Δελτίο στα τρόφιμα, ζάχαρη με το σταγονόμετρο, ελλείψεις σε φάρμακα και βασικά προϊόντα εισαγωγών είναι μερικά απ όσα βιώνουν οι Τούρκοι πολίτες, εξ αιτίας της κατρακύλας του εθνικού τους νομίσματος και της εξαφάνισης των συναλλαγματικών διαθεσίμων. Στα δε βενζινάδικα σχηματίζονται ουρές χιλιομέτρων λόγω του φόβου έλλειψης καυσίμων μα και ων συνεχών ανατιμήσεων.

του Νίκου Γ. Σακελλαρόπουλου

 Όλα αυτά σε συνδυασμό με τον καλπάζοντα πληθωρισμό, σημαίνουν …  «σφαγή» των οικονομικά ασθενέστερων.  Την ίδια ώρα χιλιάδες άνθρωποι βγαίνουν συνεχώς στους δρόμους ζητώντας την παραίτηση Ερντογάν. Ουδείς γνωρίζει τι θ’ ακολουθήσει στην Τουρκία. Ουδείς! Οι μισθοί μέσα σε λίγες ημέρες έχουν χάσει τη μισή τους αξία κι η απόγνωση όλο και περισσότερων  κοινωνικών  στρωμάτων μεγεθύνεται.

Αυτά που βλέπουμε στην Τουρκία, στέλνουν τη σκέψη πίσω, σ’ εκείνο το μοιραίο πρώτο εξάμηνο του 2015. Τότε που ο Λαφαζάνης έτρεχε στη Ρωσία να βρει λεφτά για να φύγουμε από την ΕΕ κι  έκανε και τη διαδρομή στο Νομισματοκοπείο για να μαθαίνει τους χρόνους μετάβασης,  τότε που άλλοι έτρεχαν στην Κίνα για λεφτά και  κάποιοι αναζητούσαν χαρτί για να τυπωθούν δραχμές! Τότε που κλείδωσαν οι τράπεζες κι ο Βαρουφάκης με τα πουκάμισα έξω γινόταν παγκόσμιο θέαμα πολιτικής ανοησίας και γελοιότητας. Τότε που ο… θεματοφύλακας Καμμένος μας έλεγε ότι ο στρατός θα εγγυηθεί την… εσωτερική ασφάλεια! Τότε που ο Τσίπρας κι ο Παππάς έκαναν συναντήσεις με αξιωματούχους της ΕΕ κι έψαχναν μεταξύ τους να βρουν τον φάκελο με τα θέματα, που τελικά είχαν … ξεχάσει!

Τα ξεχάσαμε άραγε αυτά; Ξεχάσαμε ότι όσοι δημιούργησαν το «Μένουμε Ευρώπη» κι έκρουαν τον κώδωνα του κινδύνου, διαπομπεύονταν ως προσκυνημένοι, ταγματασφαλίτες και δοσίλογοι; Τα ξεχάσαμε; Ξεχάσαμε ότι μεγάλα συνδικαλιστικά σωματεία διέγραψαν υποστηρικτές του «Ναι», σ’ εκείνο το θλιβερό κι εξόχως διχαστικό δημοψήφισμα, που δεν είχε καν υπαρκτό ερώτημα;

Σκέφτομαι ότι αν, ω μη γένοιτο, είχαν ευοδωθεί κι υλοποιηθεί τα σχέδια της «Πρώτης φορά Αριστερά» και της εξουσιομανούς «Λαϊκής Δεξιάς», τότε θα ζούσαμε στο πολλαπλάσιο στιγμές σαν αυτές που βιώνουν οι Τούρκοι πολίτες;

Σκέφτομαι ότι κατέρρευσε στα καθ’ ημάς το οικονομικό μοντέλο που ήθελε να εφαρμόσει η Αριστερά με τον Βαρουφάκη «τσάρο» της οικονομίας λόγω της θέσης μας στην Ευρώπη και της δυτικής μας δημοκρατίας, μα κατέρρευσε το ίδιο μοντέλο που εφάρμοζε το ημιδιδακτορικό καθεστώς του Ερντογάν και στην Τουρκία. Αφού πρώτα οδήγησε τους Τούρκους στην εξαθλίωση και στην αβεβαιότητα!

Ας σκεφτούμε όλοι τι θα μας είχε συμβεί αν η Αριστερά με την ψεκασμένη, μα και εξουσιομανή Δεξιά, μας είχαν βγάλει εκτός Ευρωζώνης…