Η πιο σημαντική προϋπόθεση που χρειάζεται η Μόσχα για να πραγματοποιήσει στρατιωτική εισβολή είναι αποσταθεροποίηση στο εσωτερικό της Ουκρανίας, η οποία θα ήταν ικανή όχι μόνο να στρέψει τους πολίτες ενάντια στις Αρχές, να δημιουργήσει κλίμα πανικού και να προκαλέσει μαζικές διαδηλώσεις, αλλά και να παραλύσει τη διάθεση των Ουκρανών για αντίσταση.
Τέτοια αποσταθεροποίηση θα μπορούσε να πυροδοτηθεί από ενδεχόμενο «κρύου χειμώνα», δηλαδή εξάντλησης αποθεματικών φυσικού αερίου και κάρβουνου, ή μια απότομη αύξηση στις τιμές του ρεύματος. Αν ύστερα από αυτό μεγάλος αριθμός ανθρώπων «βγει στους δρόμους», υπάρχουν αρκετοί «πρόθυμοι» να ηγηθούν ενός νέου «Μαϊντάν». Ορισμένοι από αυτούς, όπως για παράδειγμα ο επιχειρηματίας Εβγένι Μουράγεφ, έχουν χαρακτηριστεί από τη βρετανική κατασκοπεία ως πράκτορες της Μόσχας. Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο η Μόσχα θα μπορούσε – στην ιδανικότερη για τα σχέδιά της – περίπτωση να τοποθετήσει «δικό της άνθρωπο» στο τιμόνι της χώρας. Αυτός με τη σειρά του θα μπορούσε να ζητήσει συνδρομή του Πούτιν για την αιματηρή κατάπνιξη των κινητοποιήσεων. Κάτι αντίστοιχο έκανε στο Καζακστάν ο πρόεδρος Κασίμ-Ζομάρτ Τοκάγεφ πριν από λίγες εβδομάδες. Κάτι τέτοιο επιχείρησε να κάνει και ο εκδιωγμένος πρόεδρος της Ουκρανίας Βίκτορ Γιανουκόβιτς το 2013, αλλά τον πρόλαβαν οι εξελίξεις. Ειδάλλως οι Ρώσοι θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν μια ενδεχόμενη αναρχία στο Κίεβο για να εισβάλουν με το πρόσχημα της «προστασίας» πληθυσμών, οι οποίοι στο μεταξύ – από την εισβολή στην Κριμαία μέχρι σήμερα – έχουν «μετατραπεί» από «ρωσόφωνοι» σε «ρωσικοί».
Η τρομοκρατική επίθεση
Ενα ακόμα σενάριο που εξετάζουν οι ουκρανικές υπηρεσίες ασφαλείας είναι της τρομοκρατικής επίθεσης, στημένης από τη FSB. Αυτή θα μπορούσε να περιλαμβάνει – για παράδειγμα – βομβιστικό χτύπημα στην υπό κατάληψη Κριμαία, στο Ντονμπάς, στη Ρωσία ή και σε «ρωσικό στόχο» στην Ουκρανία. Τέτοιες τρομοκρατικές επιθέσεις, σε κατοικημένες πολυκατοικίες της Ρωσίας, είχαν σημειωθεί το 1999 και αποτέλεσαν την αφορμή για τη ρωσική εισβολή στην Τσετσενία και για τη μετέπειτα άνοδο του Πούτιν στην προεδρική καρέκλα. Θυμόμαστε ότι ο αξιωματικός της ρωσικής μυστικής υπηρεσίας FSB Αλεξάντρ Λιτβινένκο, ο οποίος κατήγγειλε τη FSB για αυτές τις τρομοκρατικές επιθέσεις, μετέπειτα δολοφονήθηκε στο Λονδίνο από ρώσους πράκτορες με ραδιενεργό πολώνιο 210. Ενας από τους πρωταγωνιστές εκείνης της ιστορίας ήταν ο Νικολάι Πάτρουσεβ, νυν επικεφαλής του Συμβουλίου Ασφαλείας της Ρωσίας και ένας από τους ανθρώπους-κλειδιά στις σημερινές εξελίξεις.
Καθώς το ενδεχόμενο προβοκάτσιας έχει επισημανθεί επανειλημμένα, εκτιμάται ότι αυτή θα πρέπει να είναι μεγάλης έντασης και πολύνεκρη για να δικαιολογηθεί η ρωσική επέμβαση. Ο πρώην ΥΠΕΞ της Ουκρανίας Παβλό Κλίμνιν είπε πρόσφατα σε συνέντευξή του ότι ένας πιθανός στόχος θα μπορούσε να είναι η Λαύρα των Σπηλαίων στο Κίεβο, η οποία ελέγχεται απόλυτα από τη Μόσχα και θεωρείται ως «υψηλής πνευματικής σημασίας» για τους Ρώσους.
Ενα τρίτο σενάριο είναι μια στρατιωτική επιχείρηση στην Ανατολική Ουκρανία με μεγάλες απώλειες για τους Ουκρανούς, μαζί με επιδεικτική απειλή περαιτέρω εισβολής στην Ουκρανία. Η Μόσχα θα επιχειρούσε έτσι να καταστρέψει το ηθικό των Ουκρανών και να σύρει την ουκρανική κυβέρνηση σε μια νέα συμφωνία του Μινσκ, η οποία θα έβαζε τέλος στην ευρωπαϊκή πορεία της χώρας.
Του Κώστα Ονισένκο, από Τα Νέα
