ΑΠΕ-ΜΠΕ
Πέντε πραγματάκια! Τόσα σύμφωνα με τις ανατριχιαστικές αποκαλύψεις της «Καθημερινής» φέρεται, βάσει των αποκαλυπτικών διαλόγων, να ζητούσε το «καθεστώς» να περιλάβει ο πραγματογνώμονας στο πόρισμα που θα κατέθετε στον εισαγγελέα για την καταστροφή στο Μάτι. Πέντε πραγματάκια, διότι υπήρχε άνωθεν εντολή. Πέντε πραγματάκια, γιατί θα τον… έσχιζαν! Πέντε πραγματάκια, γιατί το έγκλημα έπρεπε να συγκαλυφθεί.
Γράφει η Σοφία Βούλτεψη*
Πέντε πραγματάκια στα οποία δεν θα χρειαζόταν να φθάσουμε ποτέ αν στη συλλογική συνείδηση είχαν περάσει τα πέντε πραγματάκια που έπρεπε να γνωρίζουν όλοι για το πώς συμπεριφέρονται τα ολοκληρωτικά καθεστώτα.
Αν δεν λοιδορούνταν όσοι προειδοποιούσαν!
Αν δεν έπεφταν θύματα ειρωνείας και δημόσιου διασυρμού όσοι έδειχναν κατά Βενεζουέλα μεριά.
Αν δε επικρατούσε το καταστροφικό για τη χώρα «πολιτικώς ορθό» – με αποτέλεσμα την φίμωση και την απαξίωση όσων έπρατταν το καθήκον τους καταφεύγοντας στον μηχανισμό της έγκαιρης προειδοποίησης.
Αν δεν είχε δημιουργηθεί η παραπλανητική εντύπωση πως ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ένα κανονικό κόμμα που θα συμπεριφερόταν θεσμικά.
Με λίγα λόγια αν όλοι γνωρίζαμε πέντε πραγματάκια για τα ολοκληρωτικά καθεστώτα, δεν θα χρειαζόταν ποτέ κανείς να ζητήσει από κρατικό υπάλληλο, αξιωματικό, να θάψει τα στοιχεία για τον φριχτό θάνατο 102 ανθρώπων, προκειμένου να βγει λάδι αυτή η σκοτεινή και ανίκανη εξουσία.
Εντάξει, οι περισσότεροι αδυνατούσαν να πιστέψουν ότι σε συνθήκες Δημοκρατίας και κοινοβουλευτικού πολιτεύματος θα τολμούσε κανείς να διανοηθεί σκευωρίες κατά πολιτικών αντιπάλων, χειραγώγηση της Δικαιοσύνης, ασφυκτικό έλεγχο των Μέσων Ενημέρωσης, στοχοποίηση και διωγμούς διαφωνούντων, αδιαφορία για την ανθρώπινη ζωή.
Κι’ όμως! Αυτά είναι τα πέντε «πραγματάκια» που ορίζουν τον ολοκληρωτισμό και καθορίζουν τον τρόπο δράσης του.
Από εκεί και πέρα πάντα βρίσκονται οι επίορκοι. Το θέμα είναι να μην επιβληθεί το καθεστώς.
Ναι, θα πούνε οι πολιτικώς ορθοί. Αλλά ακόμη και αν ο λαός παραπλανήθηκε και τους ψήφισε, υπάρχει το Σύνταγμα, υπάρχει η διάκριση των εξουσιών, υπάρχουν νόμοι.
Οι αστοί και το σχοινί της κρεμάλας τους
Ε, αυτό είναι που δεν θέλουν – καλοπροαίρετα – να κατανοήσουν οι άνθρωποι με τις καλές προθέσεις: Ότι αν διακηρύσσεις πως πρότυπό σου είναι όλοι οι δικτάτορες της Λατινικής Αμερικής, αν σηκώνεις αριστερές γροθιές και ποζάρεις κάτω από τα πορτρέτα εκείνων που επέβαλαν τον τρόμο στη Σοβιετική Ένωση, απλά ΔΕΝ ανήκεις στον ελεύθερο κόσμο της κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας.
