Η αναθεώρηση του κληρονομικού δικαίου βρίσκεται στο επίκεντρο των συζητήσεων, καθώς η ανάγκη εκσυγχρονισμού του σχετικού νομικού πλαισίου κρίνεται επιτακτική. Οι υπάρχουσες διατάξεις που αφορούν στις διαθήκες και τις κληρονομιές που παραμένουν αμετάβλητες από το 1946, αντανακλούν τις συνθήκες μιας άλλης εποχής, αφήνοντας σοβαρά κενά που δυσκολεύουν την επίλυση των σημερινών σύνθετων ζητημάτων.
Μια από τις κύριες αλλαγές που προτείνεται είναι η εισαγωγή των κληρονομικών συμβάσεων. Πρόκειται για συμφωνίες μεταξύ του διαθέτη και των κληρονόμων, οι οποίες προβλέπουν εκ των προτέρων τη διανομή της περιουσίας. Αυτή η καινοτομία μπορεί να μειώσει τις συγκρούσεις μεταξύ κληρονόμων, να διευκρινίσει την πρόθεση του διαθέτη και να διευκολύνει τη διαχείριση άυλων περιουσιακών στοιχείων. Ωστόσο, εγείρονται προβληματισμοί σχετικά με τη δυνατότητα αλλαγής της βούλησης του διαθέτη μετά την υπογραφή της σύμβασης.
Ασφαλιστικές δικλίδες για τις διαθήκες
Ιδιαίτερη προσοχή δίνεται στην εξάλειψη περιστατικών πλαστογραφίας και αμφισβήτησης των διαθηκών. Στο πλαίσιο αυτό, εξετάζονται μέτρα όπως η ενίσχυση της υποχρεωτικής επικύρωσης διαθηκών από συμβολαιογράφους για ηλικιωμένα άτομα ή η γενίκευση της γραφολογικής εξέτασης. Οι προτάσεις στοχεύουν στη διασφάλιση της γνησιότητας των διαθηκών και της πραγματικής βούλησης του διαθέτη.
Δημοσιεύματα που έκαναν λόγο για κατάργηση της ιδιόγραφης διαθήκης ή αποκλεισμό ηλικιωμένων άνω των 80 ετών από την κληρονομική διαδικασία έχουν προκαλέσει αναστάτωση. Ωστόσο, σύμφωνα με αξιόπιστες πηγές, τέτοιες ρυθμίσεις δεν βρίσκονται στον σχεδιασμό. Η στόχευση της επιτροπής είναι να θεραπεύσει τα προβλήματα και όχι να ανατρέψει τον θεσμό των διαθηκών.
