Με μια ακόμη ανακύκλωση... φθαρμένης ρητορικής, ο εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ Κώστας Τσουκαλάς επιχείρησε να αποδώσει τα έξι χρόνια διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας σε ένα αφήγημα «κούρασης», ξεχνώντας όμως —ή μάλλον αποσιωπώντας εσκεμμένα— ποιοι κούρασαν πραγματικά τη χώρα τις προηγούμενες δεκαετίες.
Ο κ. Τσουκαλάς, σε ένα κρεσέντο... γενικολογίας και ξύλινου αντιπολιτευτικού λόγου, αναμασά τις ίδιες φράσεις περί «θεσμικών εκτροπών», «κοινωνικών ανισοτήτων» και «υποβάθμισης του κύρους της χώρας», λες και το ΠΑΣΟΚ δεν ήταν αυτό που καταρράκωσε την αξιοπιστία της Ελλάδας στην Ευρώπη. Λες και δεν έφερε τη χώρα ένα βήμα πριν από την κατάρρευση.
Αλλά το ΠΑΣΟΚ έχει μνήμη χρυσόψαρου. Ή, καλύτερα, επιλεκτική... αμνησία. Θέλει να ξεχνά τα δικά του «έργα και ημέρες», να προσποιείται πως εκπροσωπεί την ανανέωση, όταν στην πραγματικότητα πασχίζει να αναστήσει τα φαντάσματα του παρελθόντος.
Η αλήθεια είναι ότι σε αυτά τα έξι χρόνια, η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη στάθηκε όρθια απέναντι σε πρωτοφανείς κρίσεις: πανδημία, μεταναστευτικό, εθνικές απειλές, ενεργειακή κρίση, πληθωριστικές πιέσεις. Με νηφαλιότητα, σχέδιο και διεθνή αξιοπιστία. Οι μεταρρυθμίσεις προχωρούν – παρά την τοξικότητα και τις κραυγές της αντιπολίτευσης.
Αν κάτι έχει κουράσει τους πολίτες, δεν είναι η σταθερότητα, αλλά η καρικατούρα αντιπολίτευσης που προσπαθούν να ασκήσουν κόμματα όπως το σημερινό ΠΑΣΟΚ, εγκλωβισμένα ανάμεσα στο χθες και στο... πουθενά.
Όσο για τον κ. Τσουκαλά, καλό θα ήταν, αντί για επικοινωνιακά ευφυολογήματα, να προσπαθήσει να αρθρώσει μια πρόταση ουσίας. Αν φυσικά μπορεί. Γιατί, όπως δείχνουν τα πράγματα, το ΠΑΣΟΚ έχει εξαντλήσει τα αποθέματα πολιτικής αξιοπιστίας πολύ πριν «κουραστεί» η κυβέρνηση.