Και προσπαθείς να την γκρεμίσεις «από τα μέσα». Προσπαθείς να επιβάλεις την δικτατορία του προλεταριάτου για να επιβάλεις την δικτατορία της νομενκλατούρας σου. Έτσι είναι αυτά: Το προλεταριάτο στα κολχόζ και η νομενκλατούρα στις ντάτσες.
Πώς το έλεγε ο Λένιν (τον οποίο θαυμάζουν στον ΣΥΡΙΖΑ); «Οι αστοί θα μας δώσουν το σχοινί για να τους κρεμάσουμε».
Και τους το δώσαμε! Και μας κρέμασαν! Στη σκευωρία της Νοβάρτις, στο Μάτι, στις Πρέσπες, στην παραθεσμική παρωδία των τηλεοπτικών αδειών, στα ταξίδια στη Βενεζουέλα, στο στήσιμο του «μαγαζιού», στις εκδρομές στο Μόσταρ και στις βόλτες με τα κότερα, παντού, σκευωρίες παντού, παρακράτος παντού, παραδικαστικό παντού…
Η προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ για την συγκάλυψη της τραγωδίας στο Μάτι πέρασε από πολλά στάδια. Αυτά που έπρεπε να συγκαλυφθούν πολλά και οι λόγοι δεν ήταν μόνο ποινικοί. Ήταν και ιδεολογικοί.
Κατ’ αρχάς, η ανικανότητα – με τα γνωστά ολέθρια αποτελέσματα. Το δόγμα της αλάνθαστης Αριστεράς με τα ικανά στελέχη στην οποία η αλήστου μνήμης Δεξιά έκλεινε τον δρόμο επειδή θεωρεί ότι έχει το μονοπώλιο της εξουσίας, καταρρίφθηκε σε μια εφιαλτική νύχτα.
Οι άνθρωποι ήταν πάντα χαβαλέδες, ουδέποτε κατάλαβαν ότι η εξουσία έχει ευθύνες. Την εξουσία την ήθελαν – πάντα – για να επιβάλουν ένα ολοκληρωτικό καθεστώς δια του οποίου θα εξυπηρετούσαν ιδιοτελή συμφέροντα. Για να το πετύχουν, έπρεπε να εξουδετερώσουν κάθε αντίδραση, κάθε διαφωνία, κάθε κριτική. Το Κόμμα έχει πάντα δίκιο!
Όταν, λοιπόν, συνέβη η τραγωδία στο Μάτι, έπρεπε κατ’ αρχήν να συγκαλυφθεί η ανικανότητα, να προστατευτούν τα ιερά και τα όσια της αριστεροσύνης. Η πρώτη, λοιπόν, συγκάλυψη είναι ιδεολογικού περιεχομένου.
Αλλά για να υπάρξει ιδεολογική συγκάλυψη έπρεπε να υπάρξει η ποινική συγκάλυψη. Διαφορετικά, όλα πήγαιναν περίπατο.
Το πόρισμα που δεν ήθελαν
Παρά τις αφόρητες πιέσεις, ο αξιωματικός έκανε τη δουλειά του. Αρκεί μια ματιά στο πόρισμα των εισαγγελέων που δόθηκε στη δημοσιότητα στις 6 Μαρτίου 2019, για να καταλάβουμε τους λόγους για τους οποίους του ασκήθηκαν τόσο μεγάλες και χυδαίες πιέσεις:
–Πλήρης σύγχυση και απόλυτη έλλειψη συντονισμού, τίποτε δεν λειτούργησε με βάση τα προβλεπόμενα από τη νομοθεσία, η όλη διαχείριση έγινε σπασμωδικά χωρίς κανέναν συντονισμό,
-έπρεπε να είχε διαταχθεί οργανωμένη απομάκρυνση των πολιτών από τις 5 το απόγευμα,
-δεν υπήρξε άμεση ανταπόκριση στην από ελικοπτέρου ενημέρωση ότι η φωτιά κινείται ανατολικά και θα απειλήσει σπίτια,
-απόλυτη έλλειψη επικοινωνίας, όχι μόνον μεταξύ συναρμόδιων υπηρεσιών αλλά και εντός κάθε υπηρεσίας,
–η πυροσβεστική υπηρεσία λειτούργησε με τρόπο χαώδη, χωρίς καλό συντονισμό και δεν εκτίμησε από την αρχή την επικινδυνότητα της κατάστασης, δεν κινητοποιήθηκε η Ειδική Μονάδα Αντιμετώπισης Καταστροφών (ΕΜΑΚ)», δεν χρησιμοποιήθηκαν επιχειρησιακά τα πυροσβεστικά πλοία για την διάσωση όσων βρίσκονταν στη θάλασσα, δεν υπήρχε επαρκής αριθμός αστυνομικών οργάνων προκειμένου να βοηθήσει στην εκτροπή των οχημάτων, στην αποσυμφόρηση της κυκλοφορίας και την οδήγηση τους προς ασφαλή από την πυρκαγιά περιοχή.
