Το κονκλάβιο του ΣΥΡΙΖΑ, μη έχοντας εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης και με τον λαϊκισμό και τον διχασμό στο πολιτικό DNA τους, επέλεξε ως «όπλα» την τοξικότητα, το γκρίζο και τη μιζέρια
ΙΟΥΛΙΑ ΣΚΟΥΡΤΗ
Η τοξικότητα που αγκαλιάζει το «είναι» και το φαίνεσθαι του κόμματος Τσίπρα δεν είναι μια άσκηση τακτικής, αλλά στρατηγική. Καλά υπολογισμένη και εντασσόμενη στους μικροκομματικούς σχεδιασμούς της ηγετικής ομάδας.
Κι αυτό διότι στο μυαλό τους φαίνεται πως έχουν κυριαρχήσει δύο πράγματα: το πρώτο, οι εκλογές της 21ης Μαΐου, όπου κατά γενική ομολογία τα πράγματα δεν πάνε όπως τα είχαν φανταστεί. Και το δεύτερο, τι επιπτώσεις θα έχει στο πολιτικό μέλλον του πρόεδρου του ΣΥΡΙΖΑ –εφόσον επιβεβαιωθούν οι δημοσκοπήσεις και το κλίμα που υπάρχει στην κοινωνία– μία ακόμη μεγάλη εκλογική ήττα.
Ετσι το κονκλάβιο του ΣΥΡΙΖΑ, μη έχοντας εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης και με τον λαϊκισμό και τον διχασμό στο πολιτικό DNA τους, επέλεξε με «όπλα» την τοξικότητα, το γκρίζο και τη μιζέρια να αντιπαρατεθεί στην καθαρή πρόταση του Κυρ. Μητσοτάκη για αυτοδυναμία και στο κυβερνητικό πρόγραμμα της Ν.Δ.
Αυτός είναι...
Σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές, οι γνωρίζοντες πρόσωπα και καταστάσεις στη ΣΥΡΙΖΑϊκή Ιερουσαλήμ αδυνατούν να κατανοήσουν την αλλοπρόσαλλη και έμφορτη εχθροπάθειας αντιπολίτευση που έχει επιλέξει να κάνει ο Αλ. Τσίπρας. Οι ίδιοι άνθρωποι είναι σίγουροι ότι, εκτός από το πολιτικό έλλειμμα που διακρίνει την προσωπικότητα του κ. Τσίπρα, καταλυτικός, για την κακή εικόνα του κόμματος, είναι ο ρόλος της ομάδας των «δημογερόντων», που χρόνια τώρα τον επηρεάζει και εν πολλοίς τον καθοδηγεί, όπως ακούγεται στους διαδρόμους της Κουμουνδούρου.
Τις προάλλες, μετριοπαθές στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, προερχόμενο από την Ανανεωτική Αριστερά, απαριθμούσε στους συνομιλητές του σειρά από κορυφαία λάθη που έχει διαπράξει ο Αλ. Τσίπρας.
«Είναι δυνατόν», τους έλεγε με μια δόση πικρίας και θυμού μαζί στα λόγια του, «να θέλει να συγκριθεί στον τομέα της οικονομίας με τον Μητσοτάκη, κατηγορώντας τον ότι έχει καταστρέψει τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις, όταν είναι γνωστό πως έχει δώσει ενισχύσεις τα τελευταία τρία χρόνια πάνω από 50 δισ. ευρώ; Κουβαλώντας στην πλάτη του το περίφημο “πρόγραμμα Θεσσαλονίκης”, πόσο πειστικός ακούγεται στην κοινωνία όταν το πρόγραμμα που υπόσχεται ο ΣΥΡΙΖΑ ξεπερνά τα 80 δισ.; Πού θα τα βρει τόσα χρήματα;» αναρωτήθηκε με νόημα.
Επίσης, ήταν λάβρος με τους χειρισμούς της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ στο θέμα Κασιδιάρη. «Γιατί δεν ψηφίσαμε την τροπολογία για μπλόκο στο νεοναζιστικό μόρφωμα Κασιδιάρη;» τόνισε για να προσθέσει πως «δεν είναι εικόνα σοβαρού κόμματος από τη μία να κατακεραυνώνεις την κυβέρνηση για την επίμαχη τροπολογία και από την άλλη να βγαίνει ο διακεκριμένος συνταγματολόγος Νίκος Αλιβιζάτος και να αποκαλύπτει ότι είχε ξεκινήσει πρωτοβουλία για να καταθέσουν στον Αρειο Πάγο κοινό υπόμνημα κατά του κόμματος Κασιδιάρη τα τρία μεγαλύτερα κόμματα, δηλαδή η Νέα Δημοκρατία, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛ., αλλά δεν προχώρησε γιατί αρνήθηκε να συμμετάσχει ο ΣΥΡΙΖΑ».
Αξίζει να σημειωθεί ότι ερωτηθείς καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου, κ. Αλιβιζάτος, για το επιχείρημα του κ. Τσίπρα ότι δεν μπορούσε να καταθέσει το κόμμα του υπόμνημα αφού δεν είχε ψηφίσει την τροπολογία στη Βουλή, το χαρακτήρισε «μικρόψυχο».
«Το να μη διορθώνει κανείς τα λάθη του είναι μεγάλο λάθος», έλεγε ο Κουμφούκιος, αλλά αυτά τα λόγια, προφανώς, δεν αγγίζουν τον αμετροεπή επικεφαλής της Κουμουνδούρου – αυτός είναι, αυτά έχει μάθει, αυτά κάνει και αυταπάτες να μην έχουν όσοι εντός του ΣΥΡΙΖΑ πίστευαν ότι μπορεί να αλλάξει.
