Ο πρωθυπουργός πλέον δείχνει ότι και στην περίπτωση των αρχών και των αξιών δεν κάνει βήμα πίσω ούτε… εκπτώσεις, δίνοντας μια σαφή απάντηση σε όλους τους επικριτές του, μετά την παραίτηση του βουλευτή Θέμη Χειμάρα
γράφει ο Τάσος Ευαγγελίου
Έχοντας αποσαφηνίσει προς πάσα κατεύθυνση ότι δεν προτίθεται να ανεχθεί παρεκτροπές ως προς τις ηθικές αρχές και αξίες της ΝΔ, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει επιβεβαιώσει ότι οι διαφορές με τον ΣΥΡΙΖΑ είναι πέρα από πολιτικές και πολιτισμικές, προχωρώντας είτε σε διαγραφές είτε στην αποδοχή παραιτήσεων στελεχών και βουλευτών που λειτούργησαν εκτός όρων και προϋποθέσεων.
Την ίδια στιγμή, ο Αλέξης Τσίπρας, αν δεν υιοθετεί πλήρως πράξεις και παραλείψεις στελεχών του, σίγουρα δεν τολμά να διαγράψει κάποιο από αυτά. Ακόμη και ο Παναγιώτης Κουρουμπλής επέστρεψε στο κόμμα μετά βαΐων και κλάδων χωρίς να πάρει πίσω τους χαρακτηρισμούς που απηύθυνε στους βουλευτές της ΝΔ τους οποίους αποκάλεσε «δολοφόνους».
Οποιαδήποτε σύγκριση λειτουργεί καταλυτικά υπέρ του Κυριάκου Μητσοτάκη και έρχεται τελικά να επιβεβαιώσει και τα ποιοτικά στοιχεία των δημοσκοπήσεων, ειδικά αυτά με τα οποία αναδεικνύεται ως αποτελεσματικότερος και συνεπέστερος, αφού –πέραν των θεμάτων διακυβέρνησης– δείχνει σταθερότητα και ως προς την αντιμετώπιση φαινομένων που καθ’ οιονδήποτε τρόπο πλήττουν την κυβερνώσα παράταξη.
Και ναι μεν η διαγραφή του Θέμη Χειμάρα αποφεύχθηκε εξαιτίας της απόφασης του πρώην πλέον βουλευτή να παραιτηθεί και μάλιστα να επιστρέψει και την έδρα, αλλά υπάρχουν δείγματα γραφής τέτοια που καθιστούν τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα υπόλογους έναντι των πολιτών και όχι τιμητές ηθικών αξιών και αρχών.
Αλλάξαν τροπάρι…
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει πάρει από το χέρι του Αλέξη Τσίπρα το ηθικό πλεονέκτημα και πλέον δείχνει ότι και στην περίπτωση των αρχών και των αξιών δεν κάνει βήμα πίσω, δίνοντας μια σαφή απάντηση και στους επικριτές που, μετά την παραίτηση Χειμάρα, άλλαξαν τροπάρι υποστηρίζοντας πως ο πρωθυπουργός και πρόεδρος της ΝΔ δεν είχε το θάρρος να τον αποπέμψει αφαιρώντας από τον βουλευτή τη δυνατότητα ν’ αναγνωρίσει το λάθος του και να απολέσει μέχρι και τη βουλευτική του έδρα.
Κάτι που μοιάζει πρωτόγνωρο για τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος ουδέποτε στο παρελθόν διέγραψε στέλεχός του είτε για λόγους ανάλογους με αυτούς ο Θέμης Χειμάρας παραιτήθηκε, ούτε πολύ περισσότερο για τοξικούς, αήθεις και ακραίους χαρακτηρισμούς.
Ο Γιάννης Οικονόμου, μιλώντας χθες στους πολιτικούς συντάκτες, υπενθύμισε δύο περιπτώσεις κορυφαίων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ που ως βουλευτές και ως υπουργοί (ο ένας εξ αυτών επιβεβαιωμένα) διατηρούσαν μετοχές σε εταιρείες οι οποίες είχαν συνάψει συμβάσεις με το ελληνικό Δημόσιο. Για τον ίδιο δηλαδή λόγο που ο Θέμης Χειμάρας βρέθηκε εκτός Βουλής.
Ο λόγος για τον Αλέκο Φλαμπουράρη που ενώ το 2015 εξελέγη βουλευτής και ορίσθηκε και υπουργός διέθετε μετοχές σε κατασκευαστική εταιρεία που είχε συμβάσεις με το Δημόσιο. Μάλιστα έχει αποχωρήσει από το ΔΣ χωρίς όμως, τουλάχιστον στην πρώτη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, να τις έχει εκχωρήσει.
Η περίπτωση της Όλγας Γεροβασίλη επίσης ενδεικτική, αφού την περίοδο 2012 – 2015 ως βουλευτής διατηρούσε τις μετοχές της στην εταιρεία της, η οποία σύναπτε συμβάσεις με το ελληνικό Δημόσιο και δημόσιους φορείς υγείας.
Δεν έχει τολμήσει
Στη μακρά του πορεία ο Αλέξης Τσίπρας δεν έχει τολμήσει να διαγράψει ούτε έναν βουλευτή. Μόνο στην περίπτωση του Παναγιώτη Κουρουμπλή έκανε εξαίρεση που τελικά διαπιστώθηκε πως ήταν προσχηματική. Ο βουλευτής επέστρεψε στο «μαντρί» της Κουμουνδούρου εμμένοντας, παράλληλα και στη θέση που είχε εκφράσει περί δολοφόνων για τους βουλευτές της ΝΔ.
