Περί μίσους ο παρακάτω δεκάλογος, με αφορμή την (κατσαπλιάδικη) τακτική που ακολουθεί εδώ και πολλούς μήνες ο ΣΥΡΙΖΑ εναντίον της κυβέρνησης και κατ΄ επέκταση εναντίον της κοινωνίας.
Δέκα ερωτήματα για την τυχοδιωκτική και λαϊκίστικη πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ για την πανδημία, τα εθνικά θέματα και την οικονομία. Δέκα ερωτήματα για το μίσος που τρέφουν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ για τον λαό που τους καταψήφισε, για την κυβέρνηση που δίνει μάχη με την πανδημία και για τον πρωθυπουργό, Κυρ. Μητσοτάκη.
Τι μίσος είναι αυτό για τον λαό;
Τι μίσος είναι αυτό για τον πρωθυπουργό;
Τι μίσος είναι αυτό για όσους έχουν προκόψει στη ζωή τους;
Τι μίσος είναι αυτό για τους ικανούς;
Τι μίσος είναι αυτό για την αριστεία;
Τι μίσος είναι αυτό για το λαό που δεν τους ψήφισε;
Τι μίσος είναι αυτό για την κυβέρνηση που παλεύει με την φονική πανδημία;
Τι μίσος είναι αυτό για την μεσαία τάξη;
Τι μίσος είναι αυτό για τους πολιτικούς τους αντιπάλους;
Τι μίσος είναι αυτό για την αλήθεια;
Συμπέρασμα: δύο τινά συμβαίνουν. Είτε το μίσος πηγάζει από τις εμφυλιοπολεμικές ρίζες τους, είτε είναι επιλογή τους. Μπορεί πάλι να ισχύουν και τα δύο.
Ωστόσο όπως έλεγε και ο Μαρξ: “τίποτε το ανθρώπινο δεν μου είναι ξένο”.
