Χρήμα με ουρά μοιράζει ο Αλέξης Τσίπρας μέσα από το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ που δόθηκε στη δημοσιότητα και περιλαμβάνει τα πάντα σε ένα ριμέικ του προγράμματος Θεσσαλονίκης του 2014. Ρίχνει δισεκατομμύρια και μάλιστα μέσα σε 50 ημέρες (κόβοντας στη μέση τα γνωστά προγράμματα των πρώτων 100 ημερών), διαγράφει χρέη, αυξάνει μισθούς σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, αυξάνει συντάξεις και μειώνει έμμεσους φόρους.

Ταυτόχρονα προσχωρώντας στη λογική Βαρουφάκη δηλώνει πως θα επανακρατικοποιήσει μια συστημική τράπεζα αλλά και τη ΔΕΗ, χωρίς όμως να αναφέρει τη διαδικασία που απαιτεί και τους ανάλογους πόρους.

Το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ καθώς και οι παρεμβάσεις των πρώτων 50 ημερών θυμίζουν άλλες εποχές και επιβεβαιώνουν ότι η σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση επιλέγει εκ νέου τον εμπαιγμό. Πολύ δε περισσότερο όταν υπόσχεται να πατάξει, ενδεχόμενως με “έναν νόμο και ένα άρθρο” ακόμη και την ακρίβεια.

Ακόμη και η αύξηση του κατώτατου μισθού στα 880 ευρώ μέσα στις πρώτες ημέρες διακυβέρνησης δείχνει το πως αντιμετωπίζει την οικονομία, ενώ το πρόγραμμα έρχεται να επιβεβαιώσει τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος έχει τονίσει ότι μόνο τα μισά να κληθεί να εφαρμόσει ο Αλέξης Τσίπρας τότε το ενδεχόμενο ενός νέου μνημονίου δεν μπορεί να αποκλειστεί.

Σύμφωνα με το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ  και με πρώτο μέτρο την αύξηση του κατώτατου μισθού στα 880 ευρώ, αν γίνει κυβέρνηση (πάντα για κυβέρνηση συνεργασίας της αποκαλούμενης και προοδευτικής ο λόγος) θα υπάρξει:

• Θεσμοθέτηση της ετήσιας τιμαριθμικής αναπροσαρμογής στο ύψος του πληθωρισμού του προηγούμενου έτους, τόσο στον ιδιωτικό όσο και στο δημόσιο τομέα. Στον δημόσιο τομέα οι μισθοί θα αυξηθούν άμεσα κατά 10%.• Επαναφορά της 13ης σύνταξης του 2019: πλήρης για συντάξεις έως 500 ευρώ και ποσοστιαία για τα ανώτερα κλιμάκια και χορήγηση της αύξησης του 7,5% για το 2023 σε όλους τους συνταξιούχους, ανεξαρτήτως της ύπαρξης προσωπικής διαφοράς.
• Αναστολή των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας για ακίνητα έως 300.000 ευρώ, μέχρι την κατάθεση συνολικού σχεδίου αντικατάστασης του πτωχευτικού νόμου της ΝΔ και μόνιμων μέτρων προστασίας της πρώτης κατοικίας.
• Ρύθμιση του ιδιωτικού χρέους σε ασφαλιστικά ταμεία και εφορία, με διαγραφή μέρους της βασικής οφειλής, για χρέη που δημιουργήθηκαν μετά το ξέσπασμα της πανδημίας και με 120 δόσεις για την αποπληρωμή του υπολοίπου. Δικαίωμα ένταξης στο σχήμα θα έχουν και όσοι απώλεσαν τη ρύθμιση του 2019.
• Θέσπιση ανώτατου συντελεστή κέρδους στον ενεργειακό τομέα στο 5%, με άμεση επίπτωση στις τιμές χονδρεμπορικής και λιανικής.
• Φορολόγηση άμεσα των υπερκερδών που έχουν συσσωρευθεί στα ταμεία των ενεργειακών εταιρειών και των διυλιστηρίων.
• Μείωση των ρυθμιζόμενων χρεώσεων ρεύματος που πληρώνουν όλοι οι καταναλωτές (ΕΤΜΕΑΡ, ΥΚΩ).
• Προστασία από τις αποκοπές ρεύματος, ειδικότερα τους ευάλωτους καταναλωτές αλλά και το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας.
• Μείωση του ΕΦΚ στα καύσιμα (πετρέλαιο κίνησης, θέρμανσης, βενζίνη, φυσικό αέριο) στον χαμηλότερο συντελεστή της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
• Κατάργηση από την καταβολή του ΕΦΚ στο αγροτικό πετρέλαιο.
• Μείωση του ΦΠΑ στα τρόφιμα στο 6%.
• Αφαίρεση από τη “διευρυμένη” Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων των αρμοδιοτήτων νερού και απορριμμάτων, επαναφορά των μετοχών των ΕΥΔΑΠ – ΕΥΑΘ στο Δημόσιο, μείωση του ΦΠΑ στο πόσιμο νερό στο 6% (από 13%) και στην αποχέτευση στο 13% (από 24%).

Όπως αναφέρεται στόχος του προγράμματος είναι  «η άμεση αντιμετώπιση της ακρίβειας, η ενίσχυση των εισοδημάτων των μισθωτών, η στήριξη του κοινωνικού κράτους με έμφαση στην Υγεία και την Παιδεία και η ρύθμιση του ιδιωτικού χρέους», ενώ παράλληλα παρουσιάζεται «ένα διαφορετικό μοντέλο ανάπτυξης, όπου κεντρικό ρόλο έχει η αύξηση των μισθών, η χρηματοδότηση της μικρής και μεσαίας επιχειρηματικότητας και η υποστήριξη της έρευνας και της καινοτομίας».

Δεν σταματά σε αυτά όμως ο ΣΥΡΙΖΑ. Με τη λογή του ενός νόμου και ενός άρθρου ετοιμάζεται να… σκίσει (καταργήσει) το νομικό πλαίσιο σε θέματα εργασίας και Παιδείας. Μάλιστα μέσω του προγράμματος επιβεβαιώνεται και ο Νίκος Φίλης, αφού ο ΣΥΡΙΖΑ δείχνει να επιθυμεί τη λειτουργία των Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων με τη λογική του “ξέφραγου αμπελιού” προαναγγέλλοντας κατάργηση της πανεπιστημιακής αστυνομίας και κυρίως επαναφορά του πανεπιστημιακού ασύλου. Αυτού που επέτρεπε καταλήψεις όπως του βιολογικού στο ΑΠΘ η οποία κράτησε… 34 χρόνια αλλά και τη δραστηριοποίηση ποινικών που είχαν έδρα τους μέχρι και τις φοιτητικές στέγες.

Επί της ουσίας ο ΣΥΡΙΖΑ ρίχνει στον προεκλογικό του αγώνα το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης ελαφρώς… τροποποιημένο (δεδομένου ότι δεν υπάρχει μνημόνιο για να σκίσει) και επιχειρεί να ψαρέψει στα θολά νερά μιας απίστευτης παροχολογίας το κόστος της οποίας ουδείς γνωρίζει με ότι αυτό συνεπάγεται για την πορεία της χώρας.