Η δήλωση Τσακαλώτου διόλου αθώα ήταν και σήμανε συναγερμό στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ κατά των σχεδίων του προέδρου Τσίπρα.
Οταν ο Ευκλείδης Τσακαλώτος μίλησε «για πιθανή μετεκλογική συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με το ΜέΡΑ25, τα τηλέφωνα των συστημικών του κόμματος «πήραν φωτιά».
Σε πρώτη φάση, η αναφορά του αυτή ερμηνεύτηκε ως «θρυαλλίδα» στα θεμέλια του επικοινωνιακού αφηγήματος που επιχειρεί να στήσει ο Αλέξης Τσίπρας με το να προτάσσει ως εθνική αναγκαιότητα τη συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με τις προοδευτικές δυνάμεις της Κεντροαριστεράς, δηλαδή τη συνεννόηση με το ΠΑΣΟΚ, απέναντι στη διακυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Ωστόσο, η ανάλυση αυτή επιδέχεται βαθύτερες ερμηνείες, που δεν σχετίζονται μόνο με το κατά πόσον ο Τσακαλώτος ήθελε να ασκήσει πίεση στον Αλ. Τσίπρα, επαναφέροντας στο προσκήνιο τον Βαρουφάκη ως προνομιακό συνομιλητή του ΣΥΡΙΖΑ.
Για αυτούς που ξέρουν πώς σκέπτεται ο Ευκλείδης, με τη συγκεκριμένη παρέμβαση έδωσε το μήνυμα για ενδεχόμενη απελευθέρωση των δυνάμεων της ριζοσπαστικής πτέρυγας του ΣΥΡΙΖΑ, την επομένη των εθνικών εκλογών, από τα «δεσμά» της προεδρικής γραμμής, σε περίπτωση που ο Αλ. Τσίπρας συνεχίσει να θεωρεί ότι η μετεξέλιξη του κόμματος περνάει μέσα από την «ΠΑΣΟΚοποίηση» της Κουμουνδούρου και τη μετατροπή του κόμματος σε κακέκτυπο του παλιού ΠΑΣΟΚ.
Μετά την ήττα
Ομως το θέμα που έχει ανοίξει στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ με επίκεντρο τον Γ. Βαρουφάκη δεν έχει να κάνει με το εάν οι πολιτικοί αντίπαλοι της αξιωματικής αντιπολίτευσης, δηλαδή η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ, αξιοποίησαν τις δηλώσεις του Ευκλ. Τσακαλώτου με σκοπό να επαναφέρουν στη μνήμη του εκλογικού σώματος την περίοδο του 2015. Εχει να κάνει με μια υποβόσκουσα φημολογία περί «διαφοροποίησης» της αριστερής πτέρυγας του κόμματος την επομένη των εθνικών εκλογών από την επίσημη γραμμή της ηγεσίας, που βλέπει «φως» επιβίωσης στον χώρο της Κεντροαριστεράς.
Δηλαδή, αν ο ΣΥΡΙΖΑ ηττηθεί από τη Ν.Δ. στις εθνικές εκλογές –όπως δείχνουν όλες οι σημερινές ενδείξεις– και αποδειχτεί ότι η στρατηγική της διεύρυνσης του κόμματος προς τον χώρο της Κεντροαριστεράς ήταν μια λανθασμένη επιλογή της ηγεσίας, τότε εκτός από τη γενικευμένη αμφισβήτηση που θα υποστεί ο Αλ. Τσίπρας, οι πιο αριστεροί του ΣΥΡΙΖΑ θα ανοίξουν όλη τη βεντάλια για την πορεία του κόμματος.
Αυτό μπορεί να οδηγήσει και στη διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ, με την αριστερή του πτέρυγα να αναζητεί διέξοδο ιδεολογικής έκφρασης στο κόμμα του Γ. Βαρουφάκη ή ακόμα και σε πολιτικές κινήσεις άλλων κορυφαίων στελεχών της Αριστεράς.
Σε κάθε περίπτωση, το γεγονός ότι ο Ευκλ. Τσακαλώτος κατάφερε να μετατρέψει σε σημείο αναφοράς των συμμαχιών που πρέπει να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ τον επικεφαλής του ΜέΡΑ25, Γ. Βαρουφάκη, δείχνει πόσο ρευστή είναι η κατάσταση στην αξιωματική αντιπολίτευση στην πορεία προς τις εθνικές εκλογές. Ταυτόχρονα, πόσο «λίγος» αποδεικνύεται ο Αλ. Τσίπρας να επιβάλλει με όρους κυριαρχίας τη δική του γραμμή στο εσωτερικό του κόμματος.