Το άκρον άωτον του παραλογισμού, ήταν ότι μέσα σε εκείνο το χάος, επετράπη στα πλοία που έφθαναν στη Ραφήνα να αποβιβάζουν ταξιδιώτες και οχήματα!
-όσον αφορά στις ευθύνες της Περιφέρειας, το εισαγγελικό πόρισμα ανέφερε ότι κατά τη συνεδρίαση του συντονιστικού οργάνου Πολιτικής Προστασίας στις 26/4/2018 ενόψει της αντιπυρικής περιόδου, «έγινε μια επιφανειακή παράθεση απόψεων των συμμετεχόντων, έχοντας καθαρά υλικό χαρακτήρα, χωρίς να γίνει καθορισμός συγκεκριμένων δράσεων κατά αντικειμενικό χρόνο και υπόχρεο φορέα. Ουσιαστικά δηλαδή, είναι σαν να μην έγινε – ή με άλλα λόγια, και να μην γινόταν, δεν θα υπήρχε κάτι σημαντικό να προστεθεί στο σύστημα πολιτικής προστασίας».
Ειδική αναφορά στο εισαγγελικό πόρισμα για το Μάτι γίνεται στην υποχρέωση ενημέρωσης του κοινού για μέτρα αυτοπροστασίας από τον κίνδυνο δασικών πυρκαγιών, τονίζοντας πως δεν αρκεί η διαδικτυακή ανάρτησή τους, αλλά «για να θεωρηθεί ότι καλύπτουν τις απαιτήσεις του νόμου απαιτείται ενημέρωση σε τοπικό επίπεδο ώστε να καθίστανται προσιτές σε ευρύ κοινό. Αναφέρεται μάλιστα πως η συλλογή πληροφοριών αποτελεί αυτοτελή υποχρέωση της Περιφέρειας».
Στην ίδια κατάσταση με την Περιφέρεια βρέθηκαν και οι δήμοι της περιοχής, που όχι μόνο δεν είχαν λάβει μέτρα καθαρισμού βλάστησης και αποκλάδωσης δένδρων, αλλά και «δεν ενεργοποίησαν με την εκδήλωση της πυρκαγιάς τα μνημόνια ενεργειών βάση του Γενικού Σχεδιασμού Αντιμετώπισης Εκτάκτων Αναγκών», ενώ σε κανένα στάδιο της εξέλιξης της πυρκαγιάς «δεν είχαν διασφαλίσει την επικοινωνία τους με όλες τις υπόλοιπες υπηρεσίες και όργανα για την απρόσκοπτη ροή πληροφοριών».
Τέλος, το πόρισμα για το Μάτι αναφέρει πως ο μηχανισμός πολιτικής προστασίας «αποδείχθηκε τελικά και εκ του αποτελέσματος, ότι από το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε από την λήξη της προηγούμενης αντιπυρικής περιόδου και μέχρι την έναρξη της επόμενης, δεν κατόρθωσε όπως επιβαλλόταν εκ του νόμου και της αποστολής του, αλλά και των σχετικών εγκυκλίων της ΓΓΠΠ, να είναι στην πράξη και όχι επί χάρτου κατάλληλα και έγκαιρα προετοιμασμένος και επαρκώς επιχειρησιακά οργανωμένος και να βρίσκεται σε κατάσταση αυξημένης ετοιμότητας, όταν οι συνθήκες το απαίτησαν, όπως στην προκειμένη περίπτωση που ο δείκτης πυρκαγιάς είναι υψηλός, κατηγορία 4, προκειμένου να αντιμετωπίσει και γενικά να διαχειριστεί ταυτόχρονα και μάλιστα στην ίδια ή έστω σε άλλη Περιφέρεια δύο μεγάλες καταστροφές λόγω δασικών πυρκαγιών και με την έκταση και την ένταση σαν αυτές που εκδηλώθηκαν, στην Κινέτα και το Νταού Πεντέλης».
