Η βία κατά των βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας τείνει να καταστεί συνήθεια. Σε λίγο θα περνάει ως είδηση κανονικότητας με μικρά γράμματα στα κεντρικά δελτία.
Εξ αφορμής της χυδαίας επίθεσης κατά του Μάκη Βορίδη, για ακόμη μια φορά η Αριστερά καταδεικνύει το αληθινό της πρόσωπο, αυτό της φοβικότητας και της ιδεολογικής ένδειας. Εχοντας πλέον εξαντλήσει κάθε όπλο λαϊκισμού, δημαγωγίας και παραπληροφόρησης, στρέφεται εδώ και χρόνια στη βία, στους προπηλακισμούς και στις τρομοκρατικές επιθέσεις. Αυτά είναι τα όπλα του "αδυνάτου" άλλωστε, εκείνου που στερείται Ηθικής και Λογικής.
Και όλως τυχαίως πάντα οι βαλλόμενοι πρόσκεινται ιδεολογικά στην παράταξη της Νέας Δημοκρατίας. Να θυμηθούμε τον Κωστή Χατζηδακη το 2010 να ξυλοκοπείται από διαδηλωτές σε πορεία της ΓΣΕΕ; Τις επιθέσεις κατά του Αδωνι Γεωργιάδη τοποθετώντας εμπρηστικό μηχανισμό στο γραφείο το 2022;Τον Στράτο Σιμόπουλο, ο οποίος και αυτός έγινε στόχος τρομοκρατικής επιθέσεις τον Ιούνιο που μας πέρασε; Την Χριστίνα Αλεξόπουλου να δέχεται προπηλακισμούς στην Πάτρα από ομάδα αντιεξουσιαστών; Τον Νίκο Χαρδαλιά που τοποθέτησαν εκρηκτικά στο γυμναστήριο της συζύγου του; Και η λίστα είναι μακρά και τελειωμό δεν έχει.
Και φυσικά θύματα επιθέσεων γίνονται και δημοσιογράφοι, οι οποίοι εκφράζουν με παρρησία τη γνώμη τους ενάντια στο Παράλογο και το Άηθες, όπως λχ ο Άρης Πορτοσαλτε, στον οποίο τοποθέτησαν εκρηκτικό μηχανισμό στην είσοδο της κατοικίας του.
Και όταν όλη αυτή η βία προέρχεται από κύκλους που διακηρύσσουν την «προοδευτικότητα» και την «ανεκτικότητα», η αντίφαση γίνεται εκκωφαντική προκαλώντας αποστροφή σε αξίες και θεσμούς εν γένει.
Αυτή είναι η Αριστερά του Τσίπρα, του Πολάκη, της Κωσταντόπουλου εναγκαλιζομενη με το ΠΑΣΟΚ του Ανδρουλάκη και του Δούκα. Ας υπενθυμίσει κάποιος προς τις "προοδευτικές παρατάξεις" ότι η βία δεν είναι η λύση ,είναι η άρνηση της λογικής. Και όπου αρχίζει η βία, τελειώνει ο Άνθρωπος, για αυτό το μήνυμα του λαού στην κάλπη οφείλει να είναι ηχηρό και καταδικαστέο απέναντι σε οτιδήποτε αντιμάχεται την Ελευθερία και τον Ανθρωπισμό. Το Δίκαιο της Πυγμής έχει λόγο ύπαρξης στη Ζούγκλα και όχι στη Δημοκρατία
