Ο θόρυβος που σήκωσε το κόμμα της Κουμουνδούρου για την απαγόρευση της υποψηφιότητας του κόμματος Κασιδιάρη που προωθεί η κυβέρνηση της ΝΔ εντάσσεται σε μια συνολικότερη στρατηγική για τη λειτουργία του θεσμού στα πρότυπα καθεστώτων που έχει καταδικάσει η Ιστορία

 

Γράφει ο ΚΩΣΤΑΣ ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΣ

 

Το πρωί της Κυριακής 9 Απριλίου θα μπορούσε, υπό συνθήκες, να σήμαινε συναγερμός για τη λειτουργία μιας κανονικής δημοκρατικής κυβέρνησης. Hταν η ημέρα που έγιναν γνωστές οι «καταγγελίες» του έως τότε αντιπροέδρου του Αρείου Πάγου, Χρήστου Τζανερρίκου, περί «παρέμβασης της κυβέρνησης στο έργο της Δικαιοσύνης», με αφορμή την τροπολογία που είχε προταθεί για το μπλοκάρισμα της καθόδου στις εκλογές ανθρώπων που έχουν καταδικαστεί για εγκληματική δράση.

Η κυβέρνηση παρέμεινε ψύχραιμη και εντός των θεσμικών της αρμοδιοτήτων. Ο λόγος ήταν ένας και πολύ σημαντικός. Ήταν βέβαιη ότι οι «καταγγελίες» αυτές και ο τρόπος που προβλήθηκαν από την αντιπολίτευση και τα φιλικά της ΜΜΕ δεν είχαν σχέση με αυτό που έλεγαν, αλλά με κάτι άλλο. Πιο σκοτεινό, όπως είναι όλες οι υπόγειες διαδρομές…

 

Μεγάλη εμπιστοσύνη

Οι σχέσεις του κ. Τζανερρίκου με την Βασιλική Θάνου δεν ήταν αφανείς. Απεναντίας η ίδια είχε δηλώσει με τον τρόπο της ότι ήταν ένας από τους καλύτερους φίλους της και ότι του είχε μεγάλη εμπιστοσύνη.

Αλλιώς, δεν θα τον έχριζε διάδοχό της στην παράταξη που εκείνη ήταν επικεφαλής για την Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων όταν το 2015 έγινε πρόεδρος του Αρείου Πάγου και παράλληλα άρχιζε η περίοδος κατά την οποία ταυτίστηκε ολοκληρωτικά με τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα.

Αποτέλεσμα αυτής της ταύτισης ήταν η ανάδειξή της στη θέση της υπηρεσιακής πρωθυπουργού το 2015 και της συμβούλου του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο κ. Τζανερρίκος –έναν χρόνο πριν από τις τωρινές καταγγελίες του περί κυβερνητικής παρέμβασης, το θόρυβο και το πλήθος των αρνητικών κριτικών που δέχθηκε από εν ενεργεία και μη συναδέλφους του και την ακόλουθη παραίτησή του– είχε επιδιώξει να επιλεγεί για τη θέση του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, χρησιμοποιώντας, σύμφωνα με πληροφορίες, την πλούσια, όπως φαινόταν, ατζέντα των διασυνδέσεών του. Τελικά, το Υπουργικό Συμβούλιο επέλεξε τον Ισίδωρο Ντογιάκο για τη συγκεκριμένη θέση, ενώ ο κ. Τζανερρίκος εκδήλωσε ανοιχτά την πικρία του σε πολλούς συναδέλφους του.

Μετά την παραίτησή του ο κ. Τζανερρίκος συνέχισε τις καταγγελίες, αναφέροντας ότι «κυβερνητικός παράγοντας αποπειράθηκε να επηρεάσει την κρίση του» σε συνάντησή τους στην οποία ο ίδιος πήγε οικειοθελώς δίχως να φέρει αντίρρηση. Μίλησε επίσης και για «υποσχόμενα ανταλλάγματα».

Τη συνάντηση επιβεβαίωσαν κυβερνητικά στελέχη με την προσθήκη της πληροφορίας ότι επρόκειτο για «θεσμική διαβούλευση».

 

Κάτω από το τραπέζι

Από την άλλη πλευρά, υπήρχαν και αρκετές πληροφορίες που οδηγούσαν στη σχεδόν βεβαιότητα ότι με μοναδική αρμόδια σύνθεση το Α1 Τμήμα του Αρείου Πάγου υπήρχαν σχεδιασμοί και βολιδοσκοπήσεις ώστε να επιτραπεί η κάθοδος στις εκλογές του κόμματος Κασιδιάρη με δεδομένες τις προσωπικές σχέσεις του πρώην δικαστικού Αναστάσιου Κανελλόπουλου, ο οποίος ορίστηκε επικεφαλής του ναζιστικού μορφώματος του έγκλειστου Κασιδιάρη.

