Αποκαλύψεις Καψή για τον ρόλο Βενιζέλου και την ανατροπή του τότε πρωθυπουργού.

 

Γράφει ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΡΩΝΑΙΟΣ

 

Φωτιές στο πολιτικό σκηνικό αναμένεται να ανάψει το νέο βιβλίο του δημοσιογράφου Παντελή Καψή «Η Πτώση-2011: Το έτος μηδέν της Κεντροαριστεράς», το οποίο παρουσιάζεται και θα κυκλοφορήσει τις επόμενες ημέρες. Ηδη με την προδημοσίευση στην «Καθημερινή» του αποσπάσματος που αφορά την προεκλογική περίοδο του 2007 και συγκεκριμένα στις υπόγειες διεργασίες στο ΠΑΣΟΚ, ο δημοσιογράφος προκαλεί τριγμούς στο πολιτικό στερέωμα αποκαλύπτοντας τις παρασκηνιακές συνεννοήσεις για να ανατραπεί ο Γιώργος Παπανδρέου, την ίδια ημέρα των εκλογών της 16ης Σεπτεμβρίου. Συνεννοήσεις και διεργασίες, που είχαν πρωταγωνιστή –και εκτελεστή– τον Ευάγγελο Βενιζέλο!

Τα όσα αποκαλύπτει στο βιβλίο του ο επί σειρά ετών διευθυντής του ΔΟΛ, υπουργός της κυβέρνησης Παπαδήμου και υφυπουργός της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ αναμένεται να προκαλέσουν αίσθηση αλλά και να συμβάλουν στην κατανόηση πολλών από αυτά που συμβαίνουν σήμερα. Ενδεικτικά τα όσα προδημοσιεύτηκαν και αφορούν ένα δύσοσμο πολιτικό παρασκήνιο το 2007, λίγο προτού στηθούν οι κάλπες των εθνικών εκλογών. Σύμφωνα με τον συγγραφέα, εβδομάδες πριν από τις εκλογές, συνέτρωγε με δύο συναδέλφους του από το Μega και το «Βήμα» και έναν στενό συνεργάτη του Ευάγγελου Βενιζέλου στο Ψυχικό. Εκεί ενημερώθηκε πως οργανωνόταν ένα μετεκλογικό πραξικόπημα σε βάρος του Γ. Παπανδρέου για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ.

 

Συμμαχία των τεσσάρων

Οι λεπτομέρειες για την προετοιμαζόμενη κίνηση, που θα λάμβανε χώρα το ίδιο βράδυ των εκλογών ώστε να πιαστεί εξαπίνης ο ΓΑΠ, ήταν ανατριχιαστικά ακριβείς. Πρωτεργάτες της ανατροπής Παπανδρέου, σύμφωνα με τον συνομιλητή, ο Ευάγγελος Βενιζέλος, που θα τον «διαδεχόταν», οι εκδότες και τότε συνέταιροι στο «μεγάλο κανάλι» Χρ. Λαμπράκης και Γ. Μπόμπολας, καθώς και ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης. Η «συμμαχία των τεσσάρων», μάλιστα, από μόνη της αποτελούσε το εχέγγυο για την επιτυχία του εγχειρήματος.

Οπως υποστηρίζει ο Καψής στο βιβλίο του, επειδή δεν συμφωνούσε με αυτήν την πρακτική μίλησε σχετικά με τον Λαμπράκη, ζητώντας του παράλληλα να μείνει ο ΔΟΛ έξω από αυτό το παιχνίδι. Ο εκδότης, όπως περιγράφει, τον αντιμετώπισε ψυχρά και περιορίστηκε να του απαντήσει πως τα «Νέα», στα οποία ήταν τότε διευθυντής ο Π. Καψής, μπορεί να παρέμεναν σε αυτήν τη γραμμή «ουδετερότητας», το «Βήμα» όμως «είναι άλλη υπόθεση». Η εισβολή Βενιζέλου στο Ζάππειο και η προαναγγελία εξελίξεων στο ΠΑΣΟΚ μετά την εκλογική ήττα, αλλά και το πρωτοσέλιδο του «Βήματος» «Παραιτηθείτε, κύριε πρόεδρε» την επομένη, απευθυνόμενο στον Παπανδρέου, δεν αφήνουν πολλά περιθώρια παρερμηνείας.

 

Θα επιβεβαιώσει η Αννα;

Αξιο αναφοράς ένα ακόμα σημείο της προδημοσίευσης, μια τηλεφωνική επικοινωνία Καψή-Διαμαντοπούλου εκείνες τις ημέρες. Η υπουργός και βουλευτής του ΠΑΣΟΚ ενδιαφερόταν να διεκδικήσει την ηγεσία του κόμματος σε μια «καθαρή» διαδικασία για την οποία είχε εξαρχής αμφιβολίες. Οταν έγινε δέκτης ενός τηλεφωνικού «μηνύματος» από διευθυντικό στέλεχος του «Βήματος», το οποίο την απείλησε πως αν «κατέβαινε» για την προεδρία του ΠΑΣΟΚ, ο ΔΟΛ θα την κατέστρεφε, οι αμφιβολίες έγιναν βεβαιότητες. Την τότε εκμυστήρευσή της στον Παντελή Καψή, η κα Διαμαντοπούλου θα έχει την ευκαιρία να επιβεβαιώσει, καθώς βρίσκεται στο πάνελ των ομιλητών στην πρώτη παρουσίαση του βιβλίου, την επόμενη εβδομάδα.

Τι μένει από τις αποκαλύψεις Καψή στο βιβλίο του, τουλάχιστον τις προδημοσιευμένες στην «Καθημερινή»; Η επιβεβαίωση του σφιχτού εναγκαλισμού πολιτικής-ισχυρών εκδοτικών ομίλων επί σειρά ετών, μέχρις ότου ήρθε βίαια η ανατροπή των βεβαιοτήτων την περασμένη δεκαετία και οι ισχυροί μιντιακοί όμιλοι κατέρρευσαν σαν χάρτινοι πύργοι. Αν ισχύουν τα όσα περιγράφει ο κ. Καψής, όμως, προστίθεται ένας ακόμα «λεκές» στην εικόνα του Ευ. Βενιζέλου. Ο «ενεργός πολίτης», ο εμπνευστής της «μεταπολιτικής» ως ενασχόληση για τα μεγάλα διακυβεύματα του τόπου χωρίς μικροπολιτικές σκοπιμότητες, ο σημερινός άτεγκτος υπερασπιστής της νομιμότητας και της πιστής τήρησης του συντάγματος, εμφανίζεται να πρωτοστατεί σε μια εξωθεσμική πρωτοβουλία ανατροπής του εκλεγμένου προέδρου του κόμματός του, προϊόν υπόγειας συναλλαγής σε μια σχέση διαπλοκής.