Ουκ ολίγοι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ έχουν χρησιμοποιήσει μπαράζ υβριστικών και χυδαίων αναφορών κατά της ΝΔ και προσωπικά κατά του Κυριάκου Μητσοτάκη. Βάζοντας την τοξικότητα και τον λαϊκισμό στην πολιτική ζωή, στελέχη από τον Χριστόφορο Βερναρδάκη μέχρι και την Άννα Βαγενά και κυρίως όλους όσοι εμπλέκονται με θέματα μεταναστευτικού έχουν συμμετάσχει σε αυτό που ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει χαρακτηρίσει εκχυδαϊσμό της πολιτικής ζωής του τόπου χωρίς ν’ αντιμετωπίσουν την παραμικρή ποινή από το κόμμα τους.
Κινούμενα σε μια νεοαυριανικού τύπου λογική, υβρίζουν και στοχοποιούν, με την ηγεσία της Κουμουνδούρου να τους καλύπτει. Αποκορύφωμα δε η νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ που μόλις τον περασμένο Σεπτέμβριο έφτασε στο σημείο να υβρίζει χυδαία τον Κυριάκο Μητσοτάκη με ένα αχρείο σύνθημα σε βάρος του. Σύνθημα γραμμένο σε κυριλλική μορφή που εμφανιζόταν να βγαίνει από το στόμα του Βλαντιμίρ Πούτιν.
Και σε αυτήν την περίπτωση ο Αλέξης Τσίπρας κάλυψε τη νεολαία, αφού στην ομιλία του επιχείρησε να αποδώσει τις ύβρεις στο νεαρόν της ηλικίας των «ημιπιτσιρικάδων και βάλε», οι οποίοι αποτελούν τα μέλη της… νεολαίας αυτής. Με απλά λόγια η… μύγα στο σπαθί του ΣΥΡΙΖΑ δεν κινδυνεύει.
Χωρίς παρεκκλίσεις
Στον αντίποδα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει αποδείξει με έμπρακτο τρόπο ότι δεν αποδέχεται παρεκκλίσεις σε θέματα αρχής. Οι διαγραφές Μπογδάνου, Πάτση, Κύρτσου και Σπυράκη, οι παραιτήσεις Λιβάνιου και Χειμάρα δείχνουν τις προθέσεις του έναντι της ομαλής λειτουργίας του κόμματος.
Είτε πρόκειται για παραβάσεις αναφορικά με το ασυμβίβαστο είτε και περιπτώσεις στελεχών που συμπεριφέρθηκαν με ακραίο τρόπο, οι αποφάσεις είναι κάθετες και αμείλικτες με γνώμονα πάντα την ομαλή και χωρίς ψήγματα αδιαφάνειας λειτουργία της κυβερνώσας παράταξης.
Ακόμη και προτού εκλεγεί ως πρωθυπουργός ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε δείξει τον δρόμο που θα ακολουθούσε και ακολουθεί μέχρι σήμερα. Η διαγραφή της Κατερίνας Παπακώστα όπως και αυτή του Βαγγέλη Αντώναρου καθώς και του δημάρχου Αργους-Μυκηνών Δ. Καμπόσου είναι χαρακτηριστικές.
Στο σύνολό τους όμως οι διαγραφές είναι άμεσα συνδεδεμένες με το ίδιο το κόμμα. Και τη βαθιά πεποίθηση του Κυριάκου Μητσοτάκη ότι δεν πρέπει να δίνονται δικαιώματα από όλους όσοι είναι επιφορτισμένοι με την εκπροσώπηση των συμφερόντων των πολιτών, αλλά και ότι δεν πρέπει να πλήττεται η μεγάλη ιστορική παράταξη της ΝΔ.
Δύο κόσμοι αντίθετοι
Η υπόθεση του Θέμη Χειμάρα, του πρώην πλέον βουλευτή, ήρθε απλώς να αναδείξει τις διαφορές: το γεγονός πως σήμερα στην πολιτική ζωή δεν διαγκωνίζονται απλά δύο διαφορετικοί πόλοι του συστήματος.
Αντιμάχονται δύο διαφορετικοί κόσμοι με βαθιές πολιτισμικές διαφορές. Ο μεν πρώτος δρα και αντιδρά με πράξεις έναντι όσων παραβιάζουν αρχές και αξίες, ο δεύτερος υποθάλπει κάθε περίπτωση, είτε αφορά παραβάσεις ως προς το ασυμβίβαστο βουλευτή και υπουργού είτε αφορά κοινούς υβριστές που στο τέλος της ημέρας εκφράζουν την τοξική πολιτική της Κουμουνδούρου.
Δεν πρέπει να παραγνωρίζεται φυσικά και το γεγονός πως η αξιωματική αντιπολίτευση της χώρας υποθάλπει κάθε είδους παραβατικότητα αρκεί αυτή να τάσσεται κατά της κυβέρνησης. Ως εκ τούτου, το να περιμένει κανείς να εμφανιστεί ο ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα που θα συμβάλει στην ομαλή λειτουργία της χώρας δείχνει λίγο-πολύ ουτοπικό.
Σε κάθε περίπτωση οι διαφορές καταγράφονται και στο μυαλό των πολιτών, οι οποίοι και για τους λόγους αυτούς αποδίδουν εύσημα στον Κυριάκο Μητσοτάκη ως προς τη συνέπεια λόγων και πράξεων. Οι δε παρεμβάσεις του έρχονται απλώς να επικυρώσουν και τον λόγο που αντιμετωπίζεται ως αποτελεσματικότερος πρωθυπουργός.
