Η (διαχρονική) συζήτηση για τα ελληνοτουρκικά ζητήματα παραπέμπει στο «αυγό του Κολόμβου». Κάποιοι ισχυρίζονται ότι μπορούν να βρουν λύση σε ένα δύσκολο και σύνθετο πρόβλημα, χωρίς ωστόσο να προτείνουν το παραμικρό, ενώ κάποιοι άλλοι είτε έχουν βρει τη λύση ή δουλεύουν για να βρουν τη λύση. Σε κάθε περίπτωση, μόνο πρόταση δεν είναι αυτό που προτείνουν οι «ειδήμονες» και ξεκινά και τελειώνει στο «δεν συζητώ με τους κακούς γείτονες», τους «μπήξε», τους «δείξε» και πάει λέγοντας.

Γράφει η Ιουλία Σκούρτη

Είναι κακότροπος και επιθετικός γείτονας η Τουρκία; Φυσικά. Πρέπει να κουβεντιάζουν οι δύο χώρες; Φυσικά. Πρέπει να βρεθεί τρόπος ώστε κάποια στιγμή να σταματήσουν να αιμορραγούν –προς τέρψη των εμπόρων όπλων– οι δύο χώρες με τα πανάκριβα εξοπλιστικά προγράμματα; Φυσικά.

Πάμε τώρα στο επίδικο: μπορεί και πώς θα γίνει ο διάλογος; Σίγουρα όχι με πολεμικές ιαχές, φράσεις περί υποχωρητικότητας, μειοδοσίας και υποκλίσεων που κάποιοι ελαφρά τη καρδία αποδίδουν στην κυβέρνηση. Η χώρα έχει πληρώσει ακριβά τις πατριωτικές κορόνες και ακόμη περισσότερο τους υπερπατριώτες. Κανείς δεν είναι πιο πατριώτης από τους άλλους και όλοι οι δημοκρατικοί πολίτες αγαπούν την πατρίδα τους. Το πατριωτόμετρο ας το κρατήσουν όσοι το κραδαίνουν για τα καφενεία. Επίσης, όσοι μιλούν για «μειοδότες» να πάνε να κάνουν παρέα με τους ακροδεξιούς και τους ψεκασμένους εθνικιστικές της συμφοράς.

Οι δύο χώρες πρέπει και μπορούν να κουβεντιάζουν. Ακόμη και για να συμφωνούν ότι διαφωνούν. Σε διαφορετική περίπτωση Ελλάδα και Τουρκία θα οδηγηθούν με μαθηματική ακρίβεια σε ανεξέλεγκτη ένταση. Κι αυτό θέλουμε να πιστεύουμε δεν το θέλει κανείς στη χώρα μας – πλην κάποιων ακραίων που μια τέτοια εξέλιξη θα την έβλεπαν ως πολιτική «ευκαιρία» για τα δόλια σχέδιά τους.

Κατακόκκινες εθνικές γραμμές

Τώρα σε ό,τι έχει να κάνει με τις «κόκκινες γραμμές» της χώρας, που δήθεν έχουν «ξεθωριάσει», αυτά είναι αστειότητες. Και τούτο διότι όλες οι δημοκρατικές κυβερνήσεις του τόπου δεν έχουν μετακινηθεί ούτε σπιθαμή από την εθνική γραμμή:

-Η Ελλάδα δεν συζητά κυριαρχικά δικαιώματα.

-Η μόνη διαφορά που αναγνωρίζει η Αθήνα είναι η οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ.

-Η χώρα δεν απεμπολεί το δικαίωμά της στα 12 μίλια.

-Ούτε μυστική διπλωματία υπάρχει ούτε διάθεση υποχωρητικότητας.

-Τα περί «προσφυγής-πακέτο» στη Χάγη αποτελούν τουρκικές θέσεις.

Το γεγονός ότι κάποιοι «πατριώτες» σπεκουλάρουν με τα εθνικά θέματα δεν είναι κάτι καινούργιο ούτε ανεξήγητο. Ανεκτό δεν μπορεί να είναι. Ο διχασμός που προσπαθούν να σπείρουν, επίσης, δεν μπορεί να προσπερνιέται από τα δημοκρατικά κόμματα. Ο τόπος έχει πληρώσει βαρύ φόρο αίματος όσες φορές επικράτησε ο διχασμός.

Σεβαστές απόψεις, αλλά κάτι ξεχνάνε

Οι απόψεις του Αντώνη Σαμαρά είναι σεβαστές. Αυτό, ωστόσο, δεν σημαίνει απριόρι ότι πρέπει κιόλας να συμφωνεί κανείς μαζί του. Εκεί μάλιστα που εύκολα κάποιος μπορεί να διαφωνήσει είναι με την ανακοίνωση που έδωσαν στη δημοσιότητα την Τετάρτη το απόγευμα «οι συνεργάτες Σαμαρά». Ειδικά για το σημείο της ανακοίνωσης που προσπαθούν να εξηγήσουν ότι ο Μητσοτάκης «επιτέθηκε» –υπερβολική η εκτίμηση αλλά αφού έτσι πιστεύουν, ας το δεχτούμε– «στον κ. Σαμαρά», όπως λένε, «όχι επειδή χαιρέτησε τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης που έτυχε να καθίσει δίπλα του σε δημόσια εκδήλωση» αλλά γιατί κατά το σκεπτικό τους «ο πραγματικός λόγος βρίσκεται στα “ήρεμα νερά” με την Τουρκία που διαταράσσονται καθημερινά πλέον, μέσα από αλλεπάλληλες προκλήσεις. Οπως αυτή μόλις τώρα, με τη νέα NAVTEX της Τουρκίας. Που μας ανακοίνωσε ότι όχι μόνον η Κάσος, αλλά ούτε η Λέσβος, ούτε και η Χίος έχουν υφαλοκρηπίδα! Ας ασχοληθούμε λοιπόν με τα σοβαρά, στα σύνορά μας. Χωρίς άλλους επικίνδυνους πραγματικά χαριεντισμούς, βραχύβια “σύμφωνα φιλίας” και υποκλίσεις».

Δηλαδή, στα σοβαρά τώρα, κατηγορούν «οι συνεργάτες Σαμαρά» την ελληνική κυβέρνηση για «επικίνδυνους χαριεντισμούς» με την Τουρκία και «υποκλίσεις» και θεωρούν πως αυτά είναι πολιτικές θέσεις; Μάλλον κάπου έχουν μπερδευτεί. Αυτά, εξάλλου, τα εθνικοπατριωτικά τα λένε κάθε μέρα η Λατινοπούλου, ο Βελόπουλος, οι ακροδεξιοί και οι τζάμπα πατριώτες. Από τους «συνεργάτες Σαμαρά» όμως (σ.σ.: λησμονούν μάλλον αυτοί οι κύκλοι ότι ο κόσμος της ΝΔ έχει τιμήσει τον Αντ. Σαμαρά με το ανώτατο αξίωμα του πρωθυπουργού και τον έχει τιμήσει και τον τιμά για την προσφορά του στην πατρίδα και το κόμμα του) δεν μπορούν ούτε ως κακόγουστο αστείο να γράφονται αυτά για την κεντροδεξιά κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη. Στοιχειώδες, Γουάτσον.

Αντί επιλόγου, ας κλείσουμε με τα λόγια του Γιώργου Σεφέρη: «Ξέρεις τα σπίτια πεισματώνουν εύκολα, σαν τα γυμνώσεις».