Τι είναι θέατρο; Πολλές ερμηνείες θα μπορούσαν να δοθούν με κοινή συνισταμένη ότι το θέατρο είναι μία σύνθετη δημιουργία στην οποία συνυπάρχουν όλες οι τέχνες. Κατ’ εμέ μια θεατρική παράσταση που θα μπορούσα να αποκαλέσω απολαυστική, μοναδική και να παροτρύνω τον αναγνώστη να την δει προϋποθέτει καλλιτεχνική ομαδικότητα, καθώς και την αρμονική συνύπαρξη των τεχνών.
από την Αριστέα Κοντόζογλου
Η «Ναπολεοντία» του Ανδρέα Στάικου διαθέτει όλα τα παραπάνω στα οποία έκανα αναφορά. Οι ηθοποιοί Κερασία Σαμαρά, Μιχάλης Μαρκάτης, Βίκυ Μαραγκάκη, Ιζαμπέλλα Φούλοπ και ο Χάρης Γρηγορόπουλος ως καλλιτέχνες- δημιουργοί μας εντυπωσίασαν τόσο για το υποκριτικό τους ταλέντο, όσο και με τις μιμητικές δεξιότητές τους δίνοντάς μας ένα τέλειο αισθητικό αποτέλεσμα, όπου μέσα από την ποικιλία των εκφραστικών τρόπων τους απέδωσαν ένα πλήθος ανθρωπίνων παθών αγκαλιάζοντας όλη την έκταση του ρόλου τους. Η Κερασία Σαμαρά οργάνωσε άρτια και μετέφερε ερμηνευτικά μέσα από την σκηνοθετική της απόδοση το πάθος των ηθοποιών αλλά και η ίδια με το υποκριτικό της ταλέντο μας μαγνήτισε πάνω στην σκηνή.
Και εκεί στον Κήπο του θεάτρου Αλεξάνδρεια, μια όαση στο κέντρο της Αθήνας, βλέπεις την Μαρούλα, όπου υποδύεται η ταλαντούχα ηθοποιός Βίκυ Μαραγκάκη και την ενσαρκώνει τέλεια σαν μια πορσελάνινη κούκλα, έμψυχη με σκέρτσο και νάζι. Δε θα μπορούσαμε να παραλείψουμε το ακουστικό χρώμα που προστέθηκε με τη μουσική σύνθεση του Τάκη Μπαρμπέρη όπου έδεσαν πλήρως αρμονικά με τις χορογραφίες της Αγγελικής Στελλάτου.
Η Τώνια Αβδελοπούλου με τον σχεδιασμό, τα υφάσματα και τα χρώματά που επέλεξε για τα κουστούμια της παράστασης συνέβαλε κι αυτή με τον δικό της τρόπο στην εξωτερίκευση του χαρακτήρα των προσώπων που ερμήνευσαν οι ηθοποιοί.
Μια θεατρική παράσταση του εξαιρετικού Νεοέλληνα συγγραφέα Ανδρέα Στάικου που εξελίσσεται στην μετεπαναστατική Ελλάδα, συγκεκριμένα το 1833,την ημέρα έλευσης του Όθωνα στο Ναύπλιο. Μια θεατρική παράσταση που δίνει «τροφή για πολιτική σκέψη, μια χαραμάδα από σημερινό φως στο άγνωστο παρελθόν της χώρας όπου οι δύο αταίριαστοι κόσμοι ομογενοποιούνται ακόμη και “δια ροπάλου“». Το σκέφτεστε ακόμη αν θα πάτε να τη δείτε;
Μια θεατρική παράσταση όπου θα γελάσεις, θα κάνεις ένα ταξίδι πίσω στο χρόνο, στην ιστορία μας, διαπιστώνοντας τη διαχρονικότητα που υπάρχει μέχρι και σήμερα στα σημεία που καυτηριάζει.
