Ο υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, Θάνος Πλεύρης, αναλύει τους στόχους της νέας εγκυκλίου για τους δικαιούχους ασύλου, εξηγεί ότι χάρη στην πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη και του υπουργείου του οι μεταναστευτικές ροές έχουν μειωθεί σχεδόν στο μισό και τονίζει ότι θα λύσει τα προβλήματα με τις καθυστερήσεις στις διαδικασίες μετακλήσεων.
Θεωρεί ότι η στάση του δημάρχου Αθηναίων, Χάρη Δούκα, στο θέμα του Αγνώστου Στρατιώτη ήταν ανεπαρκής και ορθώς η ευθύνη για το Μνημείο πέρασε στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας.
Τέλος, είναι σύμφωνος με τις αλλαγές στον κανονισμό της Βουλής, ώστε να υπάρχει πειθαρχία και σοβαρότητα στο Κοινοβούλιο, χωρίς φλυαρίες που υπονομεύουν τη λειτουργία του.
Ποιος είναι ο στόχος της νέας εγκυκλίου για τους δικαιούχους ασύλου που επιθυμούν να ταξιδέψουν στη χώρα τους;
Ο στόχος της νέας εγκυκλίου είναι ξεκάθαρος: να προστατεύσει τον θεσμό του ασύλου από κάθε μορφή κατάχρησης και κοροϊδίας. Δεν είναι δυνατόν κάποιος να δηλώνει ότι διώκεται στη χώρα του, να του παρέχεται διεθνής προστασία και λίγους μήνες αργότερα να ταξιδεύει εκεί σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Μια τέτοια πράξη ακυρώνει την ίδια τη βάση πάνω στην οποία του χορηγήθηκε το άσυλο.
Το μήνυμα, λοιπόν, είναι απλό: αν επιστρέφεις στη χώρα από την οποία δήλωσες ότι κινδυνεύεις, σημαίνει πως πλέον δεν κινδυνεύεις και αυτό πρέπει να έχει συνέπειες. Δεν θα επιτρέψουμε να υπονομευθεί η αξιοπιστία της χώρας μας, ούτε να μετατραπεί η Ελλάδα σε χώρο «διπλών ρόλων», όπου κάποιος είναι πρόσφυγας μόνο όταν τον βολεύει.
Τι μας λένε τα μέχρι τώρα στοιχεία αφίξεων από Τουρκία και Λιβύη;
Τα στοιχεία είναι απολύτως ξεκάθαρα. Εκεί όπου υπήρξαν σχέδιο, αποφασιστικότητα και παρουσία του ελληνικού κράτους, οι ροές μειώθηκαν δραστικά. Από τις αρχές του έτους είχαμε μια αιφνίδια μετατόπιση πίεσης από την Τουρκία προς τη Λιβύη. Ήταν μια νέα, πιο σύνθετη πρόκληση. Τον Ιούνιο και τον Ιούλιο υπήρξε όντως έξαρση, γιατί εκείνη την περίοδο ενεργοποιήθηκε έντονα ο λιβυκός διάδρομος.
Όμως το κράτος αντέδρασε άμεσα, με τρίμηνη αναστολή εξέτασης ασύλου για όσους εισέρχονταν από τη Λιβύη, στοχευμένες επιχειρήσεις του Λιμενικού και στενή συνεργασία με τους ευρωπαϊκούς μηχανισμούς. Το αποτέλεσμα; Οι ροές σταθεροποιήθηκαν και το τελευταίο τρίμηνο σημειώνεται σαφής αποκλιμάκωση. Το 2025, σε σχέση με πέρυσι, καταγράφεται 45% μείωση των παράνομων θαλάσσιων αφίξεων. Κι αυτά δεν είναι λόγια, είναι μετρήσιμα αποτελέσματα.
Γιατί, παρά τις σοβαρές ελλείψεις εργατικών χεριών σε βασικούς τομείς της οικονομίας, εξακολουθούν να υπάρχουν τόσο μεγάλες καθυστερήσεις στην έκδοση νόμιμων αδειών εργασίας για αλλοδαπούς εργαζόμενους;
Υπάρχει σημαντική έλλειψη εργατικών χεριών σε κρίσιμους τομείς της οικονομίας, αλλά και καθυστερήσεις στις διαδικασίες μετακλήσεων. Αυτά ακριβώς τα ζητήματα, μαζί με πολλά ακόμη που αφορούν τη νόμιμη μετανάστευση, έρχεται να διορθώσει το νέο νομοσχέδιο που εγκρίθηκε στο τελευταίο Υπουργικό Συμβούλιο και σύντομα τίθεται σε δημόσια διαβούλευση.
