Γράφει ο ΧΑΡΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ
Ο Κώστας Καραμανλής πήρε μια γενναία απόφαση ανάλογη του ήθους που τον διακρίνει και αντίστοιχη της πολιτικής κληρονομιάς που με συνέπεια ακολουθεί.
Η παραίτηση, πέραν του σεβασμού στις οικογένειες που πενθούν και φόρο τιμής στη μνήμη των θυμάτων της τραγωδίας, αποτελεί ένα υψηλού συμβολισμού μήνυμα στον πολιτικό κόσμο της χώρας ότι το βάρος της ευθύνης οφείλει να είναι ανάλογο με τις αρχές και τις αξίες που τον συνοδεύουν.
Και σε κάθε περίπτωση ότι ο πολιτικός οφείλει με τις πράξεις του να επωμίζεται τα διαχρονικά λάθη του κράτους και του πολιτικού συστήματος.
Είναι προφανές ότι ο Κώστας Καραμανλής δεν προσπάθησε να κρυφτεί πίσω από τις παθογένειες που ταλανίζουν το κράτος και να συνεχίσει σαν να μη συνέβη τίποτα.
Οπως επίσης είναι εμφανές ότι με την παραίτησή του έδωσε το παράδειγμα πώς πρέπει να ενεργεί ένας σοβαρός πολιτικός που τιμά την εμπιστοσύνη του πρωθυπουργού και των πολιτών.
Εθεσε το καθήκον και την αξιοπρέπειά του –χωρίς δεύτερες σκέψεις– υπεράνω του υπουργικού αξιώματος ώστε κατ’ αυτόν τον τρόπο να το προφυλάξει από κάθε κακόβουλη κριτική.
Ο Κώστας Καραμανλής είχε τη γενναιότητα να είναι ο εαυτός του. Το θάρρος του θύμισε τη φράση του Μαχάτμα Γκάντι: «Είναι καλύτερο να στέκεσαι όρθιος με σπασμένο και μπανταρισμένο κεφάλι, από το να σέρνεσαι με την κοιλιά για να γλιτώσεις το κεφάλι σου».