Νωπές οι μνήμες του καταστροφικού 2015
Υπάρχει όμως και μια άλλη διάσταση με την αντίδραση των συστημικών του ΣΥΡΙΖΑ για τον Βαρουφάκη.
Μπορεί ο Τσακαλώτος να είπε το αυτονόητο, ότι δηλαδή μεταξύ των «προοδευτικών» κομμάτων, στα οποία θα μπορούσε να απευθυνθεί ο ΣΥΡΙΖΑ για σχηματισμό κυβέρνησης, περιλαμβάνεται το ΜέΡΑ25 του Γιάνη Βαρουφάκη, ωστόσο δεν σημαίνει ότι όλοι στον ΣΥΡΙΖΑ συμφωνούν μ’ αυτό.
Αντιθέτως, όσοι έχουν ακόμη… νωπές μνήμες από το πρώτο εξάμηνο του 2015 θεωρούν ότι τυχόν συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με τον Γιάνη Βαρουφάκη θα ήταν το χειρότερο σενάριο για την «κυβερνησιμότητα» της «δεύτερη φορά Αριστεράς». Μεταξύ άλλων, για το ενδεχόμενο συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ-ΜέΡΑ25 δεν θέλουν να ακούνε σύμβουλοι του Αλέξη Τσίπρα που περιγράφονται ως «συστημικοί», όπως ο Δημήτρης Λιάκος και ο Γιώργος Χουλιαράκης και το εξέφρασαν αμέσως.
Το ελληνικό δημοψήφισμα του 2015 προκηρύχθηκε από τον Αλέξη Τσίπρα στις 27 Ιουνίου 2015, με διάγγελμα προς τον ελληνικό λαό. Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος ήταν η απόρριψη της πρότασης του σχεδίου συμφωνίας με ποσοστό 61,31%.
Μετά το δημοψήφισμα, η κυβέρνηση Τσίπρα έκανε τη γνωστή στην ιστορία κωλοτούμπα και κατέληξε σε συμφωνία με τους δανειστές στις 13 Ιουλίου, αλλά με όρους ενός τρίτου μνημονίου. Η αμφισβήτηση των νέων όρων οδήγησε στη διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ και στις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015.
Οι συστημικοί της Κουμουνδούρου
Ο Δημήτρης Λιάκος το 2016 διορίστηκε υφυπουργός Παρά τω Πρωθυπουργώ, θέση την οποία διατήρησε έως τις 9 Ιουλίου 2019.
Από τον Φεβρουάριο του 2015 ανέλαβε τα καθήκοντα του γραμματέα Κυβερνητικού Συμβουλίου Οικονομικής Πολιτικής (ΚΥ.Σ.ΟΙ.Π.) παράλληλα με τα καθήκοντά του ως επιστημονικός συνεργάτης του αντιπροέδρου της κυβέρνησης, Γιάννη Δραγασάκη. Είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στην υλοποίηση και την επιτυχή ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων του 3ου Μνημονίου Συνεργασίας μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και των θεσμικών οργάνων.
Πριν από λίγους μήνες μια έκπληξη επεφύλασσε ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος στον Γιώργο Χουλιαράκη και στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα, όταν πρότεινε στον πρώην αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, παράλληλα με τις ακαδημαϊκές υποχρεώσεις του, να αναλάβει καθήκοντα οικονομικού συμβούλου στην ΤτΕ.
Ο Γιώργος Χουλιαράκης, σύμφωνα με τις πληροφορίες, μόλις έλαβε την πρόταση, ενημέρωσε τον Αλέξη Τσίπρα και ζήτησε τη γνώμη του, αφού ως γνωστόν πέραν από στενός συνεργάτης του στα χρόνια της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ είναι και σήμερα σύμβουλός του στα οικονομικά.
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έδωσε το πράσινο φως και ο πρώην αναπληρωτής υπουργός έστειλε, με την αποδοχή της θέσης του, το «συστημικό» μήνυμα.
Θα συμφωνήσουν τώρα οι παραπάνω σε συμπόρευση με το κόμμα Βαρουφάκη;
Οπως είπε επίσης συστημικός συνομιλητής τους, το πιθανότερο είναι να βγει ο ήλιος από τη δύση, πάρα να γίνει πράξη το παραπάνω…
Από την έντυπη έκδοση της εφημερίδας “Τo Μanifesto”