Προβλέπεται απλοποίηση και ψηφιοποίηση των διαδικασιών για την έκδοση και ανανέωση αδειών διαμονής, ώστε να σταματήσει η ταλαιπωρία και να μπει τέλος στις υπερβολικές καθυστερήσεις. Παράλληλα, ενισχύουμε τις νόμιμες οδούς μετανάστευσης και εισάγουμε νέες «έξυπνες» εθνικές θεωρήσεις για προσωπικό υψηλής εξειδίκευσης.
Ο στόχος μας είναι να καλύψουμε τις πραγματικές ανάγκες της αγοράς εργασίας και να αξιοποιήσουμε όσους ήδη βρίσκονται νόμιμα στη χώρα, με πλήρη ένταξη και σεβασμό στους κανόνες.
Για ποιον λόγο χρειάζεται διαγωνισμός για την ανάδειξη του Μνημείου του Άγνωστου Στρατιώτη; Κρίνετε πως δεν αναδεικνύεται όλα αυτά τα χρόνια;
Ο Άγνωστος Στρατιώτης δεν είναι απλώς ένα μνημείο. Είναι το ιερότερο σύμβολο του έθνους. Είναι το σημείο όπου συμπυκνώνονται η θυσία, το χρέος, η ιστορική μνήμη του ελληνικού λαού. Εκεί, στο μάρμαρο της Πλατείας Συντάγματος, δεν τιμάται ένα πρόσωπο· τιμώνται όλοι όσοι έπεσαν για να μπορούμε εμείς σήμερα να στεκόμαστε ελεύθεροι, περήφανοι, με σεβασμό προς την πατρίδα και τη σημαία.
Ο διαγωνισμός που προκηρύσσεται δεν έχει καμία απολύτως σχέση με οποιαδήποτε προσπάθεια αναμόρφωσης ή αλλοίωσης του μνημείου, όπως επιπόλαια και ανεύθυνα κάποιοι επιχείρησαν να παρουσιάσουν. Αντιθέτως, πρόκειται για μια απολύτως αναγκαία τεχνική και αισθητική παρέμβαση, για την αποκατάσταση φθορών, τη βελτίωση της φωταγώγησης, της ασφάλειας και της προσβασιμότητας. Όλα αυτά, με απόλυτο σεβασμό προς το ιστορικό και συμβολικό του φορτίο.
Το μνημείο δεν έχει ανάγκη επικοινωνιακής ανάδειξης. Έχει ανάγκη πραγματικού σεβασμού. Χρειάζεται διαρκή φροντίδα, συντήρηση και προστασία, ώστε να μην επαναληφθούν ποτέ εικόνες εγκατάλειψης ή απαξίωσης. Με την απόφαση να προχωρήσει ο διαγωνισμός και να τεθεί υπό την εποπτεία του υπουργείου Εθνικής Άμυνας, η κυβέρνηση αποδεικνύει έμπρακτα ότι ο Άγνωστος Στρατιώτης δεν αποτελεί αντικείμενο πολιτικής αντιπαράθεσης. Είναι και παραμένει τόπος εθνικής ενότητας, συλλογικής ευγνωμοσύνης και βαθιάς μνήμης.
Συμφωνείτε με την ανάληψη από ιδιωτική εταιρεία της ευθύνης καθαρισμού του μνημείου; Πώς κρίνετε τη στάση του δημάρχου Αθηναίων, Χάρη Δούκα, γύρω από το θέμα;
Η ευθύνη για τον καθαρισμό και τη φροντίδα του Μνημείου του Άγνωστου Στρατιώτη ανήκε στον Δήμο Αθηναίων. Και δυστυχώς, ο δήμος απέτυχε. Απέτυχε στο στοιχειώδες καθήκον σεβασμού απέναντι στο ιερότερο μνημείο του έθνους. Όταν ο χώρος όπου στέκονται οι εύζωνες, σύμβολα της ανδρείας, της πειθαρχίας και της εθνικής υπερηφάνειας, παρουσιάζει εικόνα εγκατάλειψης, τότε δεν μιλάμε απλώς για διοικητική ανεπάρκεια. Μιλάμε για προσβολή της συλλογικής μας μνήμης και της εθνικής μας αξιοπρέπειας.
Η κυβέρνηση, λοιπόν, έπραξε το αυτονόητο. Με τροπολογία που υπέγραψε ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, Νίκος Δένδιας, μετέφερε την αρμοδιότητα καθαρισμού και φροντίδας του μνημείου στις Ένοπλες Δυνάμεις. Και ορθώς το έπραξε. Διότι, αν υπάρχει κάποιος που γνωρίζει τι σημαίνει πειθαρχία και σεβασμός στα εθνικά σύμβολα, αυτοί είναι οι άνδρες και οι γυναίκες των Ενόπλων Δυνάμεων.
Όσο για τη στάση του δημάρχου, οφείλω να πω ότι υπήρξε ανεπαρκής, αμήχανη και ενίοτε προκλητική. Αντί να αναγνωρίσει την αδυναμία του δήμου να ανταποκριθεί στο καθήκον του, επέλεξε να μετατρέψει ένα ζήτημα εθνικής αξιοπρέπειας σε πεδίο μικροπολιτικής αντιπαράθεσης. Όμως η καθαριότητα και η προστασία του Μνημείου του Άγνωστου Στρατιώτη δεν είναι θέμα ιδεολογικής διαφωνίας, ούτε πρόσφορο έδαφος για κομματικές σκοπιμότητες. Είναι πράξη σεβασμού προς τους νεκρούς ήρωες του έθνους και ένδειξη πολιτισμού ενός λαού που τιμά την ιστορία του.
Θεωρείτε ότι οι αλλαγές στον Κανονισμό της Βουλής θα περιορίσουν την τοξικότητα που παρακολουθούμε στην Ολομέλεια το τελευταίο διάστημα;
Ο «κόφτης» στον χρόνο ομιλιών δεν είναι αυθαιρεσία· είναι αναγκαιότητα. Το Κοινοβούλιο οφείλει να είναι χώρος ουσίας, όχι μαραθώνιος φλυαρίας. Όταν η διαδικασία εκτρέπεται σε παράλληλους μονολόγους, όταν η κατάχρηση χρόνου οδηγεί στο να ξεκινά η συζήτηση ενός νομοσχεδίου το πρωί και ο πρώτος βουλευτής να μιλά στις δέκα το βράδυ, τότε το πρόβλημα δεν είναι ο Κανονισμός· είναι η έλλειψη σεβασμού προς αυτόν.
Ορισμένοι, δυστυχώς, αντιμετωπίζουν τη Βουλή όχι ως θεσμικό πεδίο αντιπαράθεσης ιδεών, αλλά ως σκηνή προσωπικής προβολής. Η κυρία Κωνσταντοπούλου, για παράδειγμα, έχει αναγάγει σε πολιτική πρακτική την υπέρβαση κάθε χρονικού ορίου. Αν έχει είκοσι λεπτά, θα μιλήσει μία ώρα. Αν της ζητηθεί αυτοσυγκράτηση, θα απαντήσει με επίθεση. Αυτή δεν είναι δημοκρατία· είναι κατάχρηση των θεσμών.
Το νόημα του Κοινοβουλίου είναι ο διάλογος, η πειθαρχημένη ανταλλαγή επιχειρημάτων, η αναζήτηση συνθέσεων μέσα από τη σύγκρουση ιδεών. Δεν είναι ούτε θέατρο, ούτε τηλεοπτικό σόου, ούτε πεδίο για «ατάκες» που θα παίξουν στα δελτία των οκτώ. Η τοξικότητα που πολλές φορές βλέπουμε θυμίζει τις σκοτεινές περιόδους των μνημονίων, όταν η Βουλή έχανε τον ρόλο της και γινόταν αρένα. Αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί.
Πιστεύω, λοιπόν, ότι οι αλλαγές στον Κανονισμό, με μικρότερους αλλά αυστηρά τηρούμενους χρόνους και περισσότερες δυνατότητες ουσιαστικής τοποθέτησης, θα συμβάλουν στην αποκατάσταση της σοβαρότητας του Κοινοβουλίου.
Η Βουλή των Ελλήνων πρέπει να είναι θεσμός κύρους, ευπρέπειας και ουσίας. Όχι χώρος φωνασκιών, αλλά βήμα υπεύθυνου λόγου και πολιτικής ωριμότητας.