Και ο Τσίπρας στο Μόσταρ με τον Ζάεφ
Αλλά δεν ήταν μόνο αυτά. Υπήρχε και κάτι ακόμη που έπρεπε να συγκαλυφθεί για εκείνη την μοιραία 23η Ιουλίου 2018: Η απουσία του Τσίπρα από την Ελλάδα, προκειμένου να λάβει μέρος σε μια φιέστα στο… Μόσταρ της Βοσνίας, παρέα με τον Ζόραν Ζάεφ. Και το γεγονός ότι παρέμεινε μέχρι το τέλος στην τελετή, με αποτέλεσμα να επιστρέψει στην Αθήνα αργά το βράδυ – οπότε και στήθηκε εκείνο το άθλιο σόου με την συμμετοχή του σε απευθείας μετάδοση σύσκεψη. Τότε που ενώ στο Μάτι είχαν όλα τελειώσει έπαιζαν όλοι μαζί θέατρο κρύβοντας τους νεκρούς και συζητώντας για το πότε θα άρχιζαν οι επιχειρήσεις κατάσβεσης το πρωί!
«Κρύβονται οι νεκροί;», μας ρωτούσαν μετά τις αποκαλύψεις (δείτε το δικό μου ρεπορτάζ στις 10 Αυγούστου 2018 https://www.liberal.gr/arthro/215901/apopsi/arthra/pou-einai-oi-eikones-apo-ton-tsipra-sto-mostar-oeo.html.
Όχι, δεν κρύβονται οι νεκροί. Αλλά αν ανακοινώνονταν εκείνη την ώρα θα αποκαλυπτόταν πως απλά έστησαν μεσάνυχτα ένα σόου για χάρη του Τσίπρα. Και ότι ο ίδιος αντί να επιστρέψει αμέσως περίμενε να τελειώσουν οι εκδηλώσεις στο Μόσταρ – στερούμενος μόνο το επίσημο γεύμα αργά το βράδυ.
Ο λόγος για την 14η επέτειο από την ανακατασκευή της Γέφυρας του Μόσταρ, η οποία είχε καταστραφεί κατά τους βομβαρδισμούς εναντίον της Γιουγκοσλαβίας, το 1999.
Αν και αμέσως μετά την προσγείωσή του στη Βοσνία είχε ενημερωθεί για την μεγάλη πυρκαγιά – που άλλωστε είχε εκδηλωθεί πριν φύγει – ο Τσίπρας δεν πήρε το αεροπλάνο να επιστρέψει μετά τη συνέντευξη Τύπου, αλλά συνέχισε κανονικά το πρόγραμμα.
Κατά την συνέντευξη Τύπου, στις 6.30 μ.μ. ο κ. Τσίπρας είχε αναφερθεί στην πυρκαγιά. Τότε είχε ανακοινωθεί πως έδωσε εντολή να… ετοιμαστεί το αεροπλάνο, το οποίο, όπως αποδείχθηκε, ετοιμαζόταν επί… τρεις ώρες!
Με φρούτα και λουλούδια
Στο μεταξύ, εκείνος μπήκε σε ένα λεωφορείο μαζί με τους άλλους ηγέτες και έφθασε στη Γέφυρα του Μόσταρ, όπου κάθισε μαζί τους σε ένα τραπέζι με διάφορα εδέσματα. Η ώρα ήταν 7.49 μ.μ. και στο τηλέφωνό του δείχνει έναν χάρτη της Αττικής, ενημερώνοντας τους συναδέλφους τους για τον τόπο της πυρκαγιάς.
Στις 7.54 κάθονται πάντα στο τραπέζι – Τσίπρας και Ζάεφ ο ένας απέναντι από τον άλλο. Σερβίτσια, πιατέλες με φρούτα και γλυκά, όλα εκεί.
