Η Valérie Pécresse την προηγούμενη εβδομάδα έκανε αυτό που φάνταζε ακατόρθωτο, να είναι υποψήφια στις Προεδρικές εκλογές του 2022 στη Γαλλία με το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα. Ξεκίνησε επίσημα τη σταδιοδρομία της στα κοινά της Γαλλίας το 2002, ασχολούμενη με την τοπική αυτοδιοίκηση στην περιοχή Île-de-France αλλά και ως μέλος της Εθνοσυνέλευσης με έντονη ενασχόληση γύρω από το θέμα της παιδικής προστασίας (childprotection). Αμέσως της αποδόθηκε ο χαρακτηρισμός (τον οποίο υιοθέτησε) “προστατευόμενη του Chirac” από τους δημοσιογράφους Christophede Chenay και Jean-Pierre Dubois.
Αργότερα από το 2007 έως το 2011 διετέλεσε Υπουργός Παιδείας και Έρευνας στην κυβέρνηση του FrançoisFillon, όπου εισήγαγε και τον περίφημο «Νόμο Pécresse” ή αλλιώς ‘LRU” (επίσημα no2007-1199 de 10/08/07) ο οποίος αφορούσε μεταρρυθμίσεις στα πανεπιστήμια. Ο νόμος αυτός εστίαζε στην αυτονομία των πανεπιστημίων όσον αφορά τον προϋπολογισμό τους, τη διαχείριση του έμψυχου δυναμικού τους, καθώς και το δικαίωμα να μπορούν να αγοράζουν και να διαχειρίζονται τις υποδομές τους. Στο νόμο αυτόν, που θα τον ήθελαν και πολλοί στην Ελλάδα, εναντιώθηκαν αρκετοί αλλά η Valérie Pécresse κατάφερε να τον πάει προς ψήφιση και να επικυρωθεί.
Την περίοδο 2011-2012, πάλι στην κυβέρνηση του François Fillon, διετέλεσε Υπουργός Προϋπολογισμού και Κυβερνητική Εκπρόσωπος. Το 2017 όμως αποφάσισε να αποχωρήσει από το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα και να ιδρύσει το κίνημα SoyonsLibres (SL) ή αλλιώς Libres!, διεκδικώντας τον πολιτικό χώρο ανάμεσα στον Macron και τη Le Ρen. Αργότερα επέστρεψε και στις 4 Δεκεμβρίου, χωρίς κανείς να το περιμένει ειδικά από το στρατόπεδο του Emmanuel Macron,γίνεται η πρώτη γυναίκα υποψήφια για Πρόεδρος του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος με 61% των ψήφων στο δεύτερο γύρο.
Αντίθετα με τον François Fillon, η Valérie Pécresse ετοιμάζεται για πολύ έντονη και ενεργητική πολιτική καμπάνια σε όλες τις περιοχές της Γαλλίας, ξεκινώντας σήμερα Δευτέρα από το Calais (Pas-de-Calais) προσδίδοντας στην καμπάνια της έμφαση στο μεταναστευτικό και την αλιεία και εν συνεχεία θα περιοδεύσει στις περιοχές των Provins, Troyes και Alsace.
Η ίδια δηλώνει fan της Angela Merkel, αλλά οι δημοσιογράφοι λένε ότι έχει πιο πολύ χαρακτηριστικά της Margaret Thatcher. Πιο συγκεκριμένα πιστεύει στο Φιλελευθερισμό, δηλώνει υπέρ της Ευρώπης και των ιδιωτικών επιχειρήσεων (probusiness) με τις πάγιες «δεξιόστροφες» θέσεις για αυστηρότερα μέτρα για τη μετανάστευση και περιορισμό του Δημοσίου και των δημοσίων υπαλλήλων.
Συγκεκριμένα προτείνει τη μείωση 200.000 θέσεων δημοσίων υπαλλήλων και αποκατάσταση της τάξης και της γαλλικής υπερηφάνειας. Η πολιτικές θέσεις της είναι πλησιέστερα σ’ αυτές του François Fillon παρά σε εκείνες του Nicolas Sarkozy, ο οποίος στις προηγούμενες εκλογές είχε υποσχεθεί “κόψιμο” 500.000 θέσεων. Αυτές οι πολιτικές τοποθετήσεις έχουν σκοπό να κρατήσουν και να ενισχύσουν το δεξιό της προφίλ, καθώς δεν μπορεί να ρισκάρει να φύγουν ψηφοφόροι ή στελέχη όπως ο EricCiotti και να πάνε ακόμα πιο δεξιά, αλλά και για να επαναπατρίσει ψηφοφόρους οι οποίοι έχουν πάει στο La Republique En Marche! του Emmanuel Macron. Γι’ αυτό το λόγο συχνές είναι και οι επιθέσεις προς αυτή την κατεύθυνση, όπως παράδειγμα για το χρέος για το οποίο κατηγορεί τον κεντρώο Μακρόν ως «απερίσκεπτο» καθώς από 98,3% το αύξησε στο 115%.
Την ίδια στιγμή αναπτύσσει και «κεντρώες» θέσεις γύρω από την οικογένεια, την εκπαίδευση και την οικολογία, με στόχο σύμφωνα με το πρόγραμμα της το 2050 να υπάρχει ουδετερότητα του διοξειδίου του άνθρακα (carbonneutrality). Στο παιχνίδι βάζει μάλιστα και το γεγονός ότι είναι γυναίκα ως στοιχείο μοντερνισμού αλλά και αντι-ισλαμισμού, με το αφήγημα ότι είναι μια συμβολική απάντηση στους Ισλαμιστές που δεν πιστεύουν στην ισότητα των φύλων και στην γυναικεία αξιοπρέπεια.
Πάντως είναι σχετικά νωρίς για να μιλήσει κάποιος για τις αποδόσεις της Valérie Pécresse στις δημοσκοπήσεις, αλλά σύμφωνα με την πιο πρόσφατη δημοσκόπηση στη Γαλλία, ξεκινάει από το 16%. Τρίτη, δηλαδή, πίσω από την ακροδεξιά LePen (17%) και τον κεντρώο Emmanuel Macron (24%) και μπροστά από τον λαϊκιστή Zemmour (13%). Αυτό που είναι σίγουρο όμως είναι ότι η «Damede Faire» όπως την αποκαλούν, είναι η σοβαρότερη απειλή για την επανεκλογή του Emmanuel Macron μέχρι τώρα.
Ακολουθήστε τον Παύλο Παυλίδη στο Twitter