Αυτό οδήγησε στην κυβέρνηση στην προσπάθειά της να θωρακίσει τη σύνθεση που θα αποφάσιζε με το σύνολο των δικαστών της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου και όχι μόνο με την πενταμελή σύνθεση του Α1 Τμήματός του.

Όπως ήταν αναμενόμενο, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν δίστασε να υιοθετήσει πάραυτα τα όσα ισχυρίστηκε ο κ. Τζανερρίκος, παρά το γεγονός ότι είχε ανοιχτά προσωπικά θέματα λόγω της εκφρασμένης πικρίας για τη μη εκλογή του στη θέση του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, αλλά και της γνωστής σχέσης του με την κυρία Θάνου.

«Ποιος είναι ο ανώτατος κυβερνητικός παράγοντας που έκανε αυτή την ευθεία παρέμβαση τάζοντας ανταλλάγματα για μια δικαστική απόφαση; Ο κ. Μητσοτάκης τον γνωρίζει προσωπικά; Ή μήπως τον κοιτάζει στον καθρέφτη κάθε πρωί;» ανακοίνωσε με το γνωστό ύφος του το κόμμα της Κουμουνδούρου.

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γιάννης Οικονόμου ήταν σαφής: «Η κυβέρνηση δεν παζαρεύει με κανέναν», δήλωσε. Η άποψη της κυβέρνησης για την υπόθεση της τροπολογίας που ρύθμιζε τη δυνατότητα καθόδου στις εκλογές καταδικασμένων για εγκληματική δράση ήταν σαφής από την αρχή: περισσότερα δικαστικά μάτια, μεγαλύτερη θωράκιση στις διαδικασίες λήψης των αποφάσεων, της θεσμικής κρίσης και της αξιοπιστίας των αποφάσεων.

Η στάση του ΣΥΡΙΖΑ ούτως ή άλλως προκάλεσε πολλές και σημαντικές απορίες σε ανθρώπους που μάλλον έχουν ξεχάσει διάφορα. Και κυρίως το βασικό: Οτι το σύνθημα «Δικαιοσύνη παντού» είναι μία από τις πιο λαϊκίστικες εφευρέσεις του επικοινωνιακού επιτελείου της Κουμουνδούρου, το οποίο επεβλήθη ακόμα και ως πασχαλιάτικη ευχή στις ηλεκτρονικές κάρτες που έστελναν τα στελέχη και οι βουλευτές του.

 

Η απόλυτη παραδοχή

Και, φυσικά, όπως σε όλες τις θεσμικές λειτουργίες της Δημοκρατίας, έτσι και στη Δικαιοσύνη, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει τη δική προσέγγιση. Ανώτερα στελέχη του το έχουν πει και το έχουν δείξει πάμπολλες φορές. Κορυφαίο παράδειγμα το alter ego του Αλέξη Τσίπρα, ο Παύλος Πολάκης.

Μεταξύ των πολλών άλλων, τον Ιανουάριο του 2022 σε εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ Καισαριανής ο κ. Πολάκης ήταν απολύτως σαφής για τις επιδιώξεις του κόμματός του περί Δικαιοσύνης, οδηγώντας τις σκέψεις κάθε δημοκρατικού πολίτη σε μοντέλα ολοκληρωτικών καθεστώτων:

«Επειδή την άλλη φορά πρέπει να είναι αλλιώς, πρέπει να αλλάξουμε σκοπό. Πέρα από την επίκληση που πάντα θα υπάρχει γιατί είναι χαρακτηριστικό του ηθικού πλεονεκτήματος της Αριστεράς, πρέπει να υπάρξει και το ανάλογο πρακτικό λειτουργικό αποτέλεσμα της κυβέρνησης της Αριστεράς όταν θα έχει ξανά την κυβερνητική εξουσία. Πρέπει να πάρουμε τον σκοπό αλλιώς, λοιπόν.

Ο σκοπός αλλιώς, αντί να είναι σιγανός, συρτός, πρέπει να είναι μαλεβιζιώτης ή πεντοζάλης. Τι σημαίνει πεντοζάλης στη Δικαιοσύνη; Πρώτον, δημιουργία δεύτερης σχολής δικαστών, γιατί πρέπει να ανανεωθεί το Σώμα. Πρέπει να ανανεωθεί και θα μπορούσαμε να σκεφτούμε και ένα πρόγραμμα εθελούσιας εξόδου για αυτούς που είναι πάνω από 58-59-60 ετών, ένα γενναιόδωρο πρόγραμμα εθελουσίας εξόδου».

