Το ΠΑΣΟΚ έχει πιάσει δημοσκοπικό ταβάνι. Η βελόνα δεν λέει να ξεκολλήσει με τίποτα και οι ημέρες περνούν. Σε λίγο θα τελειώσει και το δίμηνο που είχε βάλει ως όριο ο Παύλος Γερουλάνος για να ξεκολλήσει η βελόνα. Η αγωνία και ο πανικός έχουν εγκατασταθεί μόνιμα στη Χαριλάου Τρικούπη.

Η νέα δημοσκόπηση της Marc έρχεται να επιβεβαιώσει αυτό που λένε όλοι. Το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί. Δεν πέφτει, αλλά θυμίζει στην κυριολεξία τη φράση «ό,τι σέρνεται (σ.σ.: δημοσκοπικά πάντα) δεν πέφτει» με τα στελέχη του να ζουν σε μια μόνιμη αγωνία για την επόμενη μέρα, λόγω και των αναφορών περί ίδρυσης κόμματος από τον Αλέξη Τσίπρα που, όσο και να είναι, κάτι θα τσιμπήσει και από τον Νίκο Ανδρουλάκη.

Εδώ δεν έχει κόμμα και καταγράφεται ως ικανότερος να ηγηθεί της Κεντροαριστεράς, οπότε είναι λογικό στη Χαριλάου Τρικούπη να κάθονται σε αναμμένα καρφιά. Αντί όμως να κάτσουν και να δουν τι φταίει και κατά πόσο η καταστροφολογία, η τοξικότητα και η εργαλειοποίηση θεμάτων σε συνδυασμό με τον λαϊκισμό βοηθούν το κόμμα, επιλέγουν ακόμη πιο τοξικές συμπεριφορές.

Γίνονται από τη μια «πράσινος ΣΥΡΙΖΑ» και από την άλλη ουρά της Κωνσταντοπούλου. Και κάπως έτσι πορεύονται χωρίς πυξίδα σε ένα πολιτικό σκηνικό που ταιριάζει καλύτερα σε αυτούς που επιχειρούν να το επιβάλλουν.

Την ίδια στιγμή, οι δελφίνοι ακονίζουν τα μαχαίρια τους. Βλέπουν τη νέα ήττα και περιμένουν την επόμενη ημέρα για να δώσουν μια ακόμη εσωκομματική μάχη, αν και δεν λείπουν αυτοί που θα επιθυμούσαν μια αλλαγή πριν από τις επόμενες εθνικές εκλογές. Έτσι όπως πάνε στο ΠΑΣΟΚ θα καταλήξουν σαν τον ΣΥΡΙΖΑ, στελέχη του οποίου περιμένουν στην πόρτα της Κουμουνδούρου μήπως τους φωνάξει ο Αλέξης Τσίπρας.