Ο καγκελάριος Σολτς ανακοίνωσε ότι μετά την αποχώρηση του FDP από τον κυβερνητικό συνασπισμό, θα ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης στις 15 Ιανουαρίου. Εφόσον οι βουλευτές το αποφασίσουν, οι εκλογές θα μπορούσαν να διενεργηθούν το αργότερο στο τέλος Μαρτίου, ενώ έως το τέλος του τρέχοντος έτους θα πρέπει η Βουλή να ψηφίσει κρίσιμα νομοσχέδια για το συνταξιοδοτικό και για τη στήριξη της βιομηχανίας.
Η κατάρρευση του τρικομματικού ομοσπονδιακού συνασπισμού , μόλις μία ημέρα μετά την εκλογική νίκη Τραμπ, δεν πρέπει να θεωρεί «απλή σύμπτωση». Η (αναμενόμενη) ανατροπή στην άλλη άκρη του Ατλαντικού αφήνει έκθετες τις ευρωπαϊκές ηγεσίες, οι οποίες συντάχθηκαν αναφανδόν και αφελώς με την παραπαίουσα ηγεσία των Μπάιντεν-Χάρις, μόνο και μόνο για να βρεθούν τώρα υποχρεωμένες να αντιμετωπίσουν, χωρίς καμία ουσιαστική προετοιμασία γι’ αυτό, έναν Τραμπ κατά των «τζαμπατζήδων» ηγεσιών στα θέματα της ασφάλειας και έτοιμο να οχυρώσει την Αμερική πίσω από ένα τείχος δασμών και να περιορίσει τη μετανάστευση.
Μετά το σοκ, πάντως, η Ευρώπη οφείλει να βρει τον βηματισμό της και να προβεί –έστω και με καθυστέρηση δεκαετιών– στην πολυθρύλητη «ολοκλήρωση», που τόσο πολύ ακούγεται και ποτέ επί της ουσίας δεν έγινε. Να θυμίσω ότι η χώρα μας, κατά την Αναθεώρηση του 2001, περιέλαβε ερμηνευτική δήλωση στο σύνταγμα, σύμφωνα με την οποία το άρθρο 28 (για την ενσωμάτωση των κανόνων διεθνούς δικαίου στην εθνική έννομη τάξη) αποτελεί «θεμέλιο για τη συμμετοχή της χώρας στις διαδικασίες της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης», προσδίδοντας έτσι στη διαδικασία συνταγματική περιωπή.