Ο θόρυβος που σήκωσε τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ για την απαγόρευση της υποψηφιότητας του κόμματος Κασιδιάρη μπορεί να έχει την άμεση εξήγηση ότι «κλείνει το μάτι στην αντισυστημική ψήφο», αλλά φαίνεται ενταγμένος σε μια συνολικότερη στρατηγική για τη λειτουργία της Δικαιοσύνης στην περίπτωση που ξαναλάβει την εντολή να κυβερνήσει και στα πρότυπα καθεστώτων που έχει καταδικάσει η Ιστορία.

 

Το παζλ των υπόγειων διαδρομών και ο φαύλος κύκλος της διαπλοκής

Οι σχέσεις του Ηλία Κασιδιάρη με τον Αναστάσιο Κανελλόπουλο έγιναν γνωστές από τις αρχές Απριλίου όταν ανακοινώθηκαν οι γάμοι του κόμματος ΕΑΝ που είχε ιδρύσει ο ίδιος με το μόρφωμα του Κασιδιάρη.

Η άρνηση του ΣΥΡΙΖΑ να στηρίξει την αντιναζιστική θεσμική πρωτοβουλία της κυβέρνησης για τη θωράκιση της διαδικασίας, υπό την οποία θα κρίνεται η δυνατότητα καθόδου στις εκλογές κομμάτων των οποίων ηγετικούς ρόλους θα έχουν καταδικασμένοι για εγκληματική δράση, προκαλεί ιδιαίτερα ερωτήματα και απορίες σε ολόκληρο τον δημοκρατικό κόσμο.

 

Από τις φυλακές…

Τις ίδιες ώρες ο ίδιος ο Κασιδιάρης παρεμβαίνει μέσω Διαδικτύου μέσα από τις φυλακές του Δομοκού. «Δεν είχα την τιμή να γνωρίσω προσωπικά τον κ. Κανελλόπουλο, όμως ήδη από το 2013 έχω πλήρη εικόνα της ανεπανάληπτης επιστημονικής του κατάρτισης και κυρίως της αφοσίωσής του στην εφαρμογή των κανόνων του δικαίου», είχε πει.

Παράλληλα, έχει εμφανιστεί το πρόβλημα με τον Χρήστο Τζανερρίκο, ο οποίος κάνει τις καταγγελίες που αναφέρουμε παραπάνω, ενώ δηλώνει ότι έχει προσλάβει την κυβερνητική πρωτοβουλία για τη θωράκιση της διαδικασίας ως ευθεία αμφισβήτηση του δικού του ρόλου.

Ο ίδιος παραιτείται έπειτα από υπερκομματική –εκτός φυσικά από του ΣΥΡΙΖΑ–κατακραυγή, ενώ οι προσωπικές στενές φιλικές σχέσεις του με την Βασιλική Θάνου, την εκλεκτή του ΣΥΡΙΖΑ και προσωπικά του Αλέξη Τσίπρα, είναι αδιαμφισβήτητες.

Μερικούς μήνες πριν, περασμένο Ιανουάριο, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ είχε βγει από το γραφείο του προέδρου της ΑΔΑΕ και πρώην ανώτατου δικαστικού, Χρήστου Ράμμου, κρατώντας έναν λευκό φάκελο. Μόλις είχε ενημερωθεί για τα αποτελέσματα της έρευνας που έκανε η Αρχή στους τηλεπικοινωνιακούς παρόχους πριν από τη γνωμοδότηση του αρμόδιου εισαγγελέα Ισίδωρου Ντογιάκου, αλλά πήρε και το φάκελο με τα στοιχεία της έρευνας.

Δημιουργήθηκε τότε μια μεγάλη απορία για τη νομιμότητα της κίνησης Ράμμου, αλλά μάλλον βρέθηκε ο τρόπος και απαντήθηκε. Κατά την έξοδό του από την ΑΔΑΕ, όπου τον περίμεναν οι κάμερες, ο κ. Τσίπρας είχε πει το χαρακτηριστικό «ευτυχώς υπάρχουν ακόμα δικασταί εις τας Αθήνας».

 

Στενό πρέσινγκ

Για μία ακόμα φορά εξήρε το είδος της Δικαιοσύνης που ο ίδιος ο κ. Τσίπρας θεωρεί ότι οφείλει να εξυμνεί: αυτής που οι αποφάσεις και οι κινήσεις της εξυπηρετούν τα σχέδια επιστροφής στην εξουσία ώστε να μπορεί να την ελέγχει περισσότερο υπό καθεστώς άλλου είδους υπόγειων ελευθεριών.

Ίσως αυτή η άποψη του ΣΥΡΙΖΑ απαντά στην απορία που διατυπώνουν πολλοί σχετικά με την παραμονή στους κόλπους δύο κορυφαίων στελεχών που –εντελώς συμπτωματικά– έχουν καταδικαστεί από το Ειδικό Δικαστήριο…