυπουργός. Όπως γίνεται αντιληπτό, υπήρξε μια μακρά, πολύμηνη, περίοδος ανοχής. Και σωστά έγινε αυτό. Έπρεπε να δοθεί χρόνος για ανθρώπους πονεμένους. Δόθηκε μεγάλο περιθώριο. Χρόνος και χώρος. Παρά ταύτα, οι λαϊκιστές που ζητούν πολιτική ρεβάνς για τις απανωτές ήττες τους (κι όχι γονείς που ορισμένοι πολιτικοί τούς εκμεταλλεύονται) θέλουν να μετατρέψουν το συναίσθημα σε οργή. Θέλουν το Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη να μετατραπεί σε θέατρο ακτιβισμού και ουσιαστικά να αλλάξει χαρακτήρα. Αυτό δεν μπορεί να γίνει δεκτό. Ο προορισμός του μνημείου είναι διαφορετικός.
Νότης Μηταράκης, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος, βουλευτής Χίου
Πράξη σεβασμού στη συλλογική μας μνήμη
Η τροπολογία για το Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη αποτελεί πράξη θεσμικής ωριμότητας και σεβασμού στη συλλογική μας μνήμη. Το μνημείο είναι ιερός χώρος εθνικής ενότητας και δεν μπορεί να μετατρέπεται σε σκηνικό διαμαρτυρίας ή πολιτικής αντιπαράθεσης. Η κυβέρνηση δεν περιορίζει δικαιώματα, αλλά αποκαθιστά τη λογική και την ευταξία στον δημόσιο χώρο. Αντίθετα, η αντιπολίτευση, με την Αριστερά στη μονομέρεια, τη λαϊκιστική Δεξιά στη στείρα αντίθεση και το ΠΑΣΟΚ χωρίς προσανατολισμό, επιλέγει τη σύγκρουση και τον διχασμό. Ο σεβασμός στα εθνικά σύμβολα υπερβαίνει κομματικές διαφορές και η Νέα Δημοκρατία υπερασπίζεται την ενότητα, την αξιοπρέπεια και την ιστορική μνήμη της Ελλάδας.
Λευτέρης Αυγενάκης, βουλευτής Ηρακλείου
Ρύθμιση εθνικής ευθύνης και ευαισθησίας
Το Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη είναι ένας χώρος ιερός, χώρος τιμής και μνήμης για τους πεσόντες, για όσους θυσίασαν τη ζωή τους για την ελευθερία. Είναι ένα κενοτάφιο που αποδίδει τιμή και σεβασμό σε όσους θυσιάστηκαν υπέρ της πατρίδας και του έθνους. Είναι ένας χώρος συνυφασμένος με την εθνική μνήμη.
Η τροπολογία που ψηφίστηκε στη Βουλή είναι μία ρύθμιση εθνικής ευθύνης και δημοκρατικής ευαισθησίας. Οι ιεροί τόποι ανήκουν σε όλους τους πολίτες. Και φυσικά δεν πρόκειται για περιορισμό δικαιωμάτων –που ανακριβώς κάποιοι υποστηρίζουν–, αλλά αφορά τους κανόνες μιας οργανωμένης πολιτείας, την αποκατάσταση των πραγμάτων και των αξιών, την ευταξία και τον σεβασμό στους θεσμούς, στα ιερά και τα όσια της πατρίδας.
Το Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη αποτελεί τόπο μνήμης εκείνων που έπεσαν για την πατρίδα. Αυτός είναι ο χαρακτήρας του και αυτός ο χαρακτήρας πρέπει να διατηρηθεί.
Ασημίνα Σκόνδρα, βουλευτής Καρδίτσας με τη ΝΔ
Ενωμένοι μπροστά στα σύμβολα της πατρίδας
Τα μνημεία των πεσόντων, και ειδικά αυτό του Άγνωστου Στρατιώτη, είναι χώροι ιεροί, που μπροστά τους όλοι μας οφείλουμε σιωπή, σεβασμό, περισυλλογή και τιμή. Δεν ανήκουν σε κυβερνήσεις, κόμματα ή σε μερίδα πολιτών, αλλά ανήκουν σε όλες τις Ελληνίδες και τους Έλληνες, ώστε να θυμίζουν αυτούς που έπεσαν υπέρ πατρίδος, για να είμαστε εμείς σήμερα ελεύθεροι.
Αναφαίρετο δικαίωμα, επίσης, είναι και η ελευθερία της έκφρασης του λαού. Η πολιτεία οφείλει να την κατοχυρώνει, να τη διασφαλίζει και, κυρίως, να την ακούει. Ταυτόχρονα όμως επιβάλλεται και να προστατεύει τους ελάχιστους εκείνους συμβολικούς χώρους όπου η ιστορία ζητά να σταθούμε χωρίς συνθήματα. Η «ένταση» της φωνής των πολιτών δεν καθορίζεται από τον χωροταξικό σχεδιασμό, αντιθέτως αποκτά μεγαλύτερη δύναμη όταν ασκείται με μέτρο και ευθύνη.
Η ρύθμιση λοιπόν για το Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη δεν στοχεύει να περιορίσει τη φωνή της κοινωνίας αλλά να τη διατρανώσει και να θυμίσει ότι μπροστά στα σύμβολα της πατρίδας είμαστε ενωμένοι, περήφανοι και πάνω απ’ όλα Έλληνες!
