Σε ένα ακόμα θεατρικού τύπου ξέσπασμα, ο Κυριάκος Βελόπουλος επέλεξε να μετατρέψει τη συζήτηση για τη σύσταση Προανακριτικής Επιτροπής στη Βουλή σε προσωπική παράσταση, εναλλάσσοντας ύβρεις, συνωμοσιολογία και λαϊκισμό σε δόσεις που θα ζήλευαν ακόμη και οι σεναριογράφοι του Netflix.
Η ρητορική του, παραληρηματική σε σημεία, συνόδευσε με λεκτικά ολισθήματα και μια δραματική έξαρση που κορυφώθηκε με φράσεις όπως:
«Ποιος νομίζεις ότι είσαι εσύ ρε;» απευθυνόμενος προσωπικά στον Πρωθυπουργό, τον οποίο χαρακτήρισε «πρωθυπουργό υπό ομηρεία» και «τραμπούκο», ενώ προηγουμένως τον είχε αποκαλέσει «ψεύτη».
Αφορμή, η αναφορά του Κυριάκου Μητσοτάκη στη φράση «κάποιοι ονειρεύονται κρεμάλες», την οποία ο πρόεδρος της Ελληνικής Λύσης θεώρησε ως ευθεία βολή εναντίον του, απαντώντας:
«Ποιος μίλησε για κρεμάλες, κ. Μητσοτάκη; Όταν ομιλείς για κρεμάλες πρέπει να προσέχεις».
Το επικοινωνιακό ρεπερτόριο Βελόπουλου, ωστόσο, δεν σταμάτησε εκεί. Όπως και στη συνέντευξή του στον Real FM και τον Νίκο Χατζηνικολάου νωρίτερα το μεσημέρι, συνέχισε να χρησιμοποιεί τους γονείς των θυμάτων των Τεμπών ως ρητορική ασπίδα, μετατρέποντας τη συλλογική τραγωδία σε όχημα προσωπικής πολιτικής επιβίωσης. Αντί για ουσία, υπήρξαν καταγγελίες χωρίς τεκμηρίωση, φωνές αντί για επιχειρήματα και λαϊκισμός αντί για πολιτική.
Το ερώτημα που γεννάται είναι απλό: Η Βουλή είναι βήμα δημοκρατίας ή σκηνή μονολόγων για εσωτερική κατανάλωση και YouTube views;