Τρία τέταρτα αργότερα, ανεβαίνουν στη γέφυρα με κόκκινα τριαντάφυλλα στα χέρια. Στις 9.14 μμ, ο Τσίπρας υπογράφει σε ένα μεγάλο κάδρο με την «Χάρτα της Ειρήνης». Ο Ζάεφ πάντα δίπλα του…
Ένα λεπτό αργότερα, οι τέσσερις ηγέτες στέκουν στην άκρη της γέφυρας και ρίχνουν τα λουλούδια τους.
Η ανακοίνωση περί της δήθεν «εσπευσμένης» επιστροφής του στην Αθήνα βγήκε από το ΑΠΕ στις 9.43 μμ. Μας ενημέρωναν μάλιστα ότι πήγε στη γέφυρα μέχρι… να ετοιμαστεί το αεροπλάνο!
Φυσικά, όλοι γνωρίζουμε πως όταν ένας πρωθυπουργός θέλει να φύγει, ειδοποιεί ότι ξεκινά για το αεροδρόμιο και το αεροπλάνο τον περιμένει έτοιμο!
Σύμφωνα με το περσινό αποκαλυπτικό ρεπορτάζ του Σκάι και του Αλέξη Παπαχελά, η πρώτη ενημέρωση για νεκρό καταγράφεται στις 19.50 – την ώρα δηλαδή που ο Τσίπρας είχε αράξει στο τραπέζι στη γέφυρα του Μόσταρ.
Και την ώρα που υπογράφουν την «Χάρτα της Ειρήνης» και πετάνε λουλούδια στο ποτάμι στην Ελλάδα υπάρχουν νεκροί και το γνωρίζουν όλοι. «Έχει νεκρούς αλλά δεν τους ανακοινώνουν…», ακούγεται σε εκείνο το ρεπορτάζ.
Και οπωσδήποτε, σύμφωνα με την έρευνα του Σκάι, οι πυροσβέστες ανακοινώνουν ότι βρίσκουν συνεχώς απανθρακωμένους από τις 10.30 ως τις 11 μ.μ.
Δηλαδή, όταν σ’ εκείνη την μακάβρια παρωδία που την ονόμασαν σύσκεψη έκαναν σα να μην συμβαίνει τίποτε, τα ήξεραν όλα! Και ο Τσίπρας και οι παριστάμενοι υπουργοί του!
«Θύμωσε» και έφυγε με το κότερο!
Για να τελειώνουμε: Όχι μόνο επικράτησε πλήρης διάλυση την ώρα της καταστροφής, αλλά έπρεπε και να δείξουν ότι ο «ηγέτης» επέστρεψε εσπευσμένως και… ανέλαβε δράση προεδρεύοντας σε σύσκεψη – όταν πια είχαν όλα τελειώσει!
Με λίγα λόγια, είχαν κάθε λόγο να συγκαλύψουν την ανικανότητα και την αναλγησία τους!
Τίποτε από αυτά δεν θα είχε συμβεί, αν γνωρίζαμε τα «πέντε πραγματάκια» για τον ολοκληρωτισμό.
Θα είχαμε τουλάχιστον καταλάβει πως τα ολοκληρωτικά καθεστώτα δεν ενδιαφέρονται για τον άνθρωπο, αλλά για τις… μάζες!
Και θα καταλαβαίναμε γιατί – με τόσους νεκρούς, τόσον πόνο, τόσον όλεθρο – ο Τσίπρας βρήκε το κουράγιο να πάει διακοπές με την θαλαμηγό της «συνεργάτιδάς» του για να… ξεκουραστεί πριν καταπλεύσει στην Ιθάκη, προκειμένου να μας ανακοινώσει, στις 20 Αυγούστου 2018, ότι βγήκαμε από τα μνημόνια!
«Θύμωσα με το πώς διαλύθηκε ο κρατικός μηχανισμός», είχε πει ο κ. Τσίπρας στον Σκάι, έναν χρόνο μετά, στις 2 Ιουλίου 2019. Και θυμωμένος είχε φύγει με το κότερο…
*Βουλευτής Β3 Νοτίου Τομέα Αθηνών, Ν.Δ., πρώην υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ και κυβερνητική εκπρόσωπος, δημοσιογράφος
