Το βράδυ της 26ης Μαϊου του 2019 μετά την μεγαλειώδη ήττα στις Ευρωεκλογές ο Αλέξης Τσίπρας δήλωνε ότι «αμέσως μετά τον δεύτερο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών (διεξήχθη στις 2 Ιουνίου) θα ζητήσω από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας την άμεση προκήρυξη εθνικών εκλογών». Μόνο που την επομένη του δεύτερου γύρου στις 3 Ιουνίου δηλαδή αντί να φτάσει στο διπλανό κτίριο και να ζητήσει την προκήρυξη εκλογών, κατέθετε τον γνωστό πλέον σε όλους Ποινικό Κώδικα που τον ψήφισε μάλιστα σε χρόνο ρεκόρ, στις 6 του ίδιου μήνα.
Είναι αυτή ακριβώς η ενέργεια του Αλέξη Τσίπρα που είχε οδηγήσει την τότε αξιωματική αντιπολίτευση και τον επικεφαλής της Κυριάκο Μητσοτάκη να δηλώσει πως το κόμμα του θα απέχει από την Βουλή εκείνην την εβδομάδα που ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση έναν Ποινικό Κώδικα ο οποίος ακόμη και σήμερα, παρά τις όποιες αλλαγές έχουν γίνει, παράγει αποτελέσματα σε σειρά ποινών που επιβάλλονται και που αφορούν και μείζονος σημασίας θέματα. Από τις ποινές της Χρυσής Αυγής μέχρι τις υποκλοπές που σήμερα η Κουμουνδούρου έχει κάνει σημαία της στον «ανένδοτο» του Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος βέβαια φρόντισε να μετατρέψει το αδίκημα από κακούργημα σε πλημμέλημα. Όπως και πολλά άλλα για δωροδοκίες δωροληψίες ή ευνοϊκότερες ποινές ακόμη και για υπόθεση που φωτογράφιζε την περίπτωση του Δημήτρη Κουφοντίνα.
Και όμως ο ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί σήμερα να συγκρίνει την απόφαση του Αλέξη Τσίπρα να απέχει από τις ψηφοφορίες στη Βουλή με εκείνη την περίοδο. Εκείνη την εβδομάδα που ο ΣΥΡΙΖΑ κράτησε τη βουλή ανοιχτή προκειμένου να περάσει σειρά ρουσφετιών και να αλλάξει κυρίως τον Ποινικό Κώδικα. Πρακτική που έχουν καταγγείλει και κορυφαία τότε στελέχη του όπως ο πρώην υπουργός Σταύρο Κοντονής.
Η Βουλή έμεινε ανοιχτή από τις 3 Ιουνίου έως τις 7 Ιουνίου. Ο Ποινικός Κώδικας ψηφίστηκε στις 6 Ιουνίου σε διάστημα 3 ημερών. Την Δεύτερα 10 Ιουνίου του 2019 τελικά ο Αλέξης Τσίπρας μετέβη στον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο ζητώντας την προκήρυξη εκλογών για τις 7 Ιουλίου. Αξίζει να σημειωθεί πως στο ενδιάμεσο διάστημα κατά παράβαση της σχετικής νομοθεσίας είχε επιχειρήσει να τοποθετήσει και νέα ηγεσία στο χώρο της δικαιοσύνης προκαλώντας επίσης αντιδράσεις εν μέσω προεκλογικής περιόδου.
Σήμερα ούτε προκήρυξη εκλογών υπάρχει ούτε δέσμευση του πρωθυπουργού για σχετικές ανακοινώσεις. Το πρόσχημα της εκτροπής της δημοκρατίας βάσει του οποίου αποφάσισε η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ να επανέλθει στην ακτιβίστικη αντιπολιτευτική τακτική και στη λογική του πεζοδρομίου δεν μπορεί να ταυτιστεί με την εκείνη την περίοδο οσο και αν το επιχειρούν αυτό τα στελέχη του και ο φίλα προσκείμενος στην Κουμουνδούρου, Τύπος.
Αν η αξιωματική αντιπολίτευση ελάμβανε μέρος εκείνη την περίοδο θα νομιμοποιούσε ότι χειρότερο έχει γίνει στο πολιτικό σκηνικό καθώς και αυτό που προηγήθηκε την εβδομάδα μεταξύ των ευρωεκλογών (που έγιναν μαζί με τον πρώτο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών) με αυτές του δεύτερου γύρου. Ήταν η εβδομάδα που μεσολάβησε από την ημέρα που ο Τσίπρας δήλωσε ότι θα ζητήσει πρόωρη προσφυγή στις κάλπες και παρατηρήθηκε ένα όργιο προσλήψεων και μετατάξεων ειδικά στην Βουλή με κορυφαία την μετάταξη της κόρης της Τασίας Χριστοδουλοπούλου με ημερομηνία 31/5/2019.
Οπότε το να σκαλίζει ο ΣΥΡΙΖΑ εκείνη την περίοδο για να δικαιολογήσει τη στάση του Αλέξη Τσίπρα και των βουλευτών του κόμματος στη Βουλή μάλλον δεν βγαίνει σε καλό αφού υπενθυμίζει αλήστου μνήμης σκηνές κ αι καταστάσεις.